Όπως συμβαίνει σε κάθε συναυλία, μια Παρασκευή βράδυ είναι πάντοτε ιδανική για να ξεφύγεις από τα διάφορα της εβδομάδας. Έτσι λοιπόν κύλησε και η προηγούμενη, έχοντας ήδη στο μυαλό μας πως επρόκειτο για κάτι δυνατό, καθώς είχαμε καιρό να δούμε τους Poem, επί σκηνής. Αυτό σήμαινε πως ο συναυλιακός χώρος του Κυττάρου θα γέμιζε, πόσο μάλλον για την συγκεκριμένη μπάντα αλλά και για τα support, που δεν ήταν άλλα από τους Groove Therapist και τους Nochnoy Dozor .
Είχα την χαρά να γνωρίζω τους Poem ή μάλλον την δουλειά τους, από το 2006, τότε που Kamil Kamieniecky βρισκόταν στα τύμπανα και ο Γιώργος Αναγνώστου στην κιθάρα. Οπότε λίγο πολύ μεγάλωσα μέσα από την πορεία και τις δισκογραφικές δουλειές τους.
Ας ξεκινήσουμε όμως με τα βασικά, πως οι πόρτες άνοιξαν ακριβώς στις 20:30 (όπως είχαν ενημερώσει) και οι Groove Therapist εμφανίστηκαν στην ώρα τους, με το μαγαζί ήδη να γεμίζει από κόσμο, κάτι που μας τιμά όλους εμάς που βρισκόμαστε σε συναυλίες από την έναρξη τους. Η αλήθεια είναι πως δεν είχα την ευκαιρία να τους ακούσω ή να τους δω ξανά, οπότε ήταν μια όμορφη έκπληξη για αυτό που βρέθηκε μπροστά μου.
Είναι μια 5μελής μπάντα βασισμένη στο progressive rock/metal, με έντονα στοιχεία της μουσικής τους ιδιαιτερότητας. Εντύπωση μας έκανε η Κατερίνας Κώτη στο μπάσο, όπου όχι μόνο οι μελωδίες της ήταν εκπληκτικές αλλά και η σκηνική της παρουσία! Στα φωνητικά ο Χάρης Λώλος άψωγος, όπως και η τραγιάσκα που τον έδειχνε ένα τόνο πιο Ιρλανδό. Ο Γιώργος Καλοδούκας στην κιθάρα και ο Θάνος Καλοδούκας επίσης στα Drums, ήταν εκείνοι που υποστήριξαν στο μέγιστο βαθμό την εισαγωγή για αυτήν συναυλία.
Θεωρώ πως δεν υπάρχει καλύτερη στιγμή, από εκείνη που το κοινό και γνωρίζει κομμάτια σου αλλά και δεν σε αφήνει να κατέβεις από την σκηνή, όπως και συνέβη!
Να αναφέρουμε πως έχουν κυκλοφορήσει ήδη ένα album με τίτλο “Mr. Funker The Myth” το οποίο είναι concept και ετοιμάζονται για το δεύτερο.
Για την συνέχεια έχουμε Nochnoy Dozor (κάντε μια δοκιμή να το προφέρετε) που νομίζω τα έδωσαν όλα… και φωνή και ψυχή και σκηνική παρουσία.
Θα ξεκινήσω με το εξής βαρύ όμως και ας πέσετε να με φάτε… η Λίνα, βασική φωνή των Nochnoy Dozor, θα μπορούσε να είναι η νεανική εκδοχή της Diamanda (Galas). Οκ δεν εννοώ φωνητικά που μείνατε όλοι να με διαβάζετε με το στόμα ανοιχτό, αλλά με αυτήν την ψυχεδελική παρουσία που είχε επάνω στην σκηνή. Από σωματότυπο, μαλλιά, ύφος και αυτό της καμένης μάγισσας που καίγεται στην πυρά αλλά η βάση του μικροφώνου είναι φωλιά της… πραγματικά με έκανε να σκαλώσω. Από την άλλη, η Ρεβέκκα στα πλήκτρα και στα φωνητικά, που αν και όλοι σχολίασαν τα απίστευτα σκουλαρίκια πεντάλφα, θα αποδείξω πως οι γυναίκες δεν μιλάμε μόνο για αυτά. αλλά και για την εξαιρετικής της ερμηνεία! Σίγουρα είναι τα βασικά μέλη που τραβάνε τα βλέμματα αλλά και τα αυτιά στο κοινό (με την καλή έννοια), αυτό φυσικά δεν σημαίνει πως Μάνος, Νίκος και Δημήτρης δεν άφησαν το δικό τους στίγμα.
Επίσης δεν τους γνώριζα και πολύ πιθανόν να τους παρακολουθώ πιο στενά αυτή τη φορά. Πάντως όπως δηλώνουν η μουσική τους είναι ambient, experimental με heavy riffs .
Και για να σας γλυκάνω στο τέλος έχω τους Poem! Αλίμονο δηλαδή που θα τους άφηνα έτσι. Όπως ανέφερα και στην εισαγωγή, μετά από καιρό στην σκηνή και με μια ιστορία να κρατά από το 2006 και μια πρώτη δισκογραφική δουλειά του 2009 και The Great Secret Show, όπου φυσικά και τιμήθηκε και αγαπήθηκε πάρα πολύ. Για την συνέχεια πάμε αρκετά χρόνια μετά και στο 2016 με το Skein Syndrome και φυσικά την τελευταία τους δουλειά το 2018 με τίτλο Unique.
Και αυτά σας τα αναφέρω, διότι τίποτα δεν έλειψε από αυτό το show, όλα τα είχαμε και όλα τα ακούσαμε.
Με τον Προκοπίου να μην παίρνει ανάσα και να πηγαινοέρχεται επάνω στην σκηνή καθώς και τους: Laurence Bergstrom (κιθάρα), Takis Foitos (μπάσο) και Stavros Rigos στα τύμπανα, να δίνουν πόνο. Για όσους τους ξέρουμε, δεν περιμέναμε κάτι λιγότερο σκηνικά, ποιοτικά αλλά και μουσικά!
Μια συναυλία που μας θύμισε πως είναι να περνάς καλά, να ακούς τα καλύτερα κομμάτια (σαφώς υπήρχαν και άλλα) και να κλείνει η φωνή σου. Και σίγουρα δεν λέω λίγα και όσοι βρεθήκατε εκεί το ζήσατε και ίσως είχατε και καιρό να το ευχαριστηθείτε τόσο. Θα περιμένουμε την επόμενη ανακοίνωση και γιατί όχι ένα νέο album.
Το μόνο αρνητικό ήταν πως ενώ σε όλη τη διάρκεια ο ήχος ήταν εξαιρετικός, ήρθε να μας το χαλάσει στους Poem, ιδιαίτερα στα τελευταία κομμάτια (όχι πως μας πείραξε και πολύ).
Ήταν μια δυνατή βραδιά και με αναμνήσεις για εμάς τους παλαιότερους.
Setlist
1.False Morality
2.My Own Disorder
3.Four Cornered God
4.Weakness
5.Passive Observer
6.Fragments
7.Discipline
8.Euthanasia
9.Giant
10.Unique
11.Instinct
12.Brightness Of Loss
13.Remission Of Breath
[…] υλικό που χρησιμοποιήθηκε είναι από το αρχείο του Afternoiz όπου και δημοσιεύθηκε στο online […]
Comments are closed.