Geoff Tate, μια συναυλία που έπρεπε να πας, να ζήσεις και να νιώσεις την ανατριχίλα ως τα κόκαλά σου!
Το afternoiz ήταν εκεί, το δίδυμο Φανουράκη/Σταματάκη όργωσε το Gagarin205 για να βρει το “κατάλληλο” σημείο (the spot).
Γι’ άλλη μια φορά η διοργάνωση του Gimme Shelter Film Festival κέρδισε το στοίχημα και μας “έφτιαξε” για ν’ αντιμετωπίσουμε τις βδομάδες που έρχονται με γεμάτες μπαταρίες!
Emerald Sun
Η βροχερή βραδιά ξεκίνησε με τους Emerald Sun στη σκηνή. Έπαιξαν περίπου 40 λεπτά, αλλά μας έδωσαν μια γερή γεύση του “ποιοι” είναι, ειδικά για εμάς που δεν τους είχαμε ξαναδεί. Ο κόσμος χάρηκε με την παρουσία τους και με τις επιλογές των κομματιών από όλο το εύρος της δισκογραφίας τους. Προσωπικά μόνο την πρόσφατη κυκλοφορία τους έχω ακούσει, το 6ο άλμπουμ τους “Kingdom Of Gods“. Περίμενα βέβαια άλλη μπάντα να ανοίξει, ίσως πιο κοντά στον ήχο των Queensryche. Παρατήρησα γύρω μου μια σχετική αδιαφορία, όχι βέβαια πως πτοήθηκε η μπάντα, που συνέχισε ακάθεκτα να παίζει και να το χαίρεται. Δεσμεύτηκαν να επιστρέψουν στην Αθήνα και εισέπραξαν ένα ζεστό χειροκρότημα.
Geoff Tate, Part I
Κι επιτέλους έρχεται η στιγμή που όλοι περιμένουμε, ο Geoff Tate και τα μέλη της μπάντας εμφανίζονται και με το “Walk In The Shadows” ξεκινάμε ξέφρενο χορό! Ήχος μπόμπα, που λέει ένας φαν δίπλα μου, οι κιθαρίστες σε μεγάλα κέφια, ο μπασίστας με τρελό υφάκι και ο Tate με το καπελάκι, το πουκαμισάκι του, σε μεγάλη φόρμα. Φοβερή διάθεσή ξεχύνεται από τη σκηνή προς το κοινό… παρέδωσε μαθήματα επαγγελματισμού, του βγάζω το καπέλο!
“As you awoke this morningand opened up your eyesDid you notice the tear-stainslining your face were mine“
Όχι ότι δάκρυσα, λέμε τώρα, αλλά με δεύτερο κομμάτι το “I Dream In Infrared” δε νομίζω ότι μπορούσα να συγκρατηθώ! Θες να αναλύσουμε την λυρικότητά του, την απόδοση και την ερμηνειάρα του Tate; Μια λέξη μόνο, ΑΞΕΠΕΡΑΣΤΗ! Το “Rage For Order” δεν το καταλάβαινε τότε ο κόσμος, μας λέει ο Tate, άλλοι το είπαν σκοτεινό, άλλοι μελαγχολικό, άλλοι φουτουριστικό. Τόνισε ότι τελικά αυτό ήταν που τους άρεσε, το γεγονός ότι ο κόσμος το έβρισκε μη κατανοητό. Αυτός ήταν ο πρόλογος για το κομμάτι που θα ακολουθούσε, την “ανωμαλία” του δίσκου. Αν και με όσα γίνονται στην Ουκρανία είναι πιο επίκαιρο απο ποτέ και τους το αφιέρωσε. Ο λόγος φυσικά για το “Surgical Strike“. Ακολουθούν τα “Neue Regel“, “Chemical Youth (We Are Rebellion)”, “London” και φυσικά δεν έλειψε το “Screaming in Digital” με cyber φωνητικά παρακαλώ πολύ! Κι ανάσα δεν παίρνουμε και το κλίμα γίνεται ολοένα πιο ασφυκτικό εκεί κάτω… To πρώτο μέρος κλείνει με την επική ερμηνεία του “I Will Remember“
I will rememberYou will rememberThe star that came tonight...
Τελειώνει η παρουσίαση του δίσκου κι ακολουθεί 25λεπτο διάλειμμα, πίνω μπύρα μονορούφι και αρχίζω να συμμαζέυω τη μάσκαρα που τρέχει (εμ, δεν έβαλα αδιάβροχη…)
Geoff Tate, Part II
Αλλάζει ο Μανωλιός που λέτε, και βάζει τα ρούχα του αλλιώς. Η μπάντα κι ο Tate με καθαρά πουκαμισάκια, ο μπασίστας ως γνήσιος Σκοτσέζος με κιλτ. Το δεύτερο πρόγραμμα ξεκινάει με το “Best I Can“. Κι αναρωτιόμουν την επόμενη μέρα γιατί με πονάει ο λαιμός μου ρε παιδάκι μου, όχι πως ξελαρυγγιάστηκα, όχι όχι! Στο “Τhe Thin Line” o Tate με το σαξόφωνο και το καπελάκι του μας έχει στείλει για βρούβες που λένε στο χωριό μου. Ακολουθεί το αγαπημένο μου “Jet City Woman” και τελικά νιώθω ότι δεν είμαι η μόνη που τραγουδάω και χορεύω, αλλά όλη η αρένα του Gagarin… “Don’t slam the door on your way out“, μεγάλε μας τσάκισες! Ανατρίχιασαν μέχρι και τα φρύδια μας!!!
“Πρέπει να συνεχίσουμε αλλά δε θυμάμαι ποιο είναι το επόμενο κομμάτι” μας λέει, Άσε μας ρε Tate, το Empire θα τραγουδήσεις που κάνεις και τον ανήξερο!!!
East side meets west side downtownNo time, no line, the walls fall down
Can’t you feel it coming? (empire)Can’t you hear it coming (empire)Can’t someone here stop it?
“Θα παίξουμε ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια” μας προειδοποιεί, “People were married to this song. People were also buried to this song […] Children were made to this song, mine too” και εννοούσε φυσικά για το κομμάτι που ίσως απογείωσε όλη την καριέρα των Queensryche, “Silent Lucidity“. Προσωπικά το συγκεγκριμένο δε με αγγίζει τόσο όσο το “Hand On Heart”
Hand on heartA promise, a word and a voiceHand on heartA rhythm of hope and choice, will keep us together
Με το μοναδικό “Anybody Listening?” δίνεται ένα προσωρινό τέλος στην παρουσίαση των 2 δίσκων. Η συγκίνηση μεγάλη, τι ζήσαμε ρε;!
Geoff Tate, Part IIΙ
Mας ρωτάει σε τι μέρη έχουμε ταξιδέψει και με ενθουσιασμό αναφωνεί “έχουμε μια αίθουσα γεμάτη ταξιδιώτες” για να δώσει πάσα για το “Last Time In Paris“. Kομματάρα έκπληξη!!! Στο τελείωμα αυτής κολλάει το “Take Hold Of The Flame” κι εμείς βρισκόμασταν σε παροξυσμό ενθουσιασμού για να μας αποτελειώσει με το “Queen Of The Reich” (ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ!).
Ο Geoff Tate μπορεί να μην το απογείωσε, στα 63 του, όπως είχε κάνει ο Todd LaTorre στην τελευταία συναυλία των Queensryche (με το μπαρδόν κιόλας) αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι μπορεί ακόμα να τα τραγουδήσει αξιοπρεπέστατα και για σετ 2,5 ωρών προσφέρει ένα φοβερά χορταστικό θέαμα απ’όλες τις απόψεις. Όσοι δεν ήρθατε, χάσατε…
Σε αυτό το σημείο να αναφέρω την φοβερή σκηνική παρουσία, το πάθος και το παιχνίδισμα του κιθαρίστα του Kieran Robertson ο οποίος αποτελεί ένα από τα ατού της μπάντας! ΕΥΓΕ!!
Geoff Tate, Setlist
Part I – Rage for Order
Walk in the Shadows
I Dream in Infrared
The Whisper
Gonna Get Close to You
The Killing Words
Surgical Strike
Neue Regel
Chemical Youth (We Are Rebellion)
London
Screaming in Digital
I Will Remember
Part II – Empire
Best I Can
The Thin Line
Jet City Woman
Della Brown
Another Rainy Night (Without You)
Empire
Resistance
Silent Lucidity
Hand on Heart
One and Only
Anybody Listening?
Encore
Last Time in Paris
Take Hold of the Flame
Queen of the Reich
