Οι DARK ANGEL είχαν υποσχεθεί κατά τη διάρκεια της συναυλίας τους στη χώρα μας, το 2023, ότι θα ξαναγυρίσουν σύντομα. Και έτσι έγινε! 1η Αυγούστου 2025 ζήσαμε μια μοναδική THRASH εμπειρία στο Gagarin205!
Τη σκηνή μοιράστηκαν οι Demolition Hammer, Memorain και Cult of Orpist. Το Δελτίο Τύπου (δες το ΕΔΩ) για την συναυλία είχε χαρακτηρίσει την σύμπραξη Dark Angel και Demolition Hammer ως μια σπάνια συγκυρία γεμάτη αδρεναλίνη, ιδρώτα και ανελέητο moshpit.
Dark Angel & Demolition Hammer: ένα old school thrash party για δυνατούς αυχένες!
Το Gagarin205 γέμισε και σαρδελοποιηθήκαμε για τα καλά εμείς που επιλέξαμε να παρακολουθήσουμε τη συναυλία από πολύ πολύ κοντά. Γίναμε ένα με το κάγκελο και παρά τα σμπρωξοκλωτσομπουνίδια που ανταλλάξαμε με τους… πισινούς μας, έγινε του thrash metal!
Ας τα πάρουμε από την αρχή…
Cult of Orpist
Το ντεμπούτο album των Cult of Orpist φέρει τον τίτλο “Attack of the Zombie Cans” και κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβρη του 2024. Η μπάντα που αναλαμβάνει να ανοίξει τις συναυλίες έχει τον “άχαρο” ρόλο να “ζεστάνει” την ατμόσφαιρα και την οπαδικότητα! Βέβαια, με τη βοήθεια της ήδη υψηλής θερμοκρασίας οι Cult of Orpist κατάφεραν λίγο πιο εύκολα να κουνήσουν τα κεφάλια των οπαδών που βρέθηκαν από νωρίς στο χώρο.
Είχα ακούσει αποσπασματικά κάποια κομμάτια τους και όχι ολόκληρο το album, ωστόσο με την εμφάνισή τους στο Gagarin την Παρασκευή κέρδισαν νέους οπαδούς. Κινούνται σε death/thrash μονοπάτια με πινελιές από τα 80s και ομολογώ ότι μου κέντρισαν το ενδιαφέρον. Μεταξύ θυμού και συγκίνησης όταν παρουσίασαν το τραγούδι τους για τα 57 θύματα των Τεμπών που περιγράφει την εκδίκηση που θα πρέπει να πάρουμε! (κάποια στιγμή ελπίζω και εύχομαι) Νομίζω ότι άγγιξε τις ευαίσθητες χορδές όλων των παρευρισκόμενων…
Μια μικρή ένσταση στον ήχο θα αναφέρω, γιατί αν και ήμουν μπροστά ακουγόταν κάπως μπουκωμένος, κατά τ’ άλλα μου άρεσε πολύ τόσο η σκηνική τους παρουσία όσο και οι συνθέσεις τους αλλά και όλο το attitude της μπάντας.
Memorain
Οι Memorain δεν είναι χθεσινοί. Έχουν κυκλοφορήσει 9 studio albums, με τελευταίο το “Duality of Man” του 2016. Έχουν όμως και πολλά χιλιόμετρα στις βαλίτσες τους από τις live εμφανίσεις τους σε Ελλάδα και εξωτερικό, ως το 2021. Μετά και την κυκλοφορία του τότε νέου single τους “Social Experiment” εκείνη τη χρονιά, έχασα τα ίχνη τους. Όπως είπε και ο Βαγγέλης Κολιός, ο frontman της μπάντας, είχαν 4 χρόνια να κάνουν live… Κάπως έτσι εξηγείται λοιπόν.
Με ιδιαίτερο ενθουσιασμό βγήκαν πάνω στη σκηνή. Ο frontman στην προσπάθειά του να δημιουργήσει pit, με ένα σάλτο από τη σκηνή πάτησε στο κάγκελο και μετά βρέθηκε στον χώρο… ανάσκελα! Μέσα στο πρόγραμμα και μια δόση υπερβάλλοντος ζήλου που προκάλεσε γέλια και πολλά χαμόγελα.
Anyway, οι Memorain κινούνται σε πιο κλασσικό Speed/Thrash και ηχητικά μου θύμισαν κάτι από Testament. Καλοπροβαρισμένοι ήταν, με διάθεση και ενέργεια προσπάθησαν αν ξεσηκώσουν το κοινό. Με εξαίρεση ένα μικροπρόβλημα στο μπάσο, στην αρχή της εμφάνισης τους, καθώς ξεκούμπωσε δυο τρεις φορές το καλώδιο του μπάσου, γενικά είχαν αρκετά καλό ήχο. Μπασίστας και τραγουδιστής μετέφεραν τόνους ενέργειάς στον κόσμο, ενώ οι δυο κιθαρίστες ήταν πιο “μαζεμένοι”. Πήραμε και μια γεύση από τη νέα τους δουλειά, καθώς έπαιξαν ένα ολοκαίνουργιο κομμάτι τους. Well done!
Demolition Hammer
ΟΔΟΣΤΡΩΤΗΡΑΣ!!! Αυτή είναι η μοναδική λέξη που ενδεχόμενα μπορεί να χαρακτηρίσει καλύτερα αυτό που ζήσαμε στο Gagarin το βράδυ της Παρασκευής. Είχα διαβάσει ότι πρόκειται για thrash όλεθρο, είχα δει και κάποια videos από διάφορες συναυλίες τους αλλά κακά τα ψέματα αλλιώς είναι το video αλλιώς η live εμπειρία!
Με το που πάτησαν το πόδι τους πάνω στη σκηνή εξαπέλυσαν ωμά, κοφτά και βίαια riffs. “Skull Fracturing Nightmare” και αρχίζει το ματς… Τα πρώτα pits ανοίγουν, οι οπαδοί αρχίζουν να ουρλιάζουν και ξεκίνησαν τα πρώτα έντονα σπρωξίματα. Συνέχεια με “Pyroclastic Annihilation” και νιώθουμε σαν σε εκτελεστικό απόσπασμα, τα thrash/death πυρομαχικά της μπάντας μας έχουν σαρώσει.
Από το album του 1990 “Tortured Existence” – δισκάρα – ακούσαμε τα “Neanderthal“, “Crippling Velocity“, “Infectious Hospital Waste” και in between που λένε και στο χωριό μου τα “Human Dissection“, “Aborticide” και “Envenomed” από το album του 1992 “Reception and Legacy“. Ανεπανάληπτο κλείσιμο με το επικό “.44 Caliber Brain Surgery” και κανένας μας δεν ήταν καλά! To σφυρί της κατεδάφισης, μεγάλο σαν αυτό του Θωρ, ρίχτηκε πάνω μας με μένος. Το ότι επιβιώσαμε είναι καθαρή τύχη!
Επικοινωνιακός ο μπασίστας και τραγουδιστής Steve Reynolds που μας αποκαλούσε διαρκώς μαδε’φακε’ς. Ο Derek Sykes δε σταμάτησε ούτε λεπτό να κοπανιέται και να κάνει διάφορες αερόβιες ασκήσεις επί σκηνής… Για τον drummer Angel Cotte μπορώ να πω σίγουρα ότι κατάφερε να θερίσει (και να σπείρει). Ο κιθαρίστας James Reilly απέδειξε ότι η ηλικία είναι απλά ένας αριθμός, ιδιαίτερα όταν γουστάρεις τη μουσική σου! Φοβερή σκηνική παρουσία ο τύπος, χαιρετούσε με την κιθάρα του τον κόσμο, αντάλλαζε χειραψίες και όργωνε τη σκηνή σαν έφηβος.
Ο James Reilly εκτός από ευδιάθετος και απίστευτα ενεργητικός είναι και ένας άνθρωπος με Α κεφαλαίο. Και το γράφω αυτό γιατί ούσα στην πρώτη γραμμή είδα που έδωσε μέσω του security μια πένα του σε έναν οπαδό που βρισκόταν σε αναπηρικό αμαξίδιο και τον χαιρέτισε από τη σκηνή ουκ ολίγες φορές…
Σε αυτό το σημείο θα ανοίξω μια μικρή παρένθεση.
Ο ίδιος άνθρωπος, στη μέση του set ενδιαφέρθηκε για μια ακόμη οπαδό, την Γεωργία, που στεκόταν δίπλα μου, μετά από μια μετωπική σύγκρουση με έναν… ιπτάμενο οπαδό. Όταν ένας εξαιρετικά καυλωμένος fan ανέβηκε στη σκηνή, πήδηξε καταπάνω μας στην προσπάθειά του να κάνει επικό crowdsurfing και όπως ήταν αναμενόμενο, μας σάρωσε στο πέρασμά του. Όλα καλά, ευτυχώς δεν τραυματίστηκε κανένας. Ο James Reilly παρακολούθησε το σκηνικό με τεράστια απορία στο πρόσωπό του (τύπου wtf?) και ρώτησε πολλές φορές, αφού ανασκουμπωθήκαμε, με απόλυτη ειλικρίνεια στο βλέμμα του “Are you alright?” κατά τη διάρκεια και μετά το τέλος του set.
Ναι, το καταλαβαίνω οι Demolition Hammer ξύπνησαν τα ζωώδη ένστικτα των thrash-ο-deathάδων και ναι, θες να κάνεις crowdsurfing. Ανάμεσα στη σκηνή του Gagarin και στο pit υπάρχει ένα κενό (ο χώρος των security και των φωτογράφων). Mind the gap ρε άνθρωπε! Όταν θες να πηδήξεις από τη σκηνή προς τον κόσμο πάτα το ρημάδι το κάγκελο γιατί αφενός δεν είσαι ο Τεντόγλου, αφετέρου δεν προσγειώνεσαι σε άμμο αλλά πάνω σε άνθρωπο…
Σε μια τέτοια συναυλία φυσικά τα moshpits και crowdsurfing είναι στις “εργοστασιακές ρυθμίσεις” κάθε γνήσιου – ημίγυμνου και καταϊδρωμένου – φανατικού thrash-ά! Παράπλευρες απώλειες πάντα υπάρχουν στη μάχη, γιατί και το γεγονός ότι παρακολουθείς μια thrash metal συναυλία σαν μάχη μοιάζει. Ok, been there done that, δεν ήταν η πρώτη φορά που τρώμε αγκωνιές, σπρωξιές, κλωτσιές γύρω από τα διάφορα pits που ανοίγουν… Αλίμονο, δίνουμε κι εμείς άλλες τόσες (και πάλι φίλοι).
Κλείνω την παρένθεση με τους στίχους:
Need a reprieve from my misery
Unrelenting anxiety
All I ask is one final plea
.44 caliber brain surgery… surgery
Dark Angel
Ό,τι και να γράψω θα είναι λίγο. Thrash attack όλεθρος που ταρακούνησε γι’ άλλη μια φορά τη Λιοσίων. Πριν δυο χρόνια δεν είχα καταφέρει να τους δω και είχα ακούσει εξαιρετικά σχόλια, οπότε φέτος, με την ανακοίνωση της συναυλίας τους το “κλικ” ήταν μονόδρομος.
Ούτε ο Κυριάκος έμεινε αμέτοχος φυσικά ο οποίος έγραψε ένα φανταστικό αφιέρωμα για τον απόηχο του “Darkness Descends” στη thrash metal σκηνή εκείνης της εποχής αλλά και του σήμερα. Επίσης, θα βρείτε μια άκρως απολαυστική συνέντευξη του Gene Hoglan εδώ: afternoiz.gr/globalnoiz/interviews-international/dark-angel/
Δυστυχώς, τον Μάρτη του 2023 απεβίωσε ο κιθαρίστας των Dark Angel, Jim Durkin κι έτσι δεν είχαμε την ευκαιρία να τους δούμε απο κοντά με ένα ακόμα από τα ιδρυτικά μέλη. Ωστόσο, όπως ανέφερε ο frontman Ron Rineheart, όλη σχεδόν η συναυλία ήταν αφιερωμένη σε εκείνον και είμαι σίγουρη ότι ήταν μαζί μας και χαμογελούσε που έβλεπε τον κόσμο να φωνάζει ρυθμικά το όνομά του! Στο line up τώρα, τη θέση του πήρε η Laura Christine, κιθαρίστρια και σύζυγος του “προπελιέρη” drummer Gene Hoglan. Στο μπάσο ήταν ο Mike Gonzalez, στην κιθάρα ο Eric Meyer.
Dark Angel “ήλθον, είδον, απήλθον”
Η συναυλία των Dark Angel ξεκινάει με τον τεράστιο, στην κυριολεξία, Gene Hoglan να βγαίνει στη σκηνή και να στέκεται πίσω από τα τύμπανα, φορώντας γυαλιά ηλίου και να “ποζάρει” χαρακτηριστικά με τα χέρια ανοιχτά προκαλώντας έκρηξη χειροκροτημάτων και ιαχών! Είναι μορφάρα, τον αγαπάμε κάργα!!
Όπως και πριν από δυο χρόνια, έτσι και το βράδυ της Παρασκευής, οι Dark Angel έκαναν επιθετικό μπάσιμο με “We Have Arrived” ξεσηκώνοντας άπαντες μέσα στον χώρο. Το πρώτο μεγάλο pit πήρε σάρκα και οστά και εξαπλώθηκε σαν ιός… Μια φωτοβολίδα άναψε και δε μπορώ να σας περιγράψω την έκπληξη και τον τρόμο στα μάτια των security όπως και στα βλέμματα των θεατών που βρέθηκαν face to face με αυτή (us included).
Τι ζήσαμε τέλος πάντων σε αυτή τη συναυλία;
Εκτός από τους απανταχού ιπτάμενους οπαδούς, επιβιώσαμε φωτοβολίδας που άναψε και συμμετείχε ενεργά στο pit πριν την σβήσουν εκτός συναυλιακού χώρου. Αν και αποπνικτική η ατμόσφαιρα, η μπάντα δε σταμάτησε να παίζει και συνέχισε να μας χτυπά αλύπητα με “Time Does Not Heal“, “Never to Rise Again” και “The Burning of Sodom“.
Άκρως επικοινωνιακός ο frontman Ron Rineheart που παρότρυνε τα moshpits και τα crowdsurfings και το κοινό ανταποκρίθηκε στο έπακρο. Θηρίο ο Gene Hoglan στα τύμπανα που δεν αποχωρίστηκε τα γυαλιά ηλίου σε όλη τη διάρκεια του set, μόνο στο τέλος, που κατέβηκε για να μοιράσει μπαγκέτες και να μας χαιρετήσει!
@sissy_dragonfly August starts with #DarkAngel #live #gig in Athens, #Greece #Gagarin205 #stressfree #metal #thrash
Υποσχέθηκαν να μας έρθουν ξανά, σύντομα, έχουν άλλωστε το νέο τους δίσκο στα σκαριά.
Οι Dark Angel είχαν έρθει προετοιμασμένοι… Ήξεραν ότι είμαστε ένθερμο κοινό και κάνουμε χαμό. Το διαπίστωσαν την προηγούμενη φορά και τους είχε μείνει έντονα στη μνήμη τους. Φάνηκαν να διασκεδάζουν κάθε λεπτό τους πάνω στη σκηνή. Την όργωναν από άκρη σε άκρη. Ο Ron Rineheart είχε γίνει πολλές φορές ένα με τους οπαδούς, καθώς σκεκόταν στα κάγκελα, πηγαινοερχόταν στο κενό (που λέγαμε πιο πάνω) και αλληλοεπιδρούσε με τους οπαδούς. Όπως μας ανέφερε, ήταν εκείνοι που πρότειναν στους Demolition Hammer να έρθουν μαζί τους στην Ελλάδα για να ζήσουν κι εκείνοι με τη σειρά τους την ένταση.
Συνέχεια του set των Dark Angel με τα “No One Answers“, “Merciless Death” και “The Death of Innocence” με τον κόσμο να βρίσκεται σε παροξυσμό! Φυσικά και δε θα μπορούσε να λείπει το ΕΠΟΣ “Death Is Certain (Life Is Not)”
Death is certainLife is notYour mind’s in tormentWaiting to rotThe final curtainAlways draws it closeWhen death is certainThe end unfolds
Πλησιάζοντας προς το τέλος της εμφάνισής τους κράτησαν μερικά κομμάτια που ξεβίδωσαν αυχένες κι αυχένες. “Extinction Level Event” και “Darkness Descends” και στο τελευταίο κομμάτι ουρλιάζει όλο το Gagarin σύσσωμο, ταλαντεύονται τα τσιμέντα από τα decibel και οι στίχοι βγαίνουν αβίαστα:
Take a stand for what is right
Time is now so make the fight
Perish in flames, die in flames, die
Αυτό ήταν…
Καταϊδρωμένοι αλλά απόλυτα ικανοποιημένοι και χαρούμενοι ξεχυθήκαμε πάνω στη Λιοσίων…
Until we meet again!
Credits
Ευχαριστούμε πολύ το Rock Hard και τον Σάκη Φράγκο .
Φωτογραφίες: Έλενα Βασιλάκη
Link: https://www.facebook.com/ElenavasilakiPhotography
