Μια εναλλακτική γωνιά στην 52 η Έκθεση Βιβλιου στο Πεδίον του Άρεως 2024.
«Στην κοινωνία του θεάματος ψύλλους στα άχυρα αναζητώ, λέξεις που να αξίζουν όσο χίλιες εικόνες
έκαστη.»
Έκθεση Βιβλίου
Βράδυ Σαββάτου στο Πεδίον του Άρεως κατευθύνομαι προς το περίπτερο 163 για να συναντήσω από κοντά τις Εκδόσεις Ars Nocturna και τους ανθρώπους της.
Kάνω διαλείμματα και χαιρετώ αγαπημένους ανθρώπους που εργάζονται στο χώρο του βιβλίου μέχρι που ένας στην κυριολεξία άγνωστός για εμένα καλλιτέχνης και εργαζόμενος σε εκδοτικό οίκο
απλόχερα μου χαρίζει ένα βιβλίο.
Πόσο αγαπώ τα βιβλία είναι η μόνη πολυτέλεια που επιτρέπω στον εαυτό μου και κάτι που δεν αντικατέστησα με την τεχνολογία. Αγαπώ τη μυρωδιά τους, να γυρνώ τις σελίδες τους, να αγγίζω το
χαρτί και να βλέπω τις ιδιαίτερες εικονογραφήσεις τους.
Τι όμορφα που ένιωσα μου έδωσαν ένα βιβλίο… Ένα βιβλίο με ποιήματα. Ποιήματα που χωρίς να με γνωρίζει ο συγγραφέας ίσως κατάλαβε ότι θα αγγίξουν την ψυχή μου.
Ποιήματα για την κατάσταση που ζούμε στην χώρα μας, το μεταναστευτικό, τα ψυχολογικά αδιέξοδα, τις σκέψεις μας, τους φοβους μας….
«Η κολασή μου είναι οι άλλοι ¨»…Αλλά είναι ζήτημα τιμής καταλαβαίνεις για την καταστροφή μου φροντίζω αποκλειστικά εγω…
«Αρρώστεια είναι τα προσποιητά χαμόγελα, οι οικογενειακές υποχρεώσεςι, οι ψευδαισθήσεις ξεγνοιασιάς και ανανέωσης»
Ανεβαίνω την ανηφόρα και ρίχνω κλεφτές ματιές στο μαύρο βιβλίο που το μισό είναι ίσιο και το μισό ανάποδα έχει όμορφα τραπουλόχαρτα στις εικόνες του αλλά το πιο όμορφο είναι αυτά που γράφει.
Γιατί είναι αληθινά και δίχως φόβο γραμμένα .
Αrs Nocturna
Επίσης λιγα βήματα πιο πάνω, οι εκδόσεις Αrs Nocturna σου προσφέρουν ιδιαίτερα βιβλία με έμφαση στη φανταστικη λογοτεχνία και όχι μόνο… Σε αυτή την όμορφη γιορτή βιβλίου βρίσκεις και αυτά τα διαμάντια να σε περιμένουν δίπλα στα περίπτερα των γνωστών και μεγάλων εκδόσεων
Άνθρωποι που χρόνια έχουν ασχοληθεί με το χώρο του βιβλίου, Ευαίσθητοι που θα ανοίξουν την τσάντα τους και θα σου δώσουν δώρο ένα βιβλίο… Θα σου ανοίξουν την καρδιά τους θα συζητήσετε όμορφα και ίσως γυρίσεις διαφορετικός πίσω στο σπίτι…
«Θα σε ονειρεύομαι που ονειρεύεσαι και δεν θα σου ξαναγράψω σου κλείνω όμως από τώρα
ραντεβού …»
Φ@Ν Ζην στην Έκθεση Βιβλίου
Σε λίγο θα γίνω 45, βλέπω γύρω μου τον κόσμο να αλλάζει, παλιούς φίλους να αλλάζουν γιατί συμβιβάστηκαν… . ‘Όπως το ψαράκι στη γυάλα από το όμορφο βιβλίο που κάναμε στα κείμενα
Νεοελληνικής Λογοτεχνίας. Ο καλός κι ευγενικός κύριος που μου προσέφερε το βιβλίο με τα ποιήματα ονομάζεται Γιάννης Λιβαδειάς είναι και ο συγγραφέας του. Είπε πως ακόμα υπάρχουν και νέα παιδιά που ακούνε μουσική σοβαρά, προβληματίζονται, γράφουν. Τι όμορφο…και τόσο ελπιδοφόρο.
Στο περίπτερο 163 υπάρχουν νέα παιδιά που κοιτάν τα βιβλία του Lovecraft κι έτσι μου γεννιέται μια ελπίδα πως δεν είμαστε οι τελευταίοι ρομαντικοί εναπομείναντες ιππότες της σημερινής εποχής.
Στις εκδόσεις Ars Nocturna
μπορείς να βρεις τα πάντα αρκεί να περάσεις μια βόλτα από το περίπτερο 163 στην Έκθεση Βιβλίου ως τις 22 Σεπτεμβρίου στο Πεδίον του Άρεως.
Mπορείς να επισκεφθείς και τη σελίδα τους… σίγουρα θα μαγευτείς και από τους τίτλους βιβλίων που θα ανακαλύψεις …
https://arsnocturna.eu/
Κι εκεί που κάθομαι λίγο να ξεκουραστώ ξανανοίγω το μαύρο βιβλίο με τα ποιήματα και διαβάζω …
«Αν με επισκεπτόσουν λέει έτσι ξαφνικά θα σου άνοιγα την πόρτα δίχως δισταγμό…»
Πως άλλαξαν αλήθεια όλα … ακόμα και αυτή η πλάκα που κάθομαι στο μέρος που επισκέπτομαι από παιδάκι. Τότε ερχόμουν να παίξω τώρα ήρθα κουρασμένη πολύ ως εδώ… με εσάς που ερχόμουν και
με εσάς που διάβαζα βιβλία και τα συζητούσαμε δεν υπάρχετε πια….
«Στη σκέψη σου ξαποσταίνω δάκρυ του έρωτα, μνήμη του σώματος, αίμα της σκέψης, γη των
ονείρων»
Τι όμορφα που αποτυπώνεις τα συναισθηματα και τους προβληματισμούς σου στο χαρτί Γιάννη Λιβαδεία… . Και δεν ξεχνάς κυρίως τον πόνο του συνανθρώπου μας που παλεύει γιατί κακά τα ψέματα μπορεί να έχουμε προβλήματα άλλος υγείας άλλος οικονομικα, συναισθηματικά κ.ο.κ. αλλά δεν κινδυνεύουμε από τον πόλεμο στη χώρα μας…
«Αν όντως ο εφιάλτης μας φοράει μαντίλα κ πορτοκαλί σωσίβιο τότε ως κοινωνία έχουμε χάσει κάθε
ίχνος ανθρωπιάς και ευαισθησίας …τότε καλύτερα να βουλιάξουμε…»
Το πιο όμορφο απόσπασμα από τα πιο όμορφα ποιήματα της Στιχορραγίας.
Αν θες να διαβάσεις περισσότερα… μπορείς να μπεις στο onlyfortrade.wordpress.com
ή να επικοινωνήσεις στο email johnnymcro@yahoo.com.
Τα αποσπάσματα των ποιημάτων
είναι από το βιβλίο του Γιάννη Λιβαδεία «Στιχορραγία».Τα χαρακτικά των εξωφύλλων σχεδιάστηκαν από τον
Μεξικανό εικαστικό και γραφίστα ΕΚΟ με αφορμή τα 400 χρόνια από την έκδοση του Δον Κιχώτη.
Σε ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου που μου έδωσες την ευκαιρία να το διαβάσω. Κάτι τέτοιες ευκαιρίες με κάνουν να αισθάνομαι πως δεν είμαι μόνη και συνεχίζω με ισχυρότερο πάθος να βάζω ένα λιθαράκι ώστε να αλλάξω τον κόσμο.
Αλλωστε όπως Είπε και ο Δον Κιχωτης το να αλλαξεις τον κοσμο δεν είναι ουτε ουτοπια ουτε τρελα ειναι δικαιοσυνη!
Θεωρώ πως τέτοια βιβλία πρέπει να τα διαβάζουμε στα παιδιά μας διδάσκοντάς τους την πραγματική ομορφιά της ποίησης καθώς την ομορφιά και την αλήθεια της ίδιας της ζωής. Της ζωής δίχως
ψευδαισθήσεις ανωτερότητας, της ζωής της αληθινής που κάποτε πρέπει να εκτιμήσουμε και να ρουφήξουμε μέχρι το τέλος.
