Επιτέλους! Το χτεσινό live είχε ανακοινωθεί πολύ καιρό πρίν. Και αν και οι Arch Enemy είχαν ξανάρθει σχετικά πρόσφατα το 2012, με νέο δίσκο και τέτοιο lineup σίγουρα μας είχαν λείψει.
Πρώτοι στη σκηνή ως το μοναδικό support της βραδιάς, οι Αθηναίοι Caelstia. Μια σχετικά νέα symphonic metal μπάντα που απο το 2012 έχει πετύχει καλές δισκογραφικές συνεργασίες και έχει εξοπλιστεί με δύο δίσκους! Με δύο vocalists και μια τέτοια μίξη progressive με doom και symphonic σίγουρα δεν ήταν κάτι που ακούς κάθε μέρα και είμαι σίγουρος οτι κέρδισε πολλές εντυπώσεις. Ο ήχος ίσως να μπορούσε να είναι και καλύερος, οι κιθάρες ήταν πολύ “in your face” κατα τη γνώμη μου, ασχλετως αυτού όμως το show ήταν σίγουρα πολυ απολαυστικό και με πολύ ενέργεια απο τη μεριά της μπάντας. Πολύ όμορφη ήταν και η σκέψη τους να σηκώσουν την Γαλλική σημαία σε ένα απο τα τραγούδια τους και υποδέχτηκε εκκωφαντικά απο το κοινό.
Και όταν η ώρα είχε πάει περίπου 22:20, χαμηλώσαν τα φώτα και ήχησε το Khaos Overture. Και με τον Erlandsson να ανεβαίνει στα drums η ατμόσφαιρα άρχισε σιγά σιγά να πυκνώνει καθώς το κομμάτι επιτάχυνε, εως ότου βγήκαν δυναμικά στη σκηνή οι Arch Enemy με το κλασσικό πρώτο κομμάτι “Yesterday Is Dead and Gone”. Με το lineup που βλέπαμε για πρώτη φορά στην Ελλάδα, αφού είχαν επιστρατεύσει τον Jeff Loomis (ex Nevermore) και την Alissa White-Gluz (ex The Agonist) – η οποία μας έκανε και επιδείξη του loot απο το τελευταίο της dungeon – η μπάντα φαινόταν ίσως και περισσότερο δεμένη απο ποτέ.
Τους είχα ήδη μαζί με την Alissa στο πρώτο tour που είχανε κάνει μαζί της και μπορώ να πω με σιγουριά οτι σε σύγκριση με τότε, είναι ξεκάθαρο ότι έχουν χτίσει πολύ momentum. Το να αλάζεις frontman δεν είναι ποτέ εύκολο για ενα μουσικό group με διεθνές παρουσία και τόσους πολλούς fans, οι Arch Enemy όμως εκτελέσαν τη μετάβαση άψογα, δίνοντας άμεσα σε όλους ένα συγκρότημα του οποίου τα μέλη εφαρμόζουν σαν γάντι, που δεν έχει αποκλίσει καθόλου απο την προηγούμενη πορεία του και που γενικά είναι καλύτερο απο κάθε σημαντική και ασήμαντη όψη. Και η ίδια η Alissa είναι ξεκάθαρα πλέον κάτοχος της σκηνής και του μικροφόνου της.
Το show ήταν άψογο. Ο ήχος ήταν κρυστάλλινος και η ροη των τραγουδιών δεν άφηνε κανέναν να χαλαρώσει. Το setlist δεν νομίζω να άφησε κανέναν με παράπονα, με 17 κομμάτια κάποια απο τα οποία είναι παλιά classics που δεν περίμενα καθόλου να παίξουν όπως “Dead Bury Their Dead”, “Snow Bound” και “Burning Angel”! Η επικοινωνία με το κοινό ήταν επίσης ανάρπαστη, καθώς και η Alissa αναφερόνταν στα απάνθρωπα προχθεσινά γεγονότα στο Παρίσι, τονίζοντας πως η μουσική είναι για να μας ενώνει, όχι για να μας χωρίζει.
Set-list
Khaos Overture (Intro)
- Yesterday Is Dead and Gone
- Burning Angel
- War Eternal
- Ravenous
- Stolen Life
- My Apocalypse
- You Will Know My Name
- Bloodstained Cross
- Under Black Flags We March
- As the Pages Burn
- Dead Eyes See No Future
- Avalanche
- Dead Bury Their Dead
- No Gods, No Masters
- We Will Rise
- Snow Bound
- Nemesis
Το show δεν έκλεισε με We Will Rise ως συνήθως, αλλά με τις πανέμορφες μελωδίες του SnowBound και το κλασσικότατο Nemesis που ξεσήκωσε τους πάντες. Είναι τελικά απο τα αγαπημένα μου συγκροτήματα και δικαίως….
ΥΣ: Το ότι χρειάστηκε να υπάρχει χαρτί στην πορτά που να παρακαλεί κατά του καπνίσματος εκ μέρους της μπάντας ήταν αρκετά ντροπιαστικό για εμάς απο μόνο του. Το οτι αριστερά και δεξιά όλοι καπνίζανε σε γεμάτο κλειστό χώρο σαν να μην τρέχει τίποτα ήταν ακόμα χειρότερο.
