Όταν η κασέτα αυτή άρχισε ένιωσα την ανάγκη να γονατίσω με δέος στο μεγαλείο αυτής τη σύνθεσης. Της σύνθεσης που εξακολουθώ να γονατίζω και να υμνώ. Το έναυσμα να ξεκινήσω κλασικό τραγούδι, την κύρια επιρροή μου σε ότι κομμάτι έχω γράψει.
Ημουν μόνο 15. Κι ήδη είχα νιώσει καταραμένη, κουρασμένη κι εσύ με λύτρωνες με το δάκρυ που μου έφερνε στα μάτια η φωνή σου. Και τότε γιατί η οικογένειά μου σκόρπιζε σε κομμάτια, γιατί φοβόμουν μη φύγεις παππού μου και πεθάνεις, γιατί ήμουν μια ορατά αόρατη μορφή στα πάντα.
Κι αυτή η φωνή σου μου έφερνε δάκρυα ανακούφισης στα μάτια όπως και 15 χρόνια μετά που την είδα ζωντανά στο βουνό την Θεά με την αγγελική φωνή. Και μου ήρθαν εικόνες σε εκείνο το θέατρο που το φώτιζε μόνο το φεγγάρι.
Ο παππούς είχε φύγει, κι εγώ θυμήθηκα ότι μπορείς να φανταστείς εκείνη την ώρα …. κοίταξα τον άνθρωπο που διάλεξα, καθόταν δίπλα μου και Θεέ μου πόσο ξένος μου φαινόταν …..
Και πάλι τα λυτρωτικά δάκρυα όπως ήρθαν ξέπλυναν την ψυχή μου και δεν ξέρω πως πήρα δύναμη να συνεχίσω…
Όπως τότε που άκουγα στο δρόμο…
Αυτό σου το κομμάτι και χόρευα και δεν με ένοιαζε ειδικά όταν έβρεχε. Μου άρεσε να στροβιλίζομαι με αυτή τη μουσική, μέχρι να ζαλιστώ,χωρίς δάκρυα τώρα απλά να χάνομαι.Και ένα βράδυ το χόρεψα σε ένα κλαμπ μόνη και καθώς στροβιλιζόμουν έρχονταν οι εικόνες. Οι εικόνες σαν μαχαίρια .Που ξεκίνησα και που βρέθηκα….
Η κασέτα είχε και αυτό το τραγούδι. Ανατριχιαστική προφητεία αποτυπωμένη σε ένα videoclip. Oι άνθρωποι φαγωνόμαστε μεταξύ μας ,έχουμε πια διαχωριστεί. Πατάμε επι πτωμάτων. Παίζουμε ταυρομαχία και βάζουμε τα παιδιά να χειροκροτάνε και χώνουμε βαθιά τα αιχμηρά μας όπλα να πονέσει ακόμα πιο πολύ ο συνάνθρωπός μας . Και σε αυτή την χυδαία ,άνιση μάχη το κοινό σχολιάζει,δεν αντιδρά….Κανείς δεν αντιδρά.
Προσκυνώ στο μεγαλείο της μουσικής σας Dead Can Dance.
Οι Dead Can Dance (αγγλ. Οι νεκροί μπορούν να χορεύουν) ήταν ένα σύγχρονο συγκρότημα μουσικής, που ιδρύθηκε το 1981 από τους Lisa Gerrard, (contralto) και Brendan Perry, (baritone) στη Μελβούρνη της Αυστραλίας. Διαλύθηκε το 1998 αλλά επανιδρύθηκε προσωρινά όπου μετά από ένα χρόνο υπέγραψαν συμβόλαιο με τη 4AD Records. Συνέχισαν την στενή συνεργασία μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’90, οπότε και άρχισαν να παίρνουν ο καθένας τον δικό του δρόμο. Η Lisa επέστρεψε στην Αυστραλία, ενώ ο Brendan μετακόμισε στην Ιρλανδία, όπου και αγόρασε μια παλαιά εκκλησία, στην οποία από τότε ζει και δημιουργεί.
Έχουν ένα ιδιαίτερα εκλεκτικό μουσικό ύφος, δύσκολο να ταξινομηθεί. Εντούτοις, τα πρώιμα έργα τους θα μπορούσαν να ενταχθούν στο darkwave. Στα μεταγενέστερα τραγούδια τους επηρεάστηκαν από μουσικά είδη από όλο τον κόσμο, με την Lisa να τραγουδά γλωσσολαλιά, δίνοντας τους ένα πολύ χαρακτηριστικό ύφος. Οι τελευταίοι δίσκοι τους ηχούν πιο διαφορετικά από τους πρώτους τρεις, και βρίσκονται πιο κοντά στη νεοκλασική μουσική, στο ethereal wave και την dark world music.Είναι εμφανείς πάντως οι επιρροές που έχουν από την Ελληνική μουσική (Αρχαία, Βυζαντινή και σύγχρονη) τόσο στις μελωδιες όσο και στους ρυθμούς που παιζουν.
Το όνομα του συγκροτήματος είναι εμπνευσμένο από το κομμάτι κλασσικής μουσικής Danse macabre του Camille Saint-Saëns και το αντίστοιχο ποίημα του Henri Cazalis (Zig, zig, zig, Death in a cadence) και είναι επίσης ένα λογοπαίγνιο με τον όρο decadence (παρακμή). Τα όργανα που χρησιμοποιούνται είναι είτε αρχαία, ξεχασμένα είτε ανεπιθύμητα στους περισσότερους σημερινούς μουσικούς. Μια άλλη εκδοχή του ονόματος είναι η αναζωπύρωση της άψυχης ύλης, όπως χαρακτηριστικά εξηγεί ο Brendan:
«Το έργο τέχνης στο εξώφυλλο του πρώτου δίσκου απεικονίζει μια τελετουργική μάσκα από τη Νέα Γουινέα και είναι μια προσπάθεια οπτικής ερμηνείας της έννοιας του όρου Dead Can Dance. Η μάσκα αυτή που είναι τώρα νεκρή ύλη, ήταν κάποτε αναπόσπαστο μέρος ενός ζωντανού δέντρου. Εντούτοις, μέσω της καλλιτεχνίας του κατασκευαστή της, έχει εμποτιστεί με μια δύναμη ζωής δική της.» (Wikipedia)
Δεν είναι λίγες οι φορές που επισκέφθηκαν τη χώρα μας είτε μαζί είτε η Lisa Gerrard μόνη η με μουσικό σύνολο. Σε όλες τους τις παραστάσεις έχουν καθηλώσει το Ελληνικό κοινό το οποίο τους λατρεύει.
Τον Μάη του 2022 τους περιμένουμε για μια ακόμα εμφάνιση που σίγουρα θα μας καθηλώσει.
Δείτε περισσότερα εδώ.
Οι πολυαγαπημένοι στην Ελλάδα Lisa Gerrard και Brendan Perry θα εμφανιστούν στην Αθήνα και το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος την Πέμπτη 19 Μαΐου, καθώς και στη Θεσσαλονίκη και το Thessaloniki Concert Hall το Σάββατο 21 Μαΐου 2022.
Η προπώληση των εισιτηρίων για τους Dead Can Dance έχει ήδη ξεκινήσει από το Σεπτέμβριο.
Θα έρθω σίγουρα να σας απολαύσω έχω πολύ ανάγκη να με αγκαλιάσει το μαγικό πέπλο της μουσικής σας και να με ταξιδέψει σε μέρη ζεστά που ανακουφίζουν τις πληγές της ψυχής.
