Ένα underground live με όλες του τις πτυχές παρακολουθήσαμε στο ΑΝ CLUB την προηγούμενη Παρασκευή με πρωταγωνιστές τους Beggars και τους Warrior Soul.
Έχουν περάσει πάνω από 2 χρόνια νομίζω από τότε που είδα τελευταία φορά τους Beggars ζωντανά.
Το live άργησε κάνα μισάωρο από την προγραμματισμένη ώρα για να ξεκινήσει. Αυτό πάντως δεν είχε και πολύ μεγάλη σημασία μιας και στο AN δεν βρέθηκε και πολύς κόσμος.
Πιστεύω ότι με την πληθώρα των live που έχουν γίνει και θα γίνουν μέχρι το τέλος της χρονιάς, τα πιο Underground σχήματα δυσκολεύονται να μαζέψουν κόσμο, μιας και το Αθηναϊκό κοινό έχει πάρα πολλά να επιλέξει, κάθε εβδομάδα, plus ότι κρατάει χρήματα για τα μεγαλύτερα ονόματα που είναι προγραμματισμένα να γίνουν.
Την Παρασκευή παρακολούθησα ένα Prive live και θα πω ότι όσοι ήταν εκεί το χάρηκαν εξίσου όσο και εγώ.
Οι Beggars έπαιξαν με πολύ ενέργεια με πολύ όρεξη και τίμησαν με το performance τους το κοινό που βρέθηκε την Παρασκευή το βράδυ στο AN.
Έχοντας στην μουσική τους φαρέτρα την πρόσφατη κυκλοφορία του «The Day I Lost My Head», έφτιαξαν ένα set list που μας κράτησε καρφωμένους, αυτιά και μάτια, πάνω στην σκηνή.
Ο Γιάννης και η παρέα του, με τις groove εμπνεύσεις τους, rock-αραν το AN και κατά την διάρκεια της εμφάνισης τους, ο frontman αναφέρθηκε στην μορφή που λέγετε Kory Clarke και θυμήθηκε και αυτός, ταυτίστηκα μαζί του, όταν ήταν στο λύκειο και είχε αγοράσει το LP “Salutations From The Ghetto Nation”.
Setlist
Motor Christ
Book of days
That Road
The Day I Lost my Head
Chief Commander
The Lightning
Devils Highway
Game
Lunatic
I Don’t Know
Έχοντας δει Warrior Soul για πρώτη φορά που επισκέφθηκαν την χώρα μας, στο SIX Dogs και εν συνεχεία στο Death Disco, μέσα σε πολύ μικρό διάστημα αυτά τα 2 live, οι δρόμοι μας έμελλε να συναντηθούν και πάλι μετά από πολύ καιρό στην σκηνή του AN Club.
Λίγες μέρες πριν ήμουν στο κέντρο στις Νύχτες Πρεμιέρας για να δω το documentary για την Thrash Metal σκηνή, «Murder In The Front Row”, περιμένοντας με την παρέα μου να εισέλθω στο σινεμά, είδα τον Kory και πιάσαμε κουβέντα.
Προσπαθούσα να καταλάβω πως ένας τύπος που την δεκαετία του 90 έφτιαξε μια μπάντα που έκανε τρομερή εντύπωση, κάνοντας πολύ δυνατές δουλείες, παίζοντάς σε μεγάλα φεστιβάλ με τους Metallica και πολλούς άλλους είναι τώρα σε μια φάση που όλα αυτά έχουν χαθεί, αλλά αυτός ζει σαν να ξεκινάει τώρα, με την τρέλα που έχει ένας έφηβος.
Αυτήν την εικόνα βγάζει και στα Live… Αν και έχει περάσει πολύς καιρός όπως προανέφερα από την τελευταία φορά που τους είδα, ο Kory, έχοντας μαζέψει ένα τρελό (με όλη την σημασία) κιθαρίστα από την Σκανδιναβία, ένα drummer από την Ισπανία και κρατώντας στο μπάσο τον Σκωτσέζο, έδωσε ένα performance που τα είχε όλα.
Αυτός ο τύπος, τίμησε τους λίγους που βρεθήκαμε στο An, τα έδωσε όλα πάνω στην σκηνή, ακούσαμε τραγούδαρες που με οδήγησαν στο Λύκειο.
Ένα live με πολύ χαβαλέ, με πολλή ενέργεια, με το Kory να δίνει συνέχεια κωλοδάχτυλα σε όλες τις μεγάλες του αγάπες όπως ο Trump, με τον κιθαρίστα να φεύγει από την σκηνή για να πάει τουαλέτα (εκπληκτικό), και το κοινό από κάτω να συμμετέχει τραγουδιστικά σε πολλά από τα υπέροχα κομμάτια που συνέθεσε την δεκαετία του 90.
Για άλλη μια φορά ο Kory και η παρέα του μου έδωσαν μια υπέροχη βραδιά να έχω να την θυμάμαι.
Setlist
Jam/Intro
Up The Dose
Rock’n’Roll Disease
Off My Face
I Get Fucked Up
Back on the Lash
Love Destruction
Rocket Engines
The Party
Punk and Belligerent
Ass-Kickin’
Ghetto Nation
The Wasteland
Jump for Joy
Downtown
Generation Graveyard
The Losers
The Drug
Rotten Soul
