Είδαμε το ντοκιμαντέρ DIO: “Dreamers Never Die”

To Gimme Shelter Film Festival ξεκίνησε με την προβολή της ταινίας “Dio: Dreamers Νever Die” σε συνδυασμό με ένα live με ποιους άλλους; Τους Rock ‘N’ Roll Children φυσικά! Αρκετός ο κόσμος που έσπευσε στο Gagarin205 τη Δευτέρα το βράδυ με πολλά χαμόγελα. Κάποιοι έχουν δει ήδη την ταινία, καθώς είχε προβληθεί στον κινηματογράφο Δαναός και ξέρουν τι θα ακολουθήσει, κάποιο άλλοι όχι κι ανυπομονούν να ξεκινήσει!

Ο Ronnie James Dio ήταν και θα είναι πάντα η σπουδαιότερη φωνή, ο άνθρωπος που ενέπνευσε πάρα πολλούς καλλιτέχνες!

Οι Rock ‘N’ Roll Children ανεβαίνουν στη σκηνή στις 21.00. Τους έχουμε συνηθίσει βέβαια 4 και 5 ώρες οπότε η παρουσία τους “μόνο” 1 ώρα ήταν “λίγη“. Πολύ καλός ήχος και το πάθος τους ξεχύθηκε από τις πρώτες νότες σε όλο το Gagarin!! Πραγματικά όσοι βρέθηκαν το βράδυ της Δευτέρας στο Gagarin είχαν έρθει για τον Dio. Ο  frontman Γιάννης Παπανικολάου μας ευχαρίστησε όλους για την παρουσία μας και η συγκίνησή μας ήταν τεράστια καθ’όλη τη διάρκεια του live και κορυφώθηκε κατά την προβολή της ταινίας.

Rock ‘N’ Roll Children

Κεφάτοι όλοι τους με – τι άλλο – εξαιρετικό set που ξεκίνησε απο τα Gates Of Babylon, Stargazer και Man On The Silver Mountain. Στη συνέχεια μας έκαναν να δακρύσουμε με τα I Could Have Been A Dreamer από το αγαπημένο μου “Dream Evil” (1987) και Shadow Of The Wind! Ακολούθησε ο ύμνος Last In Line και μας πήγε πίσω στην εποχή των Elf με το υπέροχο και μελωδικό Nevermore. Δε θα μπορούσαν να λείπουν όμως και τα Falling Off The Edge Of The World και Die Young από την εποχή των Black Sabbath. Οι Rock ‘N’ Roll Children ανανέωσαν το ραντεβού τους για τις 17 Δεκεμβρίου με ΠΟΛΛΑ (40+ ) κομμάτια DIO!!!

Για το τέλος μας είχαν ετοιμάσει ένα medley μούρλια:
Heaven And Hell, Holy Diver, Children Of The Sea, Egypt, Stars (acoustic intro), Don’t Talk To Strangers, Heaven And Hell (finale)

‘Cause dreams are what we are

Άδειασε η σκηνή κι ανεβαίνουν ο Δημήτρης Παπανδρέου, καλλιτεχνικός διευθυντής του GSFF, με τον Χάκο Περβανίδη, αρχισυντάκτη του Metal Hammer και τον Γιώργο Γαλάνη, έναν από τους πιο πιστούς οπαδούς του DIO. Μικρές ιστορίες για τον ένα και μοναδικό Ronnie που μας άφησαν μια γλυκόπικρη γεύση και τα δάκρυα μαζεύονται στα μάτια. Αυτή τη φορά είχα προνοήσει και φορούσα αδιάβροχη μάσκαρα γιατί τα δάκρυα ξεχύνονταν σε όλη τη διάρκεια της ταινίας.

Η προβολή ξεκινάει με τα μηνύματα των Jeff Scott Soto, Geoff Tate και Wendy Dio, καθώς κι από τους σκηνοθέτες της ταινίας Don Argott και Demian Fenton.

Πως γίνεται να είσαι ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ και την ίδια στιγμή ΤΟΣΟ ταπεινός;

Στο ντοκιμαντέρ βλέπουμε πολλούς να μοιράζονται ιστορίες για τον Ronnie και όλοι, όλοι εστιάζουν σε ένα σημείο, την ταπεινότητα του. Πως γίνεται να είσαι ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ και την ίδια στιγμή ΤΟΣΟ ταπεινός; Ο Ronnie ήταν ένας άνθρωπος που πίστευε στον άνθρωπο. Ήθελε πάντα να περνάνε καλά οι θαυμαστές του και αφιερώνεται πραγματικά σε όλα τα meet & greet. Θυμάται ονόματα, καταστάσεις των θαυμαστών ή των δημοσιογράφων. Όταν τους ξανασυναντά τους ρωτάει με φυσικότητα “τι κάνει ο πατέρας σου;” ,”πως είναι η σύζυγός σου;”

Δυστυχώς αυτός ο Άνθρωπος δεν είναι πια ανάμεσά μας. 

Απ’όλο το ντοκιμαντέρ σου μένει τούτο, ότι η αγάπη είναι η αρχή και το τέλος. Ο DIO τα έκανε όλα με αγάπη, όπως τα λέει και στο “Love is Αll” (The Butterfly Ball and the Grasshopper’s Feast, 1974). Η μουσική του και η φωνή του θα μας κρατάει συντροφιά για τα επόμενα χρόνια μας ζωής και θα την μεταφέρουμε και στα παιδιά μας.

Gimme Shelter Film Festival proudly presents…

Θα ήθελα να εκφράσω τον θαυμασμό και τα συγχαρητήριά μου στον Δημήτρη, τον Αλέξη και τον Νίκο αλλά και όσους βοήθησαν στο στήσιμο αυτού του event, τη διοργάνωση αυτής της “γιορτής” (γιατί η λέξη “εκδήλωση” είναι κρύα και δεν ταιριάζει στο έργο τους). Ραντεβού τη Δευτέρα 31 Οκτωβρίου για τον εκπληκτικό Frank Zappa και τη Δευτέρα 7 Νοεμβρίου για τον προσωπικά αγαπημένο μου Chuck Schuldiner.

Φωτογραφίες Ιωάννης Τσινόγκος