Κροταλιας, Day Oof, Kάκτος, Billy G @An club | Live 8/2

Το Σάββατο στο An Club έγινε μια λαϊβάρα! Ο Κροταλίας φρόντισε για μια ακόμη φορά να δώσει μια γροθιά στη σιωπή και τη σπάσει.

Φυσικά σε αυτό βοήθησαν πάρα πολύ και οι Day Oof, Kάκτος και Billy G.

Προερχόμενος από την κατάσταση που έζησα στους Nightstalker 2 μέρες πριν, αποφάσισα να πάω αρκετά νωρίτερα, ώστε να βρω το spot μου και να χαζέψω με την ηρεμία μου τα μερτζ.

Billy G

Με τον λίγο κόσμο, που του αρέσει να ζει το live από την αρχή του, (επιστρέψαμε στη πραγματικότητα) ο Billy G μας επιφύλασε ένα διαφορετικό opening με stand up.

Καυστικός και παίζοντας στα όρια του black humor – κάτι το οποίο είναι πολύ δύσκολο για όποιον το δοκιμάζει – νομίζω άφησε ανάμεικτα συναισθήματα. Είχε κάποιες πολύ καλές στιγμές με άφθονο γέλιο αλλά και λίγα σημεία που ίσως αργούσαμε να καταλάβουμε το αστείο.

Στο τέλος πάντως, πήρε ένα πολύ ζεστό χειροκρότημα.

Κάκτος

Ο κόσμος σιγά σιγά κατεβαίνει τα σκαλιά ενώ ο Κάκτος ετοιμάζεται να ξεκινήσει. Δεν τους έχω ξανά δει οπότε περίμενα να περάσουν κάποια κομμάτια για να βγάλω τα συμπεράσματα μου. Mε πολύ όρεξη αλλά και με μικρολαθάκια, τα οποία βέβαια δεν ενόχλησαν καθόλου και τα διαχειρήστηκαν άψογα, το κοινό ξεκίνησε το ζέσταμα για το υπόλοιπο της βραδιάς.

Επέλεξαν για αρχή κάποια παλιά τους κομμάτια, που αρχικά δεν με ενθουσίασαν. Αλλά όταν μπήκαν στη νέα τους δουλειά μου άλλαξαν την γνώμη. Ωραία riffs και ωραία vocals που φέρνει στη μνήμη τους Χασμα.

Ο χρόνος του Κάκτου τελείωσε μαζί με την μπύρα. Οπότε φύγαμε για refill και αγορά βυνιλίου Κροταλία.

Οι Day Oof

ξεκινούν με το να μοιράζουν καπελάκια προστασίας εργοταξίου, ενώ το An club είναι σχεδόν γεμάτο.

Καλή κίνηση μιας και από το πρώτο κιόλας κομμάτι τους γίνεται ένα χαμός. Stage dive, pits, ιπτάμενες μπύρες, ο αέρας μυρίζει punk rock. Η αστείρευτη ενέργεια τους σε συνδυασμό με τα κομμάτια τους δημιουργούν το τέλειο σκηνικό για να περάσεις καλά και να πάρεις υλικό για φωτογραφίες. Αν και είχα ξανά ακούσει δουλειά τους είναι η πρώτη φορά που τους βλέπω από κοντά.

Με λίγα λόγια το live τους ήταν μια “Παιδική Χαρά” ( με την καλή έννοια ) ακόμα και για τον πιο δύσκολο/βαρύ άνθρωπο.

Αφού πήραμε την επόμενη γύρα του αγαπημένου μας κίτρινου ροφήματος, καθήσαμε να πάρουμε ανάσες. Πλέον δεν υπάρχει χώρος ελεύθερος με τον κόσμο να ετοιμάζεται για τον Κροταλία.

Κροταλίας

Το έργο ξεκινάει και το σκηνικό γίνεται γνώριμο. Μακελειό. Σε μεγαλύτερο χώρο πιστεύω ότι δεν θα άκουγα ούτε μια λέξη του τραγουδιστή, ειδικά στα ρεφρέν, μιας και παίζει να τραγουδούσαν μαζί του μέχρι και οι περαστικοί έξω από An Club.

Κάθε εμφάνιση τους είναι καλύτερη από την προηγούμενη. Πιστεύω πως πραγματικά είναι ότι καλύτερο σε punk rock έχει η Ελλάδα αυτή τη στιγμή.

Ένα από τα κομμάτια που ήθελα να ακούσω ήταν και το καινούργιο τους “ Ενός λεπτού σιγή”. Η πρώτη ακρόαση του, μου είχε κάτσει κάπως. Ακούγοντας το λοιπόν ξανά, αλλά ζωντανά αυτή τη φορά, αντιλήφθηκα τον εαυτό μου να τραγουδά το ρεφρέν και με τις γροθιές μου στον αέρα. Κάπου εδώ λοιπόν, είναι που το μαγικό αγαπημένο μου ελιξίριο μπαίνει από το παράθυρο στο χώρο της νυφαλιότητας μου.

Αφήνω λοιπόν την φωτογραφία και τον σχολιασμό για να ζήσω μαζί με τους υπόλοιπους το τελευταίο μέρος της συναυλίας.

Τέλος θα ήθελα να κλείσω με την πλέον πολύ γνωστή ατάκα “Τη παράσταση δώσατε ρε!”.

Κείμενο: Γιάννης Τσινόγγος
Φωτογραφίες:  Iwannhs Tsinogos