Κάθε χρόνο, έχουμε την τιμή να γιορτάζουμε το ελληνικό Ροκ, με το τρίπτυχο της επιτυχίας από τα 80’s, που δεν είναι άλλο από Ενδελέχεια – Υπόγεια Ρεύματα – Magic De Spell!
Αυτή την φορά το ραντεβού δόθηκε επάνω στο βράχο της Μελίνας Μερκούρη, αλλά για να το πούμε και σωστά..στο θέατρο Βράχων Μελίνα Μερκούρη στο Βύρωνα.
Πριν πάμε στα της συναυλίας, να σας αναφέρουμε και κάτι που ίσως δεν γνωρίζετε, περί της ιδιωτικοποίησης του λόφου Κοπανά. Περιλαμβάνεται το θέατρο Βράχων όπως και τα γήπεδα. Αυτό που συνέβη λοιπόν λίγο πριν, ήταν η συγκέντρωση κατοίκων όπου και έκαναν διαμαρτυρία με πανό και μας έδωσαν μια ολιγόλεπτη ομιλία, εξηγώντας μας τι συμβαίνει. Ας μη μένουμε αμέτοχοι, ας γνωρίζουμε και ας πράττουμε όσο μπορούμε.
Να ξεκινήσουμε;
Όπως κάθε φορά, έτσι και τώρα, την βραδιά άνοιξαν ο Δημήτρης Μητσοτάκης και ο Παναγιώτης Κατσιμάνης, (πρώην μέλη των Ενδελέχεια) μαζί με τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος. Τραγούδια που ξεχείλιζαν αναμνήσεις, ξεγνοιασιά αλλά και ένταση, γιατί το αίμα μας θαρρώ πως βράζει ακόμα. Αν και καθιστοί στα καθίσματα μας, εδώ και κολλάει και το “Η καρέκλα είναι πρέζα.” -όπου και ακούσαμε από το νέο δίσκο-, αν και φιμωμένοι με τις μάσκες μας…
Στίχοι από το παρελθόν, κομμάτια που ακόμα και τώρα θα τραγουδήσουμε δίχως να διαχωρίσουμε το χθες με το σήμερα. Αν και στο σήμερα, νέες νότες και στιχομυθίες θα παίξουν και θα ακουστούν, όπως και συνέβη. Νέα δουλειά, που δένει ακόμα περισσότερο με το σήμερα.
Μικρές χαρές, Χάρτινες σαΐτες, Δεν είμαι αυτός που θες, κρίση πανικού και άλλα τόσα που ξεχειλίζουν ακόμα από το κεφάλι μας.
Για τη συνέχεια, τα Υπόγεια Ρεύματα, έρχονται με νέο δίσκο, έχοντας ένα νέο πρόσωπο επί σκηνής, τον Τηλέμαχο Μούσα ( κιθάρα στον νέο δίσκο). Επίσης νέα δουλειά και έναν Νίκο Γιούσεφ, να θερίζει (μεταφορικά πάντα) με το μουσικό πριόνι.
Ένα συγκρότημα που του αρέσει να μην λέει πολλά και αρκείται σε παλιά και νέα τραγούδια, μελοποιήσεις και ένα κοινό να τους απολαμβάνει.
Τέρμα το διάλειμμα τα κεφάλια μέσα…
Την φλόγα (άνετα για καπνογόνο ο λόγος…) παραλαμβάνουν οι Magic De Spell, για να ταρακουνησουν το βράχο! Επίσης με κομμάτια επιλεγμένα πολύ προσεκτικά και αυτό όχι γιατί πλέον έχουν μάθει καλά το κοινό τους, αλλά γιατί αφουγκράζονται το σήμερα, τις στάχτες του παρελθόντος και τις ίσως να βλέπουν τόσο μπροστά στο μέλλον, έχοντας γεμίσει Κυρ-Παντελήδες. Με διασκευές όπως Η Φαντασία στην Εξουσία, Rock ‘n’ Roll στο κρεβάτι, “Saravejo”, «Εμείς» Εμένα οι φίλοι μου και άλλα τόσα.
Μπορεί να υπάρχει ένα πολιτισμικό χάος, να θεωρούν πως τους έχουν σε ένα κοινωνικό αδιέξοδο, η τέχνη όμως θα κερδίσει, οι φωνές θα επιστρέψουν όσο και αν θέλουν να σβήσουν νότες από βρεγμένες παρτιτούρες.
