Αν δεν δω Possessed δε φεύγω για διακοπές λέμε! Έτσι κι έγινε.
Το Gagarin 205 φιλοξένησε τον Jeff Becerra και την παρέα του και μαζευτήκαμε γι’άλλη μια φορά στο γνωστό στέκι στην οδό Λιοσίων! Δε μου έφτασε το Release, το Rockwave και τόσες άλλες συναυλίες τους προηγούμενους μήνες… οοοοοοοοοοοοοοοοχι!
Πριν αρχίσω να φτιάχνω τα μπαγκάζια προλαβαίνω να σας εξιστορήσω τι ζήσαμε στο Gagarin την Τετάρτη; Προλαβαίνω…
Matt Miller
Φτάνω στον χώρο λίγα λεπτά πριν τις 8 (κυριολεκτικά λίγα λεπτά πριν) για να αντικρίσω ένα “άδειο” Gagarin. Μα ήμασταν λίγοι! Anyway, opening act ήταν ο Matt Miller και βγήκε στην ώρα του. Μαζί με έναν drummer – του οποίου το όνομα μου διαφεύγει – έπαιξε αποκλειστικά δικό του υλικό, από το studio project του.
Καλός κιθαρίστας, ωραίες ιδέες και συνθέσεις
αλλά ψιλοβαρέθηκα να σας πω την αλήθεια. Ο ίδιος δεν έδειξε να πτοείται από τους ελάχιστους που ήμασταν στον χώρο και τις “χλιαρές” θα έλεγα αντιδράσεις μας. Τα τελευταία 3 χρόνια έχει κυκλοφορήσει 5 δίσκους (!!!!) και κινείται κυρίως σε τεχνικό death metal μονοπάτι. Αν και δύσκολα ικανοποίησε τους παρευρισκόμενους ωστόσο μας ευχαρίστησε και αποχώρησε από την σκηνή με χιούμορ, για να παίξουν οι “πραγματικές” μπάντες.
STOIC SUFFERING
Επόμενοι στη σκηνή ήταν οι Stoic Suffering με τον Matt Miller κιθαρίστα! Αυτό το παιδί, ο Miller, έκανε κι άλλες δουλειές – πάνω κάτω και πέρα δώθε – για σχεδόν όλα τα συγκροτήματα που εμφανίστηκαν. Αλλά αν με ρωτάς, καλύτερα πέρασα ακούγοντάς τον παίζει το οργανάκι του παρά την μπάντα που συμμετείχε.
Υποφέραμε στωικά
όνομα και πράγμα! Κινούνται στον deathcore ήχο με αρκετά ηλεκτρονικά/industrial σημεία. Lorna Shore δεν μου θύμισαν, περισσότερο έμοιαζαν ηχητικά στους Darko US. Δε νομίζω ότι κέρδισαν το κοινό παρόλο που αυτό το στυλ έχει αρκετό ενδιαφέρον. Επί σκηνής είχαν αρκετά καλή παρουσία, αλλά ως εκεί. Πραγματικά το μόνο που μου έμεινε ήταν οι πορτοκαλοκίτρινες κάλτσες του τραγουδιστή συνδυασμένες με αθλητικά παπούτσια, της ίδιας απόχρωσης!
VAPOR
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!!! Σειρά είχαν οι Καλιφορνέζοι Vapor και η παρουσία τους μας ξύπνησε από τον λήθαργο που είχαμε πέσει. Συγχρονίστηκαν αμέσως με το κοινό, γκρούβαραν δυναμικά και έδωσαν το έναυσμα για τα πρώτα moshpits. Ενεργητικοί επί σκηνής, με μπόλικο head n’ hair banging.
Thrash/Groove Metal με όγκο στις κιθάρες. Αν και υπήρχε αρχικά ένα θεματάκι με τη φωνή (μικρόφωνο) του τραγουδιστή/κιθαρίστα ευτυχώς αποκαταστάθηκε και τους απολαύσαμε στο έπακρο! Ακούσαμε και από το καινούργιο τους album “Mass Mortality” και φυσικά το “A Violent Existence”. Οι δυο κυκλοφορίες τους έχουν 10 χρόνια διαφορά μεταξύ τους και πραγματικά θα ήθελα να μαθαίνω συχνότερα μουσικά νέα τους και γιατί όχι να τους ξαναδώ live! Πραγματικά αξίζουν, να τους τσεκάρετε (εδώ). Από τις πρώτες νότες κέρδισαν το κοινό και θέλω να πιστεύω ότι ικανοποίησαν άπαντες με την εμφάνισή τους.
POSSESSED
Ανυπομονούσα τόσο να τους δω και παρά το γεγονός ότι αρχίσαμε να γινόμαστε πολλοί εντός των πυλών και να ζεσταινόμαστε μου έδινα κουράγιο φέρνοντας στο μυαλό μου τις θορυβώδεις συνθέσεις των 7 Εκκλησιών (“Seven Churches”).
45’ αργότερα…
Από τη μια η ανυπομονησία κι από την άλλη ο συνδυασμός κούρασης (συναυλία καπάκια μετά από 10ωρο στη δουλειά πφφφ…), ζέστης και ορθοστασίας πραγματικά είχα αρχίσει να πιστεύω ότι είχαν βαλθεί να μας ξεκάνουν. Κι όμως η εμφάνιση του Jeff Becerra στη σκηνή ήταν λυτρωτική! Μέσα σε δευτερόλεπτα η κούραση έγινε μακρινή ανάμνηση και ΖΗΣΑΜΕ το κάθε λεπτό τόσο έντονα, σαν να ήταν το τελευταίο!
“No Room In Hell” και το Gagarin μετατράπηκε σε κολαστήριο! “Beyond the Gates“, “Pentagram“, “Tribulation” και πολύ απλά ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ! Μπλούζες βγαίνουν, τα περισσότερα κινητά εξαφανίζονται και ξεκινάει ένα φοβερό crowd-surfing. Απίστευτες στιγμές διαδραματίζονται. Εικόνες από εκείνες που θες 1000+1 λέξεις να περιγράψεις, αναμνήσεις που θα’χεις να λες και στα εγγόνια σου.
Σπρωξοκλωτσίδια στo pit από τους γενναίους, πόδια στον αέρα από τους τομληρούς που παίρνουν φόρα και “βουτάνε” στον αέρα και γροθιές από μας τους πιο ήρεμους οπαδούς (λέμε τώρα). Αν και υπήρξαν κάποια τεχνικά θεματάκια με το μικρόφωντο του Becerra, το κοινό είχε πωρωθεί τόσο που αναλάμβανε να καλύψει τυχόν “κενά” με τις γκαρίδες του!!!
Στο άκουσμα των στίχων του “The Exorcist” το pit γιγαντώνεται και μας εκτοπίζει.
Possessed by evil hell
Satan’s wrath will kill
He will take your soul
Cast you to hell
Εξαιρετικοί οι Daniel Gonzalez και Claudeous Creamer
(στις κιθάρες) απέδωσαν απολαυστικά τα riffs/ solo των “αθάνατων” συνθέσεων του παρελθόντος. Το αίσθημα της νοσταλγίας μεγαλύτερο από ποτέ. Ο Becerra με το τεράστιο χαμόγελό του γαληνεύει τις ψυχές μας. Αν και είναι καθηλωμένος στο αμαξίδιo του κάνει και live streaming και παίζει με το κοινό όπως μπορεί.
Επικό κλείσιμο με “Burning In Hell” και η συναυλία φτάνει στο τέλος της. Ναι, θα ήθελα να μην υπήρχε αυτή η καθυστέρηση και να ακούγαμε μερικά κομμάτια ακόμα. Μπορεί ηχητικά να υπήρχαν κάποια θέματα, κυρίως τα σκαμπανεβάσματα της φωνής του Becerra και φυσικά η ξενέρωτη αναμονή. Εν τέλει αυτό που βιώσαμε στο Gagarin το βράδυ της Τετάρτης ήταν ανεπανάληπτο και η παρουσία των Possessed καταιγιστική!!!
Possessed & ΠωΖεστ’ σημειώσατε Χ.
Ραντεβού τον Σεπτέμβριο με νέες περιπέτειες, συναυλιακές και μη.
Ευχαριστούμε πολύ την Έλενα Βασιλάκη, που γι’άλλη μια φορά μας έδωσε φωτογραφικό υλικό της για να ντύσουμε την ανταπόκριση του afternoiz.gr
