Ήμασταν στην πρεμιέρα της παράστασης The Philanthropist των Dirty Granny Tales
για ένα σκοτεινό και ενδιαφέρον παραμύθι. Η αρχή έγινε στις 21/11 όπου και άνοιξαν για πρώτη φορά οι πόρτες του Θεάτρου Ροές. Δεν είναι η πρώτη φορά που τους φιλοξενεί το θέατρο, καθώς στο παρελθόν είχαν βρεθεί και χειροκροτηθεί όσο δεν πάει, στην ίδια σκηνή.
Θα ξεκινήσω ανάποδα και πρώτα απ’ όλα θα αναφερθώ στους συντελεστές της παράστασης για το πολύ καλό αποτέλεσμα ώστε να αποδοθεί η ιστορία με τον καλύτερο τρόπο.
Συντελεστές
Ο Σταύρος Μητρόπουλος : Φωνητικά, Μαντολίνο, Μάντολα, Τσέλο, Κρουστά, Φλογέρα, Synthesizer.
Στον θεατρικό ρόλο: The journalist, η Χριστίνα Συριοπούλου που επάνω της είχε: Πιάνο, Φωνητικά, Synthesizer ενώ ως The journalist 2 ηταν ο Μιχάλης Κασβίκης σε Κρουστά.
Από την άλλη έχουμε τον ρόλο The citizen, ο Γιώργος Σμακ σε Ακουστική κιθάρα, Φωνητικά, Φλογέρα, Μελώντικα, Synthesizer
Υπάρχουν ακόμα ο χαρακτήρας The citizen 2 με τον Διονύση Ανδριόπουλο που τον βρίσκουμε στον Χορό αλλά και στις κούκλες.
Τέλος έχουμε την προσθήκη της Δήμητρας Δασκάλου ως Canteen Woman
Dirty Granny Tales
Αρχικά να πω πως ως πρώτη επαφή με κέρδισε το τρέιλερ της παράστασης, όπου βλέπετε και παρακάτω:
Και να έρθω να προσθέσω για όσους δεν το ξέρουν πως το κομμάτι έχει ως πυρήνα το Funny Man από τους Horrified και το άλμπουμ Animal.
The Philanthropist
Μπαίνοντας στο θέατρο μπαίνεις και στο κλίμα του dark theater. Στο μαύρο που κυριαρχεί, τα σκηνικά που έχουν στηθεί και νομίζεις ότι σου γελάνε χαιρέκακα. Αντιλαμβάνεσαι ότι θα ακούσεις και θα δεις τι κρύβεται πίσω από το προφανές, την άλλη μεριά της ιστορίας που ή φοβάσαι, ή βαριέσαι να σκεφτείς και να προβληματιστείς.
Το ότι είναι μία πολυδιάστατη παράσταση αυτό την κάνει πιο ενδιαφέρουσα. Ζωντανές μαριονέτες που σου λένε την ιστορία μέσα από στίχους αλλά σε metal εκδοχή. Κι αυτή η πιο απόκοσμη ατμόσφαιρα σε παρασύρει να δεις τον εαυτό σου μέσα στην ιστορία.
Δεύτερος χρόνος της παράστασης.
Μία παράσταση αφύπνισης. Για ότι μας “αποχαυνώνει” έρχεται να μας θυμίσει πως δεν είναι όλα όπως φαίνονται. Σε βάζει στην διαδικασία να σκεφτείς έξω από το κουτί εστιάζοντας στην έκφραση και με μεγάλη σημασία στην λεπτομέρεια.
Είναι ωραίο να ακολουθείς το ρεύμα της εποχής αλλά αν δεν σου ταιριάζει; Και τι γίνεται όταν εναντιώνεσαι στους παραλογισμούς που σου επιβάλλονται; Το νόμισμα έχει δύο όψεις, μην το ξεχνάς!
Χωρίς να αποκαλύψω την ιστορία θα πω μόνο πως υπάρχει ηθικό δίδαγμα, όπως σε κάθε παραμύθι άλλωστε, και το δικό μου στο τέλος της παράστασης ήταν το εξής: εμείς κρύβουμε τη δύναμη μέσα μας, και θα είμαστε ευτυχισμένοι μόνο όταν απελευθερωνόμαστε από δεσμά που δεν μας ταιριάζουν. Σε κάθε επίπεδο.
Και σε τελική ανάλυση τι είναι πιο μαύρο; Το παραμύθι ή αυτό που ζούμε;
Σενάριο σκηνοθεσία: Σταύρος Μητρόπουλος
Light desighner: Αλέξανδρος Αλεξάνδρου
Μουσική σύνθεση: Σταύρος Μητρόπουλος
Κατασκεύες: Διονύσης Ανδριόπουλος
Light manipulator: Γιώργος Πετράτος
Σχεδιασμός σκηνικών, κοστουμιών και χαρακτήρων: Σταύρος Μητρόπουλος, Διονύσης
Ανδριόπουλος
Animation projection: Σταύρος Μητρόπουλος
Φώτος δια φακού Jo Gogou.
Jo Gogou Photography | Jo Γκόγκου
Μην τους χάσεις και πάρε μέρος στο διαγωνισμό! Μάθε για την παράσταση και για τις ημερομηνίες που επιβάλλεται να τους δεις!
