Το Ελληνικό ροκ έτσι όπως το γνωρίσαμε αναλλοίωτο στο χρόνο, πέρασε μια βόλτα από το Κύτταρο για να μας θυμίσει πως είναι ακόμα εδώ. Τρία από τα μεγαλύτερα συγκροτήματα του ελληνικού ροκ, βρέθηκαν στην σκηνή του Κυττάρου, μια μουσική σκηνή που πάντοτε βρισκόταν στο πλευρό τους, για να θυμίσουν αλλά και να παρουσιάσουν νέα κομμάτια στο κοινό. Τα Υπόγεια Ρεύματα, οι Ενδελέχεια αλλά και οι Magic de Spell, έδωσαν στο κοινό μια 4ωρη παράσταση, τόσο που ίσως να ήθελες και άλλο για να τους χορτάσεις.
Οι πόρτες άνοιξαν στις 9, δίνοντας έτσι την ευκαιρία να μαζέψει τον κόσμο που ήθελε από νωρίς και κυρίως για να πάρουμε θέση. Να πούμε πως η συναυλία για τρίτη συνεχόμενη χρονιά ήταν sold out και αυτό σημαίνει πως φυσικά δεν υπήρχε χώρος να κινηθείς.
Την αρχή έκαναν τα Υπόγεια Ρεύματα, όταν το ρολόι έδειξε 22:00. Ακούστηκαν τα: “Τρένο”, “Μικρά μυστικά”, “Νερατζιά” , “Ρόζα”, από την συνεργασία τους με το Θάνο Μικρούτσικο (όπου και του το αφιέρωσαν) το 2009 και τον δίσκο “Τους έχω βαρεθεί”. Συνέχισαν με “Τσαλακωμένες μέρες”, “Μ’ αρέσει να μη λέω πολλά”, Ανδρείκελα”, “Which side are you on” και “Ασημένια σφήκα”.
60′ με αναφορές στο χθες που τόσο αγαπήσαμε αλλά και πρόσφατα τραγούδια, με αγάπη και ανάμνηση, με ένταση και ανάγκη για επανάσταση.
Δεν έλειψε το μουσικό πριόνι του Γιούσεφ με την μελαγχολία αλλά και την ανατριχίλα που βγάζει, σε μια σκηνή που τώρα τα φώτα είναι χαμηλωμένα.
Ένα ζέσταμα με την καλύτερη εισαγωγή των Γρηγόρη Κλιούμη, Νίκος Γιούσεφ και Τάσο Πέππα.
Τώρα κάπου εδώ έγινε η ανατροπή και αντί για Ενδελέχεια που περιμέναμε, ήρθαν οι Magic de Spell, όχι πως δεν τους θέλαμε αλλά μάλλον δεν ήμασταν ακόμα έτοιμοι.
Αντιμετωπίζοντας κάποια μικρά εισαγωγικά τεχνικά θέματα όσον αφορά τον ήχο, μπήκαν δυναμικά με το “Νίψον ανομήματα μη μόναν όψιν”, για να συνεχίσουν με: “Βιετνάμ”, ” 30ς παγκόσμιος”, “Τέρμα το διάλειμμα (Μπαμπέσα)”, “Δε θέλω τίποτα σπουδαίο τελικά”, “Γιάννη (άντε και καλά 40)”, “όταν νυχτώνει”, “Πίθηκος”, “Sarajevo”, το “Είμαι” (νέο κομμάτι) και το “Εμένα οι φίλοι μου” σε στίχους της Κατερίνας Γώγου, όπου και το αφιέρωσαν στον αδερφό της, που βρισκόταν εκείνη τη στιγμή ανάμεσα στο πλήθος του Κυττάρου.
Οι Magic de Spell, που πρόσφατα έκλεισαν και γιόρτασαν τα 40 χρόνια στη μουσική σκηνή, μας άφησαν για ακόμα μια φορά με τις καλύτερες αναμνήσεις, δηλώνοντας την παρουσία τους για άλλα τόσα!
Αλλάζοντας λοιπόν τη σειρά, έρχονται τρίτοι οι Ενδελέχεια με τον “Κατάδικο (που σαν ομίχλη αγκαλιάζει το φεγγάρι)”, “Μικρές χαρές”, “Τα καλά παιδιά”, “Εδώ μωρή θα λέγεσαι Μαρία” και για όσους όπως είπε και ο Δημήτρης Μητσοτάκης θέλουν να δώσουν μια ξεκάθαρη χυλόπιτα, μπορούν να αφιερώσουν το “Δεν είμαι αυτός που θες”. Για την συνέχεια μας είπε το νόημα από τις “Χάρτινες σαϊτες”. Φυσικά δεν έλειψε η “Διαμαντένια προβλήτα”, το “Βουτιά από ψηλά”, “Κάντε πέρα” και τι “Τραγούδι να σου πω”.
Μια συναυλία που τα είχε όλα, τον δυναμισμό και το πάθος του ελληνικού ροκ, αλλά και τον ρομαντισμό που μόνο οι στίχοι μπορούν να αποδώσουν. Και δεν είναι που μας γυρίζουν κάθε φορά στο παρελθόν και στη δεκαετία του 1990, αλλά και σε μια νέα σκοπιά, μια νέα ματιά.
Όλοι τους, έχουν δώσει κάτι και φυσικά συνεχίζουν να δίνουν μέσα από νέα άλμπουμ που πρόκειται να έρθουν και είναι στα σκαριά.
Ένα Κύτταρο κατάμεστο με ηλικίες που δεν είχαν όριο, με ένα πάθος που σου έλεγε που αν και έχουμε προβλήματα να λύσουμε, έχουμε την αλληλεγγύη μεταξύ μας.
Εις το επανιδείν με τον ίδιο παλμό!
