Οι ΗΠΑ και ειδικά το Τέξας δεν μας έχουν συνηθίσει σε τέτοιου είδους μπάντες όπως οι Twin Tribes. Αυτά τα πραγματάκια είναι περισσότερο Ευρωπαϊκή υπόθεση, για να μην ισχυριστώ Βρετανική. Θα μπορούσαμε να προσθέσουμε εύκολα στο παζλ και τους NITE όπως και τους Sevit. Επίσης και τους Urban Heat, The Abyss, Garden of Mary, Pinkish Black, Aztec Death, Ossuary Severe, Ritual Order, iill, Slimy Member και AWEN. Εδώ λοιπόν θα μιλήσουμε για τους Twin Tribes, μια μπάντα που μας έχει κρατήσει το ενδιαφέρον σε υψηλά επίπεδα.
Οι Twin Tribes συνεχίζουν να εντυπωσιάζουν
Μπορούμε να ισχυριστούμε ότι ήδη από το πρώτο τους άλμπουμ “έκλεψαν” τις εντυπώσεις. Το “Shadows” δεν ήταν απλά ένα άλμπουμ, έτσι για να κυκλοφορήσει ένα ντεμπούτο. Ήταν δισκάρα με όλη την σημασία της λέξεως, όπως και το “Ceremony” που ακολούθησε. Δεν μπορούμε να πούμε κακό λόγο ούτε για αυτό. Η ποιότητα ήταν ήδη σε υψηλά επίπεδα και η προσωπικότητα της μπάντας διαμορφωμένη ήδη από το ντεμπούτο. Οι Luis Navarro και Joel Niño, Jr. αργότερα κυκλοφόρησαν το καλύτερο τους άλμπουμ και αυτό ήταν το “Pendulum”.
Το “Pendulum” είναι αριστούργημα
Θυμάμαι ακόμα το μεγάλο “κόλλημα” μου, το “Cauldron of thorns”. Μελωδία από άλλη διάσταση και ένα κολλητικό refrain. Μετά ήρθε και το “Monolith” και εκεί απλά είπα, εντάξει αυτός ο δίσκος είναι ο καλύτερος τους. Ότι απειροελάχιστο μειονέκτημα υπήρχε στο προηγούμενο, εδώ εξαλείφθηκε. Μιλάμε για μια μπάντα που έχει πάρει τα καλύτερα στοιχεία των The Cure και Depeche Mode και τα έχει αφομοιώσει υπέροχα.
Πάμε λοιπόν στο “Pendulum” που ανέβασε τα standards της μπάντας σε ποιότητα σε δυσθεώρητα ύψη. Ένα άλμπουμ που μπορεί να χαρακτηρίστει ως μια εξαιρετική δουλεια που φέρνει στο προσκήνιο ένα σκοτεινό ρομαντισμό ο οποίος και χαρακτηρίζει την μουσική προσωπικότητα των Twin Tribes. Οι μουντές μπασόγραμμες που φέρνουν την post-punk αγριότητα μαζί με τα “παγωμένα” synths και τα γεμάτα με ευθημία φωνητικά, ορίζουν το “σύμπαν” των Τεξανών.
Ένα άλμπουμ που σηματοδοτεί μια σταδιακή εξέλιξη
Σε αυτό το άλμπουμ έχουμε την αγνότητα και την τρυφερότητα των στίχων να έρχονται και να κολλάνε με στοιχεία που έχουν περισσότερη ενέργεια και κάτι λίγα από οργή και θυμό. Τα χορευτικά και γεμάτα ωμότητα beats είναι αρκετά και αυτό μπορούμε να το ορίσουμε και ως εξέλιξη. Το “Monolith” όταν κυκλοφόρησε, “κουβάλησε” μαζί τους και τα eighties, κατευθείαν με το πρώτο άκουσμα. Θα μπορούσαμε να το πούμε και ένα συνδυασμό Darkwave με Bowie την συγκεκριμένη σύνθεση.
Ένα άλμπουμ με όραμα και ένα βλέμμα στραμμένο στο παρελθόν
Σε αυτό το άλμπουμ θα συναντήσουμε τους The Cure, Joy Division, Depeche Mode και φυσικά Love Like Blood και The Sisters of Mercy. Ένα υπέροχο μείγμα κάτω από το μαύρο “πέπλο” του ρομαντισμού των Twin Tribes. Όλα αυτά ακούγοντας τα “Monolith” και “Cauldron of Thorns”. Να σημειώσουμε ότι και τα δυο είναι εξαιρετικά clips. Από την άλλη τα “Another life”, “Sanctuary”, “Eternal” και “Sangre de oro” είναι από τα πιο χορευτικά κομμάτια τους μέσα στο άλμπουμ. Εξαιρετικές εναλλαγές στους ρυθμούς με “παιχνιδιάρικα” synths και πανέμορφες μελωδίες από την κιθάρα που ισως σας φέρει στο νου τους Clan of Xymox. Στο “Eternal” ειδικά, η αγάπη τους για την μουσική ιδιοφυϊά που ονομάζεται Robert Smith είναι αρκετά έκδηλη.
Στο “Κινηματογραφικό” σκοτάδι των Twin Tribes
Στο “Meadow” χαμηλώνουν τα “φώτα”, ήρεμες μελωδίες στις κιθάρες και φωνητικά βαθειά και μελαγχολικά. Το άλμπουμ ρέει όπως πρέπει για να παίρνει τις απαραίτητες ανάσες ο ακροατής. Το Darkwave όπως πρέπει να παίζεται εν έτη 2025. Στο τέλος θα καταλήξω στο cinematic “Temperance” που σε μαγεύει με τις υπέροχες αιθέριες μελωδίες των πλήκτρων και τις κιθάρες που σε πάνε πίσω στα μέσα του ’80. Αγαπημένο κομμάτι γιατί στο μυαλό μαζεύει όλα τα στοιχεία του άλμπουμ μέσα σε σχεδόν τέσσερα λεπτά. Μαγεία απλά.
Ένα ντουέτο με εξαιρετική καλλιτεχνική “χημεία”
Τα φωνητικά του Luis Navarro έχουν πάει σε άλλο επίπεδο και έχουν γίνει ένα μεγάλο μέρος της ταυτότητας του ντουέτου των Twin Tribes. Οι μελωδίες που βγάζει σε πάνε πίσω στις πρώτες εποχές των The Cure και των Joy Division και σου έρχεται μια δόση νοσταλγίας. Όμως για κάποιο λόγο, ακούγεται τόσο σύγχρονο αυτό το πισωγύρισμα, που είναι απλά μαγικό. Θα σταθώ ακόμα στο μπάσο του Joel Niño, Jr. που φέρει την ταυτότητα της Darkwave πλευράς των Twin Tribes το οποίο σε συνδυασμό με το εντατικό drum machine του Luis σε παρασέρνουν σε κάποιες συνθέσεις όπως αναφέραμε παραπάνω σε ένα dancefloor mood.
Οι Twin Tribes είναι ήδη στις κορυφαίες θέσεις στις προτιμήσεις μου
Μαζί με τους Τούρκους She Past Away και τους Καταλανούς Darkways είναι στο καθημερινό μου playlist. Αυτές τις τρεις μπάντες τις ακούω συνέχεια, πως να το κάνουμε, με τα άλμπουμ τους έχουν δώσει μια απίστευτη δόση φρεσκάδας στο είδος. Οι Twin Tribes με τρια άλμπουμ αισίως πραγματοποιούν παντού συναυλίες και γεμίζουν venues, έχουν ήδη ένα ισχυρό πυρήνα οπαδών. Σίγουρα περιμένουμε ακόμα περισσότερα και μεγαλύτερα πράγματα από τους Τεξανούς.
Όπως σας είχαμε ενημερώσει εδώ αλλά και με περισσότερες πληροφορίες μέσα από την agenda μας, οι Twin Tribes θα επισκεφθούν Αθήνα και Θεσσαλονίκη στα τέλη Σεπτεμβρίου. Σε Temple και Mylos club αντίστοιχα. Οι απαιτητικοί και όχι μόνο οπαδοί του Darkwave και του Post – Punk δεν πρέπει να χάσουν αυτές τις συναυλίες. Η μπάντα είναι από τις καλύτερες στο είδος εκεί έξω.
