Tο Σάββατο, λίγες ώρες πριν την έναρξη της συναυλίας των Necrophobic, ένα πυκνό σύννεφο κάλυψε τον ουρανό… Κάτι τέτοιο είχα γράψει και στο αφιέρωμα που, αν δεν το διάβασες τότε, μπορείς να το διαβάσεις ΕΔΩ και τώρα.
Είμαστε χαρούμενοι άνθρωποι εμείς οι black-o-metal-άδες
Για τον frontman των Necrophobic, Anders Strokirk θα πω μόνο ότι τόσο “κεφάτο” black-o-metal-ά δεν έχω ξαναδεί! Να δίνει το χέρι του στους fans στις μπροστινές σειρές και στις άκρες της σκηνής, να στηρίζεται στο ένα πόδι για να φτάσει όσους περισσότερους γίνεται, να ποζάρει σε όλους τους φωτογραφικούς φακούς, να χτυπιέται φουλ… και ναι, φαινόταν ευτυχισμένος, πίσω από την άσπρη μπογιά και τα μαύρα μάτια του! Κι εμείς όμως δεν τον αφήσαμε έτσι, τον καταχειροκροτήσαμε, απλωθήκαμε να τον χαιρετίσουμε! Αδράξαμε την ευκαιρία να γίνουμε παπαράτσι ακόμα κι αν η φωτογραφία βγήκε ψιλοχάλια την κρατήσαμε, ενθύμιο!
PIRANHA
Την βραδιά άνοιξαν οι θρυλικοί PIRANHA, οι οποίοι επανήλθαν το 2017 μετά από μια μεγάλη παύση (2001) με την κυκλοφορία νέου album “Arise From The Shadows“. Αν και μετράνε 30+ χρόνια ύπαρξης, έχουν μόλις δυο ολοκληρωμένα album. Καμία σημασία δεν έχει όμως γιατί είναι έμπειροι μουσικοί και η εμπειρία αυτή αποτυπώθηκε και πάνω στη σκηνή. Με τεχνική επιδεξιότητα και με σύμμαχο τον καλό ήχο έπαιξαν αυτό το αγαπημένο old school thrash/death. Ο κόσμος ήταν λίγο “απαθής” θα πω, ειδικά στα πρώτα τραγούδια.
Προσωπικά, με εξαίρεση την στατικότητα στην σκηνική τους παρουσία, η συνολική απόδοσή τους με κάλυψε! Ίσως γιατί τους θυμάμαι από τα “παλιά” κι ένιωσα αυτή την ανατριχίλα που λένε και στο χωριό μου, όταν τους είδα για πρώτη φορά live μετά από τόσα χρόνια! Ευτυχώς, υπήρχαμε κι εμείς οι ένθερμοι οπαδοί ανάμεσα στο κοινό που γνωρίζαμε και αντιδρούσαμε με ιαχές και χειροκροτήματα στα τραγούδια τους πριν ξεκινήσουμε headbanging. Το μόνο σίγουρο είναι ότι έχουν ακόμα πολλά να δώσουν, ίσως κι ένα νέο album! Ανυπομονώ να τους δω ξανά.
NECROPHOBIC
Θα το θέσω κομψά, όσοι δεν ήρθατε χάσατε! Η εμφάνιση τους ήταν ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ! Είχαν μια φοβερή ενέργεια και επικοινωνία με το κοινό! Όταν ο επαγγελματισμός συναντάει την… πώρωση τότε το αποτέλεσμα σε δικαιώνει! Ίσως μας φάνηκαν λίγα τα περίπου 80 λεπτά που έπαιξαν – ε, ναι θα θέλαμε μερικά τραγούδια ακόμα – αλλά φύγαμε χορτάτοι. Ανάμεσα στα κομμάτια δεν υπήρχαν ιδιαίτερα κενά και η σκηνική τους παρουσία ήταν τόσο ζωντανή, γεμάτη γκριμάτσες, χαιρετούρες, γροθιές στον αέρα!
Αν και ο ήχος ήταν λίγο μπουκωμένος στην αρχή, ευτυχώς βελτιώθηκε στη συνέχεια και οι οι στιβαρές κιθάρες των Sebastian Ramstedt και Johan Bergebäck ακούγονταν ολοένα και πιο καθαρά και πιο δυνατά. Ο μπασίστας Tobias Cristiansson αν και είχε τα περισσότερα προβλήματα επί σκηνής με το καλώδιο του κατάφερε να δείξει τις παιχτικές του ικανότητές του και να συνοδεύσει τα “χτυπήματα” του Joakim Sterner. Ο δε Ramstedt προς το τέλος της συναυλίας κατέβηκε για… solo ανάμεσα στους οπαδούς. Τον αποθέωσαν όπως του άξιζε!
Το setlist κάλυψε τις επιθυμίες όλων.
Παράπονο δεν έχω! Το setlist κάλυψε τις επιθυμίες όλων, άντε καλά σχεδόν όλων. “Taste Of Black”, “Spawned by Evil”, “The call”, Into Armageddon” αλλά και “Sacrificial Rites”, “Splendour Nigri Solis” και τον κομμάταρο “Revelation 666”!!! Φυσικά δε θα μπορούσε να λείπει και το ΕΠΟΣ “Tsar Bomba”. Στα καπάκια ακολούθησαν τα “Blinded By Light, Enlightened By Darkness” και “The Crossing”. Κι εκεί που προσπαθούμε να συνέλθουμε από τις κραυγές και το headbanging τσουπ να και το ομότιτλο του ντεμπούτου “The Nocturnal Silence”! Πωωωωωωωωωωωω… και μας λένε καληνύχτα.
Ε, ΣΤΑΣΟΥ ΜΥΓΛΑΔΑ!!!
Το κοινό δε φεύγει (μα που να πάει;) “We want more! We want more!” ουρλιάζει ρυθμικά και τους πείθει (;) να παίξουν ένα ακόμα… “Darkside“! Έχετε γεια δαιμόνοι, succubus, incubus, βελφεγκόρ και αβδαίοι (κατά το έχετε γεια βρυσούλες)… Με το που άναψαν τα φώτα και το Κύτταρο άρχισε να αδειάζει, συνειδητοποίησα ότι η συναυλία τελείωσε. Το mini-tour στην Κόλαση είχε φτάσει στο τέλος του και έπρεπε να επανέλθουμε στην πραγματικότητα! Eίδα τον Sebastian Ramstedt έξω να μιλάει με τους fans. Φυσικά δεν αρνήθηκε κανένα αίτημα οπαδού για φωτογραφία! Όλα τα μέλη του συγκροτήματος πήγαν και στον πάγκο του merch, χωρίς να αλλάξουν ρούχα, έβγαλαν φωτογραφίες με τους fans που είχαν μείνει στον χώρο και υπέγραψαν αυτόγραφα!
Just saying…
Οι Necrophobic δεν έδωσαν μόνο το 100% αλλά πολύ παραπάνω! Όσο περισσότερο πωρωνόταν το κοινό άλλο τόσο κι εκείνοι! Θα σταθώ και θα κρατήσω ως ανάμνηση την απόδοση επί σκηνής των δυο συγκροτημάτων και όχι το κοινό γιατί είναι η πρώτη φορά που έχω πολλά ράμματα για τη γούνα τους! “Απογοητεύτηκα” τόσο με την προσέλευση ή μάλλον να το θέσω καλύτερα, την ΑΠΟΥΣΙΑ του κοινού. Ναι, θα μου πείτε την ίδια βραδιά, στην άλλη πλευρά της Αθήνας ήταν η συναυλία του Steve Vai. Το Κύτταρο είχε οριακά 200 άτομα, ευτυχώς “οπαδικά” παθιασμένα!
Τέλος να πούμε κι ένα μεγάλο ευχαριστώ στον διοργανωτή Demons Gate Productions για την χαρά και τη συγκίνηση που μας πρόσφερε. Φυσικά να μην ξεχάσουμε και το Κύτταρο!
[…] Η τελευταία φορά που ήρθαν στην χώρα μας ήταν τον Απρίλιο που μας πέρασε. Συγκεκριμένα 22 Απριλίου 2023 και αυτή η συναυλία ήταν από εκείνες που δε ξεχνιούνται εύκολα. Όσοι δεν ήρθατε χάσατε γιατί η εμφάνιση τους ήταν ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ! Περισσότερα μπορείς να διαβάσεις ΕΔΩ […]
Comments are closed.