Για δύο βράδια τον περασμένο Απρίλιο, ο Rich Hope κυριάρχησε στο Βανκούβερ. Εγκαταστάθηκε στο ANZA Club στην W 8th Ave και μαζί με το συγκρότημά του έπαιξε το πρωτότυπο ρεπερτόριό του από μπλουζ-μπούγκι και αμερικάνα, με τα καλύτερα κομμάτια να έχουν πλέον αποθηκευτεί σε ένα είδος που γίνεται όλο και πιο σπάνιο: το ζωντανό άλμπουμ.
«Φαίνεται ότι οι θεοί του ροκ εντ ρολ είναι δυσαρεστημένοι μαζί μας. Γι’ αυτό μας έστειλαν το Live At The ANZA Club του Rich Hope, για να μας λυτρώσουν. Κάποιοι θα χαρακτήριζαν τις πρωτότυπες συνθέσεις του Rich ως «roots» μουσική, αλλά αυτές οι ζωντανές εκτελέσεις είναι γεμάτες μπλουζ, κάντρι, πανκ ροκ και σόουλ. Το κοινό απόλαυσε τα φρούτα εκείνο το βράδυ. Ακούγοντας αυτόν τον δίσκο, μας κάνει να ευχόμαστε να ήμασταν εκεί».
Gordie Johnson, Big Sugar
Ωστόσο, η δημιουργία του Live At The ANZA Club φαινόταν φυσική για τον Rich Hope, δεδομένου ότι παίζει με μερικούς από τους καλύτερους μουσικούς του Καναδά, συμπεριλαμβανομένων των Leon Power και Erik Nielsen (ο οποίος επίσης επέβλεψε την ηχογράφηση μαζί με τον θρυλικό Howard Redekopp) από το City & Colour. Τα άλλα μέλη της μπάντας είναι οι βασικοί της σκηνής του Βανκούβερ Scott Smith στην ηλεκτρική και pedal steel κιθάρα και Darryl Havers στα πλήκτρα. Αλλά είναι ο Rich Hope που οδηγεί το χάος από τις πρώτες νότες του «It Come Alive», ενός garage-rock κομματιού που θα έκανε τον Little Steven να ανατριχιάσει.
Πάντα ήμουν στο καλύτερό μου ζωντανά και θέλαμε να αποτυπώσουμε αυτό που κάνει αυτή η σύνθεση της μπάντας», εξηγεί ο Rich. «Δεδομένου ότι δεν είχαμε την πολυτέλεια να κάνουμε εκτεταμένες περιοδείες και να ηχογραφούμε κάθε συναυλία, αποφασίσαμε να βρούμε τον καλύτερο χώρο και να αφιερώσουμε δύο βράδια για να αποτυπώσουμε τη μαγεία της στιγμής. Το ANZA είναι ένας χώρος όπου έπαιξα μερικές από τις πρώτες μου συναυλίες σε μια γειτονιά όπου έζησα για πολλά χρόνια, οπότε νιώθω μια προσωπική σύνδεση με το κλαμπ».
Οι αφοσιωμένοι οπαδοί θα αναγνωρίσουν το «It Come Alive» από το προηγούμενο στούντιο άλμπουμ του Rich, I’m All Yours, του 2018, και τα «The Ballad Of Black Eyed Suzy» και «Can’t Get No Lovin’» από το ομώνυμο EP του 2013. Επίσης, το κλασικό τραγούδι του Rich από το 2009 «Whip It On Ya» κάνει μια πολύ ευπρόσδεκτη εμφάνιση πριν το άλμπουμ φτάσει στο αποκορύφωμά του με μια διασκευή του «Looking For Lewis And Clark» των The Long Ryders. Υπάρχει επίσης το «3 Minute Song», που χρονολογείται από την εγκληματικά υποτιμημένη μπάντα του Rich, John Ford, και αργότερα ηχογραφήθηκε από τους Big Sugar ως bonus track για τη συλλογή με τις μεγαλύτερες επιτυχίες τους Hit & Run του 2003.
Το Live At The ANZA Club είναι κατά κάποιον τρόπο μια αναδρομή στην καριέρα του Rich Hope, αλλά είναι και μια νέα αρχή. Δημιούργησε το πρώτο του συγκρότημα, τους Taxicrabs – όνομα που τους έδωσε ο Country Dick Montana των The Beat Farmers – στην πατρίδα του, το Έντμοντον της Αλμπέρτα, πριν μετακομίσει στο Βανκούβερ στα τέλη της δεκαετίας του ’90, όπου ηχογράφησε ένα σόλο άλμπουμ και σύντομα μετά εντάχθηκε στους John Ford. Διατηρώντας τον ντράμερ Adrian Mack, επέστρεψε στη σόλο καριέρα του, η οποία τον οδήγησε να μοιραστεί τη σκηνή με όλους, από τους The Flamin’ Groovies και τους The Black Crowes μέχρι τους Jon Spencer Blues Explosion, Charles Bradley, Social Distortion και Rev. Horton Heat.
Ωστόσο, αναπολώντας εκείνη την εποχή, ο Rich παραμένει εκπληκτικά ταπεινός.
«Είμαι ο ίδιος άνθρωπος που παίζει μουσική που ήμουν πάντα», λέει. «Δεν ξέρω αν έχω υποστεί κάποια πραγματική μουσική εξέλιξη. Πάντα μου άρεσε να παίζω ζωντανά και να κάνω συναυλίες με τους φίλους μου. Οπότε υποθέτω ότι η δημιουργία αυτού του ζωντανού άλμπουμ είναι το σημείο στο οποίο βρίσκομαι στην εξελικτική μου πορεία. Ο κύριος στόχος μου ήταν να αποτυπώσω κάτι σαν το Live At The Star Club του Jerry Lee Lewis – χαλαρό, απερίσκεπτο και χαρούμενο».
Κυκλοφόρησε στις 21 Νοεμβρίου 2025
Rich Hope – Φωνητικά, Ηλεκτρική & Ακουστική Κιθάρα
Scott Smith – Pedal Steel & Ηλεκτρική Κιθάρα, Φυσαρμόνικα, Βοηθητικά Φωνητικά
Erik P.H. Nielsen – Μπάσο, Βοηθητικά Φωνητικά
Darryl Havers – Πλήκτρα, Ακορντεόν
Leon Power- Ντραμς, Κρουστά
Ηχογράφηση: Erik P.H. Nielsen και Howard Redekopp
Βοηθός: Louina Reagh Palsson
Παραγωγή και μίξη: Erik P.H. Nielsen στο Smooth Operator, Βανκούβερ, Βρετανική Κολομβία
Φωτογραφίες: Tyler McLeod, Michelle Verbeek και Nathan Fleming
Φωτογραφία εξωφύλλου: Tyler McLeod
Σχεδιασμός εξωφύλλου και ενθέτου: Mattlan Wickens
Δεν ξέρω αν μου αρέσει όλο το φάσμα μαζί και μπερδεμένο. Σίγουρα όμως αυτό το άλμπουμ σου μεταδίδει την Live ενέργεια και αν μη τι άλλο , για το it come alive και τη διασκευή στους Long Ryders , έχει την ψήφο μου. Κατά τα άλλα, εκτός από τα βασικά δομικά υλικά του blues rock, υπάρχει και pedal steel guitar και ακορντεονάκι που το κάνει πιο τσαχπίνικο από τα συνήθη του είδους, και επίσης είναι upbeat κυρίως και σου κρατάει το ενδιαφέρον.
