Οι Coroner μετά από πάνω από δέκα χρόνια απουσίας και το πολύ καλό “Grin” επέστρεψαν στο προσκήνιο με νέο άλμπουμ το οποίο και φέρει τον τίτλο “Dissonance theory”.
Εγώ δεν μπορούσα να μείνω αμέτοχος, φανατικός των τεσσάρων πρώτων άλμπουμ. Μια μπάντα που γουστάρω άσχημα. Αυτούς, τους Celtic Frost και τους Samael από την Ελβετία τους έχω σε μεγάλη εκτίμηση.
Οι Coroner και το “Dissonance theory”
Έχουμε να πούμε πολλά. Η μπάντα αποτελεί ορόσημο για το τεχνικό Thrash Metal. Χωρίς τα τέσσερα πρώτα άλμπουμ τους, όλα θα ήταν διαφορετικά στην progressive προσέγγιση των ακραίων μπαντών. Το “Dissonance theory” δεν μας πάει πίσω σε κανένα άλμπουμ τους, ούτε καν στο “Grin” που πολλοί θα περιμένανε. Δεν θα μπορούσαμε να αναφέρουμε prog στοιχεία γιατί ποτέ δεν είχαν και δεν έχουν ούτε εδώ οι Ελβετοί. Αυτό που ακούμε είναι τεχνικό Thrash Metal του αιώνα μας.
Πολλές φορές λέω ότι μια μπάντα πρέπει να σταματάει την καριέρα της εκεί που πρέπει. Το έκαναν οι Emperor, το έκαναν και οι Death. Όταν έβλεπαν ότι ο κύκλος έκλεινε, έκλεινε και το κεφάλαιο. Ερχόντουσαν projects. Οι Coroner όταν είδα ότι επιστρέφουν με έπιασε μια ανασφάλεια, βλέπετε τα τέσσερα πρώτα είχαν στοιχειώσει τα ακούσματα μου από αυτή την μπάντα. Μόλις ξεκίνησε το “Consequence” άρχιζα να αναθεωρώ τις αρχικές σκέψεις μου, η μπάντα δείχνει να βρίσκεται σε εξαιρετική φόρμα. Το “Consequence” μας με το “Sacrificial lamb” κάνουν ένα ηχηρό μπάσιμο. Μελωδικά σημεία και Thrash/Groove σημεία οργιάζουν. Κάποια Cynic σημεία διαπιστώνουμε στο “Sacrificial lamb” και δεν με χαλάνε καθόλου.
Το άλμπουμ συνεχίζει λες και είναι ένα horror rollercoaster κομμάτι με κομμάτι. Θα μπορούσα να ισχυριστώ ότι τεχνικά μου φέρνουν στο νου αρκετά τους Enslaved. Κάτι το οποίο μπορώ να αναφέρω και σαν εξέλιξη για τους μετά – “Grin” Coroner. Στο “Crisium bound” βλέπουμε αχνά αχνά μια προσέγγιση προς τις εποχές “No more color” και “Mental vortex”. Το κομμάτι σου σκίζει την ψυχή στο 3:30 περίπου. Τα φωνητικά είναι όπως πρέπει και θυμίζουν έντονα τον Thomas Gabriel Fischer των θρυλικών Celtic Frost. Το “Symmetry” σε διαλύει με την επιθετικότητα του, χωρίς να χάνει την απαράμιλλη τεχνική ως χαρακτηριστικό. Από τα πρώτα κομμάτια που ακούσαμε και κρίναμε θετικό το βήμα για νέο άλμπουμ. Αν και το solo θα το ήθελα πιο μακροσκελές.
Πάμε στο “The law” οπού είναι και ακούμε αγνό τεχνικό Thrash Metal, λάτρεψα το σημείο στο 2:50 με τα riffs να απογειώνουν το κομμάτι. Η τεχνική στο drumming πάει το κομμάτι σε άλλο επίπεδο. Για κιθάρες δεν το συζητάμε, riffs από άλλη διάσταση. Από τα πολύ αγαπημένα μου κομμάτια το “Transparent eye” όπου και σε κάποια σημεία θυμίζουν και λίγο Μεγάλη Βρετανία και για την ακρίβεια Carcass. Ωραίες μελωδικές γραμμές στο 2:25. Οι κιθάρες του Tommy Baron κινούνται την μια σε Kreator φάσεις και την άλλη σε Nevermore. Προς θεού όμως, δεν είναι επιρροές, δεν πρέπει να χαρακτηριστούν έτσι. Απλά περάσαν τα χρόνια ρε Tommy και είναι λογικό αυτές οι μπάντες να έχουν πιαστεί από τα δικά σας αριστουργήματα.
Το “Trinity” συνεχίζει την όλη φάση του “Transparent eye” με μελωδικά περάσματα μέσα από μια αποπνικτική ατμόσφαιρα. Εξαιρετικό κομμάτι που σε σημεία θυμίζει και εδώ Cynic. Πολύ καλή σύνθεση και το “Renewal” με βιρτουόζικα riffs να σε κάνουν να “χαζεύεις”. Τεχνικό Thrash Metal με όλη την σημασία της λέξεως, “δολοφονικά” riffs από Vetterli και rhythm section που σπάει κόκαλα. Στο 3:12 ο Rapacchietti δεν αφήνει τίποτα όρθιο στο drum kit, τεχνική στο έπακρων. Στο “Prolonging” που είναι και το τελευταίο κομμάτι του “Dissonance theory” σε μεταφέρουν βαθιά μέσα στην άβυσσο τους, τα riffs είναι ακραία και η ατμόσφαιρα σε ρημάζει. Δεν θα μπορούσε να υπάρξει καταλληλότερος επίλογος.
Επιστροφή με μια λογική εξέλιξη
Έτσι ακούγονται οι σημερινοί Coroner. Για αυτό τον λόγο ακούμε διάφορα πράγματα να μας θυμίζουν μπάντες που ακούγονται έτσι τώρα. Παράδειγμα οι Kreator. Μπάντες που δεν υπάρχουν πια αλλά επηρεάστηκαν από Coroner όπως οι Nevermore. Δεν περιμέναμε κάτι λιγότερο από τους Ελβετούς, παρά ένα πολύ καλό άλμπουμ που στέκεται επάξια στο ύψος των περιστάσεων για την ιστορία των παιδιών από την Ζυρίχη.
