Είπα και γω σαν άνθρωπος να κάτσω να δω μια σειρά. Και αυτό το λέω γιατί οι σειρές δεν με ελκύουν και ιδιαίτερα. Το American Primeval όμως διαφέρει. Πρώτα από όλα, είναι σειρά που ολοκληρώνεται σε 6 μόλις επεισόδια. Πράγμα που σημαίνει πως δεν χρειάζεσαι 2 καραντίνες για να τη δεις ολάκερη. Ενά σκ και μερικά σακουλάκια πατατάκια φτάνουν. Και μάλλον περισσεύουν. Γιατί παίζει να σου κόψει την όρεξη.
Αυτό στην περίπτωσή μου και μερικών άλλων couch potatoes που ξέρω μόνο κακό δεν είναι. Αλλά ας το πούμε παράπλευρο όφελος. Δεν μας ενδιαφέρει η σιλουέτα σας άλλωστε, όλοι όμορφοι είστε όπως είστε. Ας πάμε λίγο στο κινηματογραφικό κομμάτι του American Primeval.
Αν και τηλεσειρά, στο American Primeval το γύρισμα είναι σούπερ.
Δηλαδή ξεκάθαρα κινηματογραφικό. Σκηνοθεσία από Peter Berg και μοντάζ με ρυθμό που δεν σε αφήνει να βγάλεις το βλέμμα από την οθόνη. Ευτυχώς που στο netflix έχει και pause αλλιώς θα είχα θέμα με τον προστάτη. Η σκηνή της σφαγής του καραβανιού στο πρώτο επεισόδιο είναι για γερά στομαχάκια. Και σου δείχνει πόσο απροκάλυπτη ήταν η βία. Λογικό επόμενο να έχεις και φουλ κυνικούς στα πλαίσια του μηδενισμού χαρακτήρες. Αξία ανθρώπινης ζωής μηδέν. (άραγε έχει αλλάξει κάτι πάνω σε αυτό;) Δε μασάνε τα λόγια τους και δε χαρίζουν ούτε φλούδι από κάστανο. Μοναδικός θεός το δολλάριο.
Σεναριακά έχουμε το Mark Smith να σου δίνει μια πτυχή της πρώιμης Αμερικής. Έχει άλλωστε ξανασχοληθεί με αυτό στο υπερεπικοκαραγ@μάου@ The Revenant του 2015. Από τη μια έχεις την πληθώρα των ευρωπαϊκών κατακαθιών που ψάχνανε την τύχη τους χωρίς κόπο. Ακόμα και οι “καλοί” της ιστορίας έχουν μια σκοτεινή πλευρά. Υπάρχουν και πραγματικοί χαρακτήρες, όπως ο Bridger που έχει το οχυρό και ο Wild Bill.
Από την άλλη υπάρχουν Ινδιάνοι που σφαγιάζονται γιατί έτσι. Κάποιες φυλές για λόγους επιβίωσης συμμάχησαν με τους ισχυρούς. Υπάρχουν και Μορμόνοι που μόνο το Θεό δεν αγαπάνε αλλά με βάση το προσωπικό όφελος και το γεμάτο από δολλάρια παντελόνι θα κάνουν ΤΑ ΠΑΝΤΑ. Και εδώ οι καθωσπρέπει χαρακτήρες αναγκαστικά τσαλακώνονται για να επιβιώσουν. Και θα φτάσουν σε άκρα. Σε ένα φαινομενικά αφιλόξενο περιβάλλον και χωρίς πολιτισμό, ο άνθρωπος ΕΙΝΑΙ το πιο άγριο ζώο. Αυτό η σειρά στο θυμίζει συχνά πυκνά.
Κατά τα άλλα, οι χαρακτήρες είναι γραμμένοι άρτια.
Το βάθος τους είναι τόσο όσο σε ενδιαφέρει. Το saga του καθένα είναι ρεαλιστικό. Οι περισσότεροι ξεκινάνε αθώοι και καταλήγουν φονιάδες. Οι φονιάδες καταλήγουν σε θέσεις εξουσίας. Σίγουρα δεν είναι για όλη την οικογένεια . Δεν είναι όμως και απλά boys with toys ή μια απλή ιστορία cowboys’n’ indians. Σου δείχνει και μερικά γεγονοτά και μια πτυχή της Αμεικής που μάλλον δεν ήταν γνωστά στο ευρύ κοινό. Spoiler alert: ο Wild Bill για παράδειγμα δεν ήταν ήρωας. Και δεν ξαναμιλάω άλλο.
Εύκολα το βλέπεις λοιπόν. Ο Τέιλορ Κιτς αρκετά καλός και δεν του το είχα. Φοβερός ο Σέι Γουίγκαμ και συγκλονιστικός ο Ντέιν Ντιχάν. Όλοι οι “κακοί” λάμπουν γιατί τους μισείς από το πρώτο δευτερόλεπτο. Σου δημιουργεί όμως πολλά θέματα για συζήτηση – ψάξιμο και αυτό μόνο καλό είναι. Δείτε το. Εύκολο 9 στα 10 . Δεν είναι δεκάρι γιατί θα μπορούσε να είναι λιγότερο slasher. Αλλά μετά θα μου πεις δεν θα ήταν American Primeval.
Το βρίσκεις στο Netflix ή αλλιώς ξέρεις εσύ.
