Pink Martini: Όχι δεν είναι η πρώτη φόρα που τους συναντάμε στην χώρα μας και σίγουρα για πολλούς από εσάς δεν είναι η πρώτη φορά που τους συναντάτε από κοντά. Και επειδή είμαι η εξαίρεση του κανόνα, είπα να τους απολαύσω για πρώτη φορά και να δω τι εστί Martini βρε αδερφέ..
Ο κόσμος λίγος; Όχι όχι, σίγουρα δεν θα τολμούσα να πω κάτι τέτοιο, αφού μέρες τώρα υπήρχε ένας πανικός για τους P.M. (Αστεία ακούγεται ε;) και ήμουν σίγουρη ότι κάπως έτσι θα ήταν η βραδιά στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων. Είναι μία από αυτές τις σωστές επιλογές και για τον χώρο αλλά και για την εκκίνηση που έκανε η Ελληνίδα Μαρίζα Ρίζου, που πιθανόν να μην υπήρχε καλύτερο άνοιγμα για την Αθηναϊκή βραδιά των κουβανών Pink Martini.
Σχεδόν μια ώρα μας κράτησε η Μαρίζα Ρίζου επί σκηνής, με λίγο τρακ αλλά με αρκετή διάθεση ώστε να μας ξεσηκώσει και να μας προετοιμάσει σωστά για την βραδιά που οι περισσότεροι -αν όχι όλοι- περιμέναμε. Όπως και η ίδια δήλωσε μεταξύ αστείου και σοβαρού, είναι η πρώτη φορά που βλέπει τόσο κόσμο και πως το λιγότερο που θα ήθελε, θα ήταν να μην είχε εκείνο το “τελευταίο τραγούδι”. Όλα τα καλά όμως τελειώνουν, όλα τα καλά ξεκινούν και καταλήγουν ίσως σε κάτι καλύτερο, όπως η συνέχεια των Pink Martini και ένα μικρό μπλέξιμο ηλικίας, χώρας και φωνής. Και αυτό γιατί λίγο μετά στην σκηνή θα εμφανιστεί η Storm Large με την τη Μαρίζα Ρίζου αλλά.. και την δεκάχρονη ανιψιά της Μαρίζας, όπου θα καλωσορίσουν όλοι μαζί το κοινό, τραγουδώντας τα “παιδιά του Πειραιά”.
Ας δούμε όμως πως ξεκίνησαν οι ίδιοι επί σκηνής.
Μετράμε δώδεκα μουσικούς μαζί με τον Thomas Lauderdale, όπου δεν έπαψε να κάνει αστεία και να δίνει έμφαση στην Ελληνική γλώσσα, που με θάρρος προσπαθούσε να ασπαστεί αλλά και να μιλήσει.
Εισαγωγή έκανε το κομμάτι Amado Mio, ενώ ακολούθησε το Quizas. Μέσα από Πορτογαλία, Ισπανία, Ιταλία και αν δεν κάνω λάθος και Γερμανία, είχαμε και τα γνωστά Donde Estas Yolanda, Let’s Never Stop Falling In Love, Una Notte A Napoli, Yo Te Quiero Siempre, Pana Cand Nu Te Lubeam, Brazil κ.α. Χορεύοντας στην σκηνή, κάνοντας πλάκα με μουσικούς αλλά και κοινό, ερμηνεύοντας μεγάλες επιτυχίες, παίζοντας με τα φώτα και τις σκικές.. Κάπως έτσι ήταν η εικόνα που όλοι είχαμε από κάτω ενώ στα πλαϊνά του συναυλιακού χώρου έβλεπες κάθε λογής κόσμου να τραγουδά και να χειροκροτά.
Για την σκηνική παρουσία της Storm δεν νομίζω ότι έχω να σας πω και πολλά ή τουλάχιστον κάτι το αρνητικό και αυτό γιατί πραγματικά έλαμψε και το λιγότερο που μπορώ να πω είναι πως μάγεψε! Εκθαμβωτική φινέτσα, γεμάτη μπρίο που σίγουρα αν μπορούσα να κλείσω τα μάτια θα την έβλεπα αγκαλιά με την Lili Marlene.
Κούβα – Ελλάδα σημειώσατε X
Υ.γ. Μην φοβάστε τον χορό και αν θέλετε να βγάλετε φτερά να πετάξετε, αφήστε την μουσική να σας δώσει την ώθηση.
