Live Report: Hellsinki Metal Festival, 11-12 Αυγούστου 2023

Είστε έτοιμοι για ένα ταξίδι στην Φινλανδία; Πάμε στο 2ημερο Hellsinki Metal Festival που έγινε τον Αύγουστο!

Είστε έτοιμοι; Φύγαμε!

Hellsinki Metal Festival, 11-12 Αυγούστου 2023, Nordis, Ελσίνκι, Φινλανδία

11 Αυγούστου: Arion, Clawfinger, Mors Subita, Omnivortex, Asagraum, Chamber of Unlight, Suicidal Angels, Stratovarius, Voivod, Monuments, Benighted, Impaled Nazarene, Blind Guardian, Sodom, Dark Funeral, Batushka, Apocalyptica

12 Αυγούστου: Bloodred hourglass, Terveet Kadet, Bob Malmstrom, Pentagram, Scar Symmetry, Vomitory, Burst, Priest, Deluge, I am Morbid, Samael, Before the Dawn, Leprous, Bury tomorrow, Fit for an autopsy, Watain, Emperor

Ελσίνκι, Φινλανδία

Για αρχή να εξηγήσω γιατί το Ελσίνκι είναι ένας από τους πιο όμορφους προορισμούς για να πάτε διακοπές και γιατί όχι να το συνδυάσετε και με ένα Metal Festival/Concert.

Η πρωτεύουσα της Φινλανδίας η οποία περικλείεται από ένα από τα πιο θαυμαστά και μεγαλύτερα αρχιπελάγη του κόσμου, είναι μια απίστευτα ακμάζουσα μητρόπολη που διαθέτει μοναδικά αξιοθέατα αρχιτεκτονικής, υπέροχα μουσεία, μια συναρπαστική γαστρονομία και μια υπέροχα ζωντανή πολιτιστική σκηνή. Μπορείτε να ξεκινήσετε την περιήγηση σας στην πλατεία της Γερουσίας με τα θαυμαστά κτήρια του 19ου αιώνα, να πάτε στον λευκό καθεδρικό ναό που βρίσκεται λίγο πιο πάνω από το κομψότατο δημαρχείο της πόλης, αξίζει να επισκεφθείτε την υπέροχη κυκλική εκκλησία των βράχων, μουσεία που αξίζει να πάτε είναι το εκπληκτικό Ateneum Art Museum, να «κόψετε βόλτες» στην Esplanadi με τις γκαλερί τέχνης, αξίζει να πάτε και από το Kiasma Museum of Contemporary art το οποίο πραγματικά είναι ένα κτήριο εκθαμβωτικής γοητείας.

Το Ελσίνκι είναι όμως υπέροχο και για Metal Festival

η Φινλανδία είναι η πατρίδα των Amorphis, Nightwish Stratovarius, Children of Bodom, The 69 eyes, Impaled Nazarene, Apocalyptica, Before the dawn, Sentenced και πολλών άλλων μπαντών που πιθανώς να ισοδυναμούν με τον αριθμό των λιμνών που έχει αυτή η πανέμορφη χώρα.

5 ώρες αργότερα…

Φτάνει 8 Αυγούστου και παίρνω πτήση για Ρίγα και από εκεί ελικοφόρο για Ελσίνκι, συνολική διάρκεια πτήσης προς Ελσίνκι από Κύπρο, περίπου πέντε ώρες. Άφιξη βράδυ, ξενοδοχείο και ύπνος, την επόμενη μέρα βόλτα στο ιστορικό κέντρο και μπύρες στο Riff Bar που ανήκει στον Jussi69 των The 69 eyes (παίζει να έκατσα κανένα τετράωρο εκεί), φαγητό στα Burger king και μετά καφές στο Roberts. Άλλες επιλογές για την νύχτα στο Ελσίνκι για να ακούσετε την αγαπημένη μας μουσική είναι τα Praha bar, το οποίο βρίσκεται λίγο πιο πέρα από το Riff bar όπως και το Base bar στα δυο τελευταία μπορείτε να ακούσετε πολύ άνετα παραδοσιακό Heavy metal. Στο The riff θα ακούσετε τα πάντα από σκληρή μουσική.

Hellsinki Metal Festival, Day 1 – 11 Αυγούστου

Arion, Clawfinger, Mors Subita, Omnivortex, Asagraum, Chamber of Unlight, Suicidal Angels, Stratovarius, Voivod, Monuments, Benighted, Impaled Nazarene, Blind Guardian, Sodom, Dark Funeral, Batushka, Apocalyptica

Το μεσημέρι της 11ης Αυγούστου, και εφόσον και η υπόλοιπη παρέα μου έχει φτάσει, κατευθυνόμαστε προς το Helsinki Ice Hall για το Festival. Όπως πάντα συμβαίνει στην Βόρεια Ευρώπη, η οργάνωση είναι υπέροχη. «Όλα πάνε ρολόι», παίρνω τα press pass και μπαίνω μέσα στον χώρο. Ο χώρος είναι ιδανικός μιας και συνδυάζει το indoor με το outdoor σε μια χώρα που μπορεί να βρέξει ή και να χιονίσει ανά πάσα στιγμή. Ευτυχώς όμως και τις δυο ημέρες είχε εξαιρετικό καιρό, θερμοκρασία 16 με 18 και ελαφρύ αεράκι, ότι πρέπει δηλαδή. Το Festival αποτελούνταν από δυο κεντρικές σκηνές και μια σκηνή indoor.

Monuments

Πρώτη μπάντα που απολαύσαμε ήταν οι Monuments οι οποίοι είναι ουσιαστικά μια international μπάντα. Τα μέλη είναι από Βρετανία, ΗΠΑ, Γερμανία και Πολωνία αν θυμάμαι καλά. Λοιπόν, το θαυμάσιο progressive/djent metal τους μας ξύπνησε για τα καλά. Χαμός στα “Degenerate”, “Opiate”, “Leviathan” και “Cardinal red”. Πολύ «δεμένη» μπάντα με τρομερή τεχνική και φοβερή σκηνική παρουσία από τον τραγουδιστή Andy Cizek.

Suicidal Angels

Κατευθείαν μέσα στην Kaaos Stage για να απολαύσουμε τους δικούς μας Suicidal Angels, θυσιάζοντας έτσι την εμφάνιση των Stratovarius (τους έχω παρακολουθήσει άλλωστε). «Ξύλο» με το εναρκτήριο “Endless war” και συνέχεια με “Bloodbath”, “Apokathilosis”, “Bloody ground”, “D.I.V.A.” και “Front gate”. Το moshing δίνει και παίρνει στο κέντρο της αρένας και συνέχεια με “Years of aggression” και “Born of hate”. Το τέλος της εμφάνισης έρχεται με το “Capital of war” αφήνοντας τις καλύτερες εντυπώσεις στο Φινλανδικό κοινό.

Stratovarius

Βγαίνοντας, τρέχω και προλαβαίνω για λίγο τους Stratovarius, οι οποίοι όπως ήταν φυσιολογικό, μάζεψαν πάρα πολύ κόσμο και από ότι συζήτησα με συναδέλφους, οι Βετεράνοι Power Metallers έκαναν μια τρομερή εμφάνιση στην πατρίδα τους. Στη διπλανή σκηνή ετοιμάζεται η «μηχανή του πολέμου» και το «πεδίο μάχης» έχει οργανωθεί από κάτω από το κοινό. Οι Γερμανοί Βετεράνοι του Thrash metal Sodom είναι έτοιμοι να σπείρουν τον πανικό.

Sodom

Η παρέα του θείου Tom στα live είναι εγγύηση, έχοντας δίπλα του δυο νεότερα μέλη και στην κιθάρα μια παλιά καραβάνα της μπάντας, τον Frank Blackfire. Βγήκαν με το “Silence is consent” και συνέχισαν με το κλασσικό “Nuclear winter” και το εξαιρετικό από την τελευταία τους δουλειά, “Sodom and Gomorrah”. Πανικός με “Outbreak of evil”, “Conflagration”, “Sodomy and lust” και “M-16”. Η συνέχεια ακόμα πιο δυναμική με “Agent orange” και “Caligula”. Στο τέλος άφησαν και τα καλύτερα με “Blasphemer” και “Bombenhagel”. Τρομερή εμφάνιση από τους Γερμανούς, μας άφησαν τις καλύτερες εντυπώσεις.

Blind Guardian

Στη συνέχεια πάμε στη διπλανή σκηνή οπού και θα εμφανίζονταν οι συμπατριώτες τους, οι «βάρδοι» του Power Metal Blind Guardian. Δεν θα μπορούσε να υπήρχε καλύτερη αρχή από την επιβλητική έναρξη του “Imaginations from the other side”, μεγαλειώδης σύνθεση από έναν αριστουργηματικό δίσκο, ο κόσμος ζεσταίνεται για τα καλά και στο «καπάκι» έρχεται το “Welcome to dying” από το “Tales from the twilight world”. Το “Nightfall” ρίχνει τις ταχύτητες οι οποίες αυξάνονται με το δυναμικό “The script for my requiem”. Το “The Lord of the rings” το θεωρώ μια από τις καλύτερες μπαλάντες τους μαζί με το “The bard’s song”, και τα δυο κομμάτια τα έπαιξαν και έκλεψαν την παράσταση με τον κόσμο πολλές φορές να καλύπτει την φωνή του Hansi.

Οι «φρουροί» πραγματοποίησαν μια ακόμη εμφάνιση αντάξια του ονόματος τους.

Η εμφάνιση συνεχίστηκε με συνθέσεις τόσο από το παρελθόν τους όσο και από τον τελευταίο δίσκο (“Violent shadows”). Μεγαλειώδεις στιγμές για τους Γερμανούς βάρδους, “Time Stands still”, “Mirror Mirror” και φυσικά το “Valhalla”.

Dark Funeral – Impaled Nazarene

Επόμενη μπάντα οι Dark Funeral, έχουν περάσει δεκατρία χρόνια περίπου από τότε που τους παρακολούθησα τελευταία φορά και ήμουν περίεργος για το τι θα επακολουθούσε. Πραγματικά μια εξαιρετική εμφάνιση για τους Σουηδούς Blacksters. Το setlist τους είχε συνθέσεις από όλες τις δουλείες τους, εστιάζοντας κυρίως στο τελευταίο πολύ καλό τους άλμπουμ, “We are the apocalypse” όπως και στο εξίσου πολύ καλό, “Where shadows forever reign”. Τα highlights της εμφάνισης τους ήταν “Nail them to the cross”, “Nosferatu”, “Hail murder”, “My funeral” και το encore το οποίο αποτελούταν από τα “Let the devil in” και “Where shadows forever reign”. Ξεχώρισε η ηγετική εμφάνιση του Lord Ahriman και το εξαιρετικό performance του Heljarmadr.

Ενδιάμεσα πεταγόμουν να δω και τι έπαιζε στους Impaled Nazarene στην Kaaos stage και από τα λίγα που είδα είχαν προκαλέσει μεγάλο χαμό, άλλωστε στην πατρίδα τους εμφανίζονταν.

Apocalyptica

Οι Helloween λόγω λαρυγγίτιδας του Kiske ακύρωσαν μια σειρά από εμφανίσεις, μια από αυτές ήταν και στο Hellsinki Metal Festival. Έτσι οι υπεύθυνοι του φεστιβάλ πήραν ένα τηλέφωνο τους συμπατριώτες τους, Apocalyptica, για να βγάλουν τα κάστανα από την φωτιά.

Το κατάφεραν;

Όποτε τους πετυχαίνω σε φεστιβάλ, οπουδήποτε στην Ευρώπη, έχουν πάντα ένα ορκισμένο κοινό από κάτω να τους συνοδεύει. Οι Φινλανδοί έχουν καταφέρει και έχουν φτάσει στο ίδιο επίπεδο με πολύ μεγάλες μπάντες του χώρου μας. Οι Apocalyptica έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό και μας αποζημίωσαν πλήρως με την εκπληκτική επαγγελματική εμφάνιση τους. «Διαστημική» εμφάνιση από μια μπάντα που άλλαξε δυο ερμηνευτές (Samy Elbanna και Tipe Johnsson).

Διασκευές…

Μας παρουσίασαν, πετυχημένα και πάλι, διασκευές σε Metallica και Sepultura. Από Metallica διασκεύασαν τα “For whom the bell tolls”, “Nothing else matters” και “Seek ‘n’ destroy”(εδώ είχαμε και ένα πέρασμα από το “Thunderstruck” των AC/DC) και από Sepultura “Inquisition symphony” και “Refuse/Resist”.

Δικά τους κομμάτια…

ξεκίνησαν με το “Ashes of the modern world” και συνέχισαν με “Grace” και “En route mayhem”. Αργότερα εμφανίστηκε ο Tipe Johnson και ερμήνευσε τα “I’m not Jesus” και “Not strong enough”. Εμφάνιση του Sammy Elbanna στο “Bring them to light” και στο “Refuse/resist”. Επανεμφάνιση του Tipe στα “Shadowmaker” (με ένα πέρασμα από RATM “Killing in the name of”) και φυσικά το hit “I don’t care”. Μέτα από τρεις διασκευές σε Metallica, τελείωσαν το set τους μια διασκευάρα στο “In the hall of the mountain king” του Edvard Grieg.

Batushka

Μέσα λοιπόν πάλι για να παρακολουθήσουμε Bathuska. Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω τι έγινε με τον ήχο τους. Μπορεί να έκατσα στα τέσσερα πέντε πρώτα κομμάτια και μετά αποχώρησα. Πραγματικά, σπουδαίο σκηνικό και show γενικά. Αλλά ο ήχος ήταν αισχρός και δεν μπορούσες να κάτσεις λεπτό. Κρίμα.

Επίλογος για μια σπουδαία ημέρα.

Να ξεκινήσω και να πω ότι δεν φάνηκε το κενό των Helloween, μιας και οι Apocalyptica κατάφεραν και με το παραπάνω να ξεσηκώσουν το κοινό με το εκπληκτικό show τους. Μιλάμε για μια εμφάνιση που θα συζητάω για καιρό, η πρόοδος που έχει αυτή η μπάντα από την ημέρα που σχηματίστηκε γύρω στο 1996 μέχρι και τώρα είναι απίστευτη. Τους είχα παρακολουθήσει και στο Βέλγιο το 2016 και βλέπω ότι πραγματικά συνεχίζουν την εντυπωσιακή τους εξέλιξη, ουσιαστικά με «σπασμένα φρένα». Μπορεί να είμαι λίγο υπερβολικός, αλλά το show τους απλά με έστειλε για μια ακόμη φορά αδιάβαστο.

Apocalyptica – Το κέρδισαν το στοίχημα οι Φινλανδοί.

Το επόμενο highlight της ημέρας το μοιράζονται οι Sodom μαζί με τους Suicidal Angels, thrash metal από τα παλιά, οι δικοί μας πραγματικά «όργωσαν» την Kaaos stage και χαίρομαι πάρα πολύ που τους βλέπω να χτυπάνε κορυφή, μιας και τους παρακολουθώ σχεδόν μια εικοσαετία από τότε που τους έκανα κριτική στα demo τους για λογαριασμό του Fanzine μου (Εποχή των “Δεινοσαύρων”, αφήστε το). Οι Sodom μας έδωσαν τα κεφάλια στα χέρια που λένε, ο θείος Tom γνωρίζει πολύ καλά τι να κάνει για να κάνει ένα κοινό να παραμιλάει. Μιλάμε για μια πολύ σπουδαία εμφάνιση από μια τεράστια μπάντα.

Οι «βάρδοι» από το Krefeld έκαναν μια σαρωτική εμφάνιση

που πραγματικά θα ήθελα από αυτή την μπάντα να παίξει ένα γεμάτο δίωρο, το απαιτεί η δισκογραφία τους. Για μια ακόμη φορά θα πω ότι Siepen/Olbrich είναι από τα καλύτερα Γερμανικά «βιολιά» του Power metal, μιλάμε εκπληκτικό performance και από τους δυο. Δυο καλλιτέχνες που κουβαλάνε για μένα μια αστείρευτης ποιότητας δισκογραφία και θα τολμήσω να πω ότι είναι και ισάξιοι των Hansen/Weiki.

Dark Funeral & Impaled Nazarene – black metal εγγύηση

Οι Dark funeral κάλυψαν εξαιρετικά την Black metal απόχρωση της ημέρας με το εκπληκτικό show τους και αποτελούν εγγύηση γενικά, όπως και οι Impaled Nazarene που έπαιζαν την ίδια ώρα και προσπαθούσα να προλάβω να δω έστω και δυο τρία κομμάτια.

Η πρώτη ημέρα τελείωσε χωρίς προβλήματα

επιστροφή στο σπίτι που βρισκόταν σε ένα δάσος 60χλμ μακριά από το κέντρο του Ελσίνκι. Όμως αν ξεκινήσω να μιλάω για την φύση της Φινλανδίας, θα μας πάρει σελίδες και ώρες.

Hellsinki Metal Festival, Day 2 – 12 Αυγούστου

Bloodred hourglass, Terveet Kadet, Bob Malmstrom, Pentagram, Scar Symmetry, Vomitory, Burst, Priest, Deluge, I am Morbid, Samael, Before the Dawn, Leprous, Bury Τomorrow, Fit for an autopsy, Watain, Emperor

Δεύτερη μέρα λοιπόν και κατευθυνόμαστε προς το Helsinki Ice Hall και τρέχουμε να προλάβουμε Samael. Απωθημένο να δω τους Ελβετούς, μιας και πάντα για κάποιο λόγο δεν μπορούσα να τους παρακολουθήσω.

Samael

Τρομερή σκηνική παρουσία, εξαιρετική επιλογή κομματιών από μια μπάντα που έχει μια απίστευτη εξέλιξη από την πρώτη εποχή τους μέχρι και τώρα! Τρομερά ανοιχτόμυαλοι μουσικοί. Τι κι αν έλειπε ο Mas, ο οποίος έχει αποχωρήσει από το 2015 από την μπάντα. Η μπάντα με ηγέτες τους Vorph και Xy πραγματοποίησαν ένα απίστευτα επαγγελματικό και συναρπαστικό show.

Ήθελα ένα δίωρο από αυτή την μπάντα αλλά τέλος πάντων, αυτά έχουν τα φεστιβάλ. Μια ωρίτσα και μας διέλυσαν.

Έλα και πάμε με “Rain” πρώτο κομμάτι από το θρυλικό “Passage” και αργότερα ξύλο με τα πιο σύγχρονα “Slavocracy”, “Luxferre” και “Son of earth”. Πάμε πάλι πίσω στο 1996 και στο “Passage” και στο έπος, “The ones who came before”. Επόμενο το “Solar soul” και πάλι “Passage” και Shining kingdom” από αυτό το υπέροχο μεταβατικό άλμπουμ για τους Ελβετούς. “Infra Galaxia” από το «διαστημικό» “Eternal” και “Reign of light” και το κοινό να χοροπηδάει στους ρυθμούς του Xy. Πώς να αφήσουν όμως έξω το καλύτερο άλμπουμ που έχουν κυκλοφορήσει και μιλάω για το “Ceremony of opposites”. Μεγαλείο με το Baphomet’s throne” και το εναρκτήριο κομμάτι της δισκάρας, “Black trip”. Τελευταίο άφησαν το καλύτερο κομμάτι του τελευταίου τους δίσκου, “Hegemony”. “Black supremacy” και τα μυαλά στα κάγκελα.

I am Morbid

Πάμε στη διπλανή σκηνή και επιτέλους θα δούμε το δίδυμο Sandoval/Vincent και υλικό από τα τέσσερα πρώτα άλμπουμ των Morbid Angel. Οι I am Morbid έδωσαν μαθήματα Αμερικάνικου Death Metal, έχοντας ένα «χταπόδι» πίσω από το drum kit ονόματι Sandoval. Πρώτη φορά τον έβλεπα live και με έστειλε αδιάβαστο. Λοιπόν, τριάντα χρόνια συμπληρώθηκαν από την κυκλοφορία του αριστουργήματος, “Covenant” και μας έδωσαν επτά κομμάτια από την δισκάρα. Μετά ήρθαν “Fall from grace” και το ομώνυμο από το θρυλικό “Blessed are the sick”, δύο συνθέσεις από το πρώτο άλμπουμ “Maze of torment” και “Immortal rites” και από το “Domination” είχαμε τα “Dominate” και “Where the slime live”. Τρομερό performance από την μπάντα, με έναν Sandoval σε «διαστημική» φόρμα, ένας Vincent εξαιρετικός και αλάνθαστος. Όσοι παρευρέθηκαν σε αυτή την εμφάνιση θα έχουν να την θυμούνται γιατί είδαν από πρώτο χέρι τι εστί Αμερικάνικό Death Metal.

Before the Dawn

Αραλίκι πίσω για να παρακολουθήσουμε τους Before the dawn, μια ουσιαστικά all star Φιλανδική μπάντα με μέλη από Swallow the sun, wolfheart και And oceans… Δεν μας έδωσαν τίποτα λιγότερο από μια υπέροχη εμφάνιση. Μας παρουσίασαν κάποια κομμάτια από το τελευταίο άλμπουμ τους “Stormbringers”, κάποια από το ντεμπούτο τους “My darkness” και τα υπόλοιπα του set από “Deathstar rising”, “Soundscape of silence”, “Deadlight” και “The Ghost”. Για εμένα highlights ήταν τα “Destroyer”, “My darkness”, “Faithless”, “Chaos star”, “Winter within”, “Wrath” και “Deadsong”. Αξιοπρεπέστατη εμφάνιση από τους Φινλανδούς τους οποίους θα ήθελα να πετύχω ξανά σε κάποιο από τα επόμενα φεστιβάλ.

Leprous

Η διπλανή σκηνή είναι σχεδόν έτοιμη για να παρακολουθήσουμε μια από τις καλύτερες μπάντες (μαζί με τους Riverside) που κυκλοφορούν αυτή την στιγμή στο χώρο του progressive rock/metal, τους Leprous. Δηλώνω φανατικός των δίσκων “The Congregation”, “Coal”, “Bilateral”, “Malina” και “Aphelion”. Τεράστια εμφάνιση από την μπάντα του κουνιάδου του Ihsahn που ξεκίνησε με το “Running low” με την τρομερή εισαγωγή του. Συνέχεια είχε το αγαπημένο μου “Illuminate” από το “Malina” και “The valley”. Συνεχίζουν με “Out of here” και “Slave”, δεν αφήνουν περιθώρια αμφισβήτησης, στην σκηνή σπέρνουν. Ο Einar έχει εξελιχθει σε τρομερό performer που παίρνει μαζί του το κοινό σε κάθε κομμάτι. Τα επόμενα τέσσερα κομμάτια ήταν από τα “Pitfalls”, “The congregation” και “Malina”. Προσωπικά, δεν έχω κανένα παράπονο, έπαιξαν τα κομμάτια που ήθελα από τους αγαπημένους μου δίσκους και ήταν ένα πανέμορφο break πριν την «καταιγίδα» που ονομάζεται Bury tomorrow.

Bury Τomorrow

Πάμε τώρα για Βρετανικό Metalcore από μια μπάντα που δεν βαριέμαι να βλέπω ποτέ live, οι Bury Τomorrow έδωσαν μαθήματα σκηνικής παρουσίας Metalcore εμφάνισης. “Boltcutter” και από κάτω πανικός, crowdsurf από το πρώτο κιόλας κομμάτι, “Black flame” και “Abandon us”, το pit γίνεται τεράστιο. “Earthbound”, “The age” και “Man on fire” και οι Βρετανοί έχουν φέρει και τον κόσμο από τα μπαρ από κάτω και γίνεται χαμός. “Lionheart”, “Life (Paradise denied)”, “Heretic”, “Cannibal” και “Choke” σαρώνουν τα πάντα. Τελευταίο κομμάτι άφησαν το “DEATH (even colder)” το οποίο ήταν ότι καλύτερο για να μας αφήσουν με το στόμα ανοικτό και κατάκοπους. Μιλάμε για μπάντα με τα όλα της.

Emperor

Οι Emperor είναι μια μπάντα που την άκουσα στα 16 μου πρώτη φορά και από τότε την ακολουθώ αδιάκοπα. Δεν θα το κρύψω. Πραγματοποίησα μια πτήση από την Κύπρο μόνο για αυτή την μπάντα. Αλλιώς, ίσως και να μην ερχόμουν. Όλα αυτά τα χρόνια δεν κατάφερα ποτέ να τους παρακολουθήσω κάπου. Και να φανταστείτε ότι έχω γυρίσει όλη την Ευρώπη σε φεστιβάλ! Αλλά ποτέ δεν κατάφερα να τους δω. Το ίδιο μου έχει συμβεί με τους Hypocrisy και τους Samael.

Τελευταίο απωθημένο λοιπόν ήταν οι Emperor.

Στήνεται το σκηνικό, το drumkit του Trym δεσπόζει μπροστά από το πανό του λογότυπου… Βγαίνει ένας από τους διοργανωτές και καλωσορίζει την μπάντα στο φεστιβάλ. Ξεκινάει η εισαγωγή του “Into the infinity of thoughts”. Το λιγότερο που μπορώ να πω ότι κάτω επικρατεί μεγάλος πανζουρλισμός ήδη και η μπάντα απλά δεν έχει βγει ακόμα στο σανίδι.

Όλοι περιμένουν το εναρκτήριο κομμάτι του “In the nightside eclipse”. ΑΜ ΔΕ… “In the wordless chamber” και από κάτω πέφτει ξύλο. Η μπάντα δεμένη, όλα τέλεια, δεν χάνουν νότα και ο ήχος «κρύσταλλο». “Thus spake the nightspirit”, η επιβλητική ατμόσφαιρα του “Anthems to the welkin at dusk” είναι εδώ! Εγώ απλά θαυμάζω και χοροπηδάω!

ΠΑ-ΡΑ-ΚΡΟΥ-ΣΗ!

Συνεχίζουμε με το αριστούργημα του 1996, “Ensorcelled by chaos” και crowdsurfing παντού και ένα τεράστιο pit μπροστά.

Οι Νορβηγοί δεν αφήνουν περιθώρια…

“The loss and curse of reverence”, θα μας διαλύσουν απόψε! Έχουν αποφασίσει να παίξουν όλο το “Anthems…”. Η συνέχεια σαρωτική. “With strength I burn”, ο ορισμός του τεχνικού Majestic Black metal και η μπάντα σαρώνει ότι βρει μπροστά της. Πάμε στο αδερφάκι του “Anthems at the welkin at dusk” και το “IX Equilibrium” και από εκεί απλά μας φέρνουν το “Curse you all men” και μας παίρνει και μας σηκώνει. Μιλάμε για θριαμβευτική εμφάνιση μέχρι τώρα!!! Ας περάσουμε στην αρχή του Majectic Black metal, που χωρίς αυτό το άλμπουμ, τίποτα δεν θα ήταν ίδιο στη σκηνή. Μιλάω για το “In the nightside eclipse”, το αριστούργημα που ο ίδιος ο Dani το αναφέρει ως πηγή έμπνευσης σε κάθε συνέντευξη του.

Αυτό που επικρατεί είναι απίστευτο…

“Towards the pantheon” και παρακολουθούμε αποσβολωμένοι την εξέλιξη μιας επικής βραδιάς. Στο καπάκι “The Majesty of the nightsky” και μας έχουν αφήσει με το στόμα ανοικτό. Πάμε στην ομώνυμη κυκλοφορία, το 12” “Emperor” και “I am the black wizards”. Old school black metal στα καλύτερα του και η ατμόσφαιρα των Celtic Frost είναι παρούσα. Πάμε πίσω στο “In the nightside eclipse” και το “Inno a satana” μαζί με το “Into the infinity of thoughts” μας κάνει να ψάχνουμε τα κομμάτια μας. Το αδιαχώρητο συμβαίνει σε όλο τον χώρο, μας έχουν πιάσει από τον λαιμό και δεν μας αφήνουν.

Τελευταίο κομμάτι “Ye Entrancempyrium”

εκεί μας διέλυσαν. Λοιπόν, έπαιξαν σχεδόν όλο το “Anthems at the welkin at dusk”, μόνο το “Acclamation of bonds” έμεινε έξω. Ακόμα και το “The wanderer” έπαιξε στο τέλος της συναυλίας. Έπαιξαν σχεδόν το μισό “In the nightside eclipse” και επιλεγμένα κομμάτια από τα υπόλοιπα άλμπουμ.

Τώρα θέλετε περιγραφή;

Όχι, δεν έχω λόγια για να περιγράψω αυτό που είδα. Απλά θα παραθέσω αυτό που γράφει στο πίσω μέρος του CD του “Anthems at the welkin at dusk”

Emperor performs Sophisticated Black Metal Art exclusively

Θρίαμβος της μπάντας, συγκίνηση στους οπαδούς. Στο τέλος της εμφάνισης, ήμουν με πεσμένο σαγόνι και είδα κόσμο να έχει δακρύσει από συγκίνηση. Μιλάμε για ένα άκρως επαγγελματικό performance, μια τελειότητα. Οπωσδήποτε θα κάνω την μαγκιά να τους παρακολουθήσω κάπου στην Ευρώπη ξανά.

Ξεκινήσαμε να μαζεύουμε τα «κομμάτια» μας για την επιστροφή.

Δυστυχώς τους Σουηδούς Watain δεν καταφέραμε να τους παρακολουθήσουμε. Η Kaaos είχε φτάσει στο όριο της σχετικά με τον αριθμό των οπαδών. Για την ασφάλεια μας οι διοργανωτές αποφάσισαν να μην επιτρέψουν άλλα άτομα να παρευρεθούν στο χώρο.

Εν κατακλείδι…

ήταν ένα υπέροχο ταξίδι σε μια χώρα που το metal έχει πολύ υψηλή θέση στην κουλτούρα της. Η προώθηση του φεστιβάλ από την τοπική κοινωνία ήταν κάτι παραπάνω από αξιοσημείωτη και όλη η διοργάνωση στέφθηκε από απόλυτη επιτυχία. Οι Φινλανδοί από την μεριά τους ήταν πολύ φιλόξενοι και μας βοήθησαν σε οτιδήποτε χρειαστήκαμε είτε εντός είτε εκτός του φεστιβάλ. Πραγματικά αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στην διοργανώτρια αρχή που μας πρόσφερε ένα υπέροχο διήμερο με μπάντες που έχουν χαράξει εκπληκτική πορεία τα τελευταία 20-30 χρόνια στο χώρο μας. Εγώ πάντως έδωσα τις υποσχέσεις μου ότι θα με δουν ξανά στην χώρα των χιλίων λιμνών, μιας και έμεινα απόλυτα ευχαριστημένος.

Υστερόγραφο

Αν πάτε προς Φινλανδία, σας συστήνω ανεπιφύλακτα να μείνετε σε Airbnb 50-60km μακριά από το Ελσίνκι. Η φύση αυτής της χώρας θα σας αποζημιώσει πλήρως. Πραγματοποιήσαμε 1700km με αυτοκίνητο μέσα από τα δάση και ήταν εμπειρία ζωής.

Turku

Αν σας βγάλει ο δρόμος προς το Turku… Υπάρχει ένα old fashion metal bar που διαθέτει και Jukebox και έχει αρκετά φθηνές μπύρες σε σχέση με άλλα μπαρ.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ

Στον Teemu Esko από το Kaaoszine για την πολύτιμη βοήθεια που παρείχε.

Στον Niko Sihvonen από το Rocktografia για το φωτογραφικό υλικό.

Stay tuned μέσα από την σελίδα τους στο facebook .