Για μια αρμόζουσα εκδήλωση για την γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου, οι Σουηδοί Draconian ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ στο Κύτταρο στην καρδιά της Αθήνας, ύστερα από έξι ολόκληρα χρόνια.
Οι πόρτες όμως άνοιξαν νωρίς καθώς και οι διοργανωτές φαίνεται θέλαν να μετατρέψουν το χτεσινό event σε ένα mini-festival, με τρείς support μπάντες το πρόγραμμα ήταν γεμάτο και τίγκα στο doom, όπως άρμοζε… Και ακριβώς όπως περιμέναμε, η βραδιά ξεκίνησε δυναμικά, με τους Αθηναίους Immensity, μια πολύ υποσχόμενη, σχετικά νέα μπάντα, με σχεδόν επαγγελματική δισκογραφική δουλειά και παρουσία στη σκηνή.
Ακολουθώντας, οι Caelestia, που μπορώ να πω ότι εύκολα ήταν οι αγαπημένοι μου από τους τρείς. Τους είχα ξαναδεί πάλι ανοίγοντας για μεγάλο συγκρότημα, και χτές σίγουρα παρατήρησα βελτίωση.
Και τέλος, ένα τοπικό αγαπημένο, οι Elysion. Με τον καινούργιο τους δίσκο ακόμη να βράζει και μια άκρως επαγγελμαστική παρουσία, τόσο στη σκηνή όσο και στον ήχο, είχαν εμφανιστεί χτες για να μας θυμίσουν ότι τόσα χρόνια στέλνουμε βλακείες στην Eurovision.
Draconian
Και επιτέλους, έχοντας παίξει τελευταία φορά στην Ελλάδα το 2010, το crew είχε στήσει τον εξοπλισμό και το banner που έγραφε Draconian και το ανατριχιαστικό intro ήχησε καθώς οι Σουηδοί μπήκανε με μια κομματάρα από τον καινούργιο τους δίσκο, το Stellar Tombs.
‘Ηταν ξεκάθαρο από τα πρώτα λεπτά ότι η νέα τους φωνή της Heike Langhans ήταν ίσως η καλύτερη και πιο αρμόζουσα αναπλήρωση που μπορούσε να είχε γίνει. Η κοπέλα είχε ταιριάξει πλέον σαν γάντι και η μπάντα είχε μια φανταστική doom εικόνα με άπλετη ενέργεια και πάθος.
Ο χώρος ήταν προ-πολού γεμάτος και όλοι χειροκροτούσανε και τραγουδάγανε καθώς αναγνωρίζανε κομμάτια και η βραδιά σιγά σιγά βυθιζόταν στο doom…
Η μουσική ήταν πανέμορφη και ο ήχος τέλειος. Όλα τα μέλη της μπάντας φαίνονταν να απολαμβάνουν αυτό που κάνουν. Και με τον βαρύ ήχο και τις όμορφες μελωδίες τους τα τραγούδια διαδέχονταν το ένα το άλλο ευχάριστα και με χειροκροτήματα.
Set-list
- Stellar Tombs
- A Scenery of Loss
- Heavy Lies the Crown
- Pale Tortured Blue
- Dishearten
- Rivers Between Us
- Bloodflower
- Death, Come Near Me
Να πω την αλήθεια, το show ήταν απελπιστικά μικρό. Με 8 κομμάτια, δεν διήρκησε πολυ παραπάνω απο μια ώρα, δηλαδή μικρή διαφορά απ’το να βλέπεις κάπια μπάντα σε φεστιβάλ… Παρ’όλα αυτά, εγω αισθάνομαι ικανοποιημένος απο το setlist καθώς και όλα τα κομμάτια ήταν αυτά που ήθελα να ακούσω πάρα πολύ. Και μπορώ επίσης να πω οτι μας αφήσαν εξαιρετικά πεινασμένους για να τους ξαναδούμε..
