Η ώρα ήταν περίπου 22:00 όταν η μουσική του club σταμάτησε και οι μουσικοί των Myrkur βγήκαν στη σκηνή με επιβλητικές κουκούλες. Σύντομα τους ακολούθησε μέσα από χειροκροτήματα και η πανέμορφη ηγέτιδα του group, Amalie Bruun. Μέσα από ένα πολύ εντυπωσιακό intro και μυστικιστικό φωτισμό η μπάντα άνοιξε το show της με το προσωπικό μου αγαπημένο κομμάτι τους – το “The Serpent”. Με φωτεινά κεριά σε κάποια σημεία της σκηνής, κλαδιά με φύλλα μπροστά από το μικρόφωνο και το οριζόντιο face paint πάνω από τα μάτια της Amalie, η ατμόσφαιρα και η θεατρικότητα του show κατόρθοσε να είναι απολύτως ταιριαστή των folk στοιχείων της μουσικής τους αλλά ταυτόχρονα και διακριτική, χωρίς να επικαλύπτει υπόλοιπα κομμάτια της συναυλίας.
Σε αυτό το κομμάτι, η αλήθεια είναι ότι τόσο από το είδος αλλά και από την ηλικία της μπάντας πήγα με καθαρό κεφάλι, χωρίς ιδιαίτερες προσδοκίες. Από τη μία μεριά, έχεις ένα πολύ νέο συγκρότημα και μάλιστα χωρίς επώνυμα μέλη, του οποίου μάλιστα ήταν και το πρώτο tour ως headliner, οπότε θα ήταν απολύτως κατανοητό εάν ο ήχος και η όλη εμφάνιση δεν ήταν ακόμη αντάξια επαγγελματικής μπάντας. Από την άλλη μεριά, η μουσική των Myrkur αν και πολύ μοναδική και original στο είδος, έχει βαθιές ρίζες στην ατμοσφαιρική μουσική, που συνήθως είναι πολύ ευχάριστη ως συνοδευτική μουσική στο δωμάτιό σου, αλλά γενικά δεν παράγει ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες συναυλίες. Η αλήθεια είναι ότι από τα πρώτα 2-3 κιόλας κομμάτια, και οι δύο παραπάνω προκαταλήψεις είχαν συνθλιβεί τελείως. Η απάντηση σε αυτά τα θέματα κατέληξε να είναι η συνηθισμένη – πάρα πάρα πολύ ταλέντο. Ο ήχος ήταν άψογος, και η Amalie γέμιζε τον χώρο με την υπέροχη φωνή της σαν ολόκληρη χορωδία. Ήταν μάλιστα μία από αυτές τις μοναδικές συναυλίες που, όντας καθηλωμένος, δεν κοιτάζεις υποσεινήδητα το κινητό σου ούτε μία φορά.
Το set-list είχε πολύ καλό ρυθμό, με την πολυτάλαντη Amalie να συνοδεύει την υπόλοιπη μπάντα και με την κιθάρα της σε συνδυασμό με το τραγούδι. Αν και η δισκογραφία τους είναι ακόμη σχετικά μικρή, η ποικιλία στο άκουσμα υπάρχει από τώρα. Από τα πολύ μελωδικά κομμάτια όπως το “Onde børn”, στα πολύ ήρεμα folk όπως το “Vølvens spådom” αλλά και στα πιο βαριά όπως το “Skøgen skulle dø”, το οποίο μάλιστα σημαίνει “The whore had to die”, την ιστορία πίσω από το οποίο θα ήθελα να ακούσω κάποια στιγμή εάν υπάρχει. Ακούσαμε μέχρι και καινούργιο κομμάτι από τον επόμενο δίσκο τους, το “Juniper”, το οποίο πέρα από ότι ήτανε πολύ όμορφο και μυστικιστικό, υποδηλώνει σίγουρα ότι οι Myrkur έχουν αποκτήσει ταυτότητα και ακολουθούν δυνατά τον ήχο της μελωδικής και σκοτεινής folk.
Setlist
- The Serpent
- Ulvinde
- Dybt i skoven
- Onde børn
- Vølvens spådom
- Jeg er guden, i er tjenerne
- De Tre Piker
- Elleskudt
- Juniper
- Skøgen skulle dø
- Måneblôt
- Villemann og Magnhild
(Encore)
- I riden så
- Crown
Την συναυλία μετά το encore αποφάσισε η Amalie να λήξει μόνη της με ένα μικρόφωνο και ένα πιάνο. Αποδίδοντας άψογες εκτελέσεις του “I riden så”, που είναι Σουηδικό folk τραγούδι, και του “Crown”. Αν και το όλο show διήρκησε μονάχα μία ώρα, ήταν γεμάτο από την αρχή μέχρι το τέλος, με όμορφα τραγούδια, μουσική εκτέλεση και σκηνική παρουσία. Σίγουρα όλοι περιμένουμε να τους ξαναδούμε, και σίγουρα σε μεγαλύτερη σκηνή με περισσότερο κόσμο, καθώς και είναι προφανές ότι οι Myrkur έχουν μέλλον.
Ευχαριστούμε πολύ για τις φωτογραφίες τον Λευτέρη Τσουρέα,
