Η σκοτεινή ιέρα, αυτό το αέρινο πλάσμα που ακούει στο όνομα Chelsea Wolfe, βρέθηκε για μια και μοναδική συναυλία στην χώρα μας! Η Smoke the fuzz μετά το χτύπημα κάτω από τη μέση με την Emma Ruth Rundle, ανακοινώνει τον ερχομό της Wolfe και το είναι μας ανατριχιάζει ολόκληρο. Σκέψου να τις είχαμε ντουέτο… ακόμα θα πονούσε η ψυχή μας!
Sofia Sarri & Chrysa Tsaltampasi
Κάτι που ήρθε να καλύψει το κενό όμως, ήταν το δίδυμο Sofia Sarri & Chrysa Tsaltampasi, ελληνιστί Σοφία Σαρή και Χρύσα Τσαλταμπάση. Σε περίπτωση που κάτι σας λένε τα ονόματα, τότε να ξεσκονίσουμε λίγο τη μνήμη σας και να πούμε, πως είχαν μουσική αναφορά ΟΛΟΔΙΚΙΑ ΤΟΥΣ στη σειρά 1899 που προβλήθηκε από το Netflix. Και οι 2 βιρτουόζες του είδους έχουν μια στρατιά πράματα και θάματα πίσω τους που αξίζει να ανακαλύψετε! Γιατί αν σας εντυπωσίασαν τα φωνητικά τους, εκείνα τα τύπου πολυφωνικά που θυμίζουν rituals και μια αναγέννηση Diamanda Galas (κάτι που αναφέρθηκε και στο setlist τους), τότε πρέπει να της ανακαλύψεις ΧΘΕΣ!
Κάπως έτσι έκαναν ποδαρικό χθες, 18/11/2024 στο Gagarin205, με το “A vocal improvisation in the woods“. Ένα πειραματικό φωνητικό εκπληκτικό αποτέλεσμα – απόκοσμο με την καλή έννοια – που δεν μπορούσε να μη σε καθηλώσει.
Και επειδή αναφερθήκαμε σε rituals, τότε να σου πω, όπως θα δεις και στις φωτογραφίες, πως η σκηνική παρουσία παίζει σημαντικό ρόλο και αυτό είναι κάτι που υποστήριξαν περίτρανα η Σοφία με τη Χρύσα. Ήταν η εισαγωγή για να εξαγνίσουν το κακό.
Μαζί τους επί σκηνής βρέθηκαν ο Δημήτρης Μόρφης, ο Γιώργος Πουλιάσης και ο Πέτρος Λαμπρίδης που έντυσαν μουσικά ή μάλλον συνόδευσαν μουσικά τις δουλειές τους. Μέσα σε όλα ακούσαμε και νέα δουλεία από Spineless aka. Chrysa Tsaltampasi (που παρουσίαση μια βδομάδα πριν), αλλά και από Sofia Sarri που μάγεψε εξίσου.
Και επειδή υπάρχει πάντα μια Diamanda Galas να ανακοινώνεται (Όχι στάσου δεν είναι αυτό που νομίζεις), έτσι για να δώσουν επάξια την σκυτάλη στην Chelsea, διασκευάσαν κάτι απλό και λιτό, ως φόρο τιμής.
Hold, hold, hold on
Creatures of habit, carrion flowers
Growing from repeated crimes
The afterglow in full bloom
Slow and relentless, we’re after you
Chelsea Wolfe
Τι να πεις και τι να γράψεις για αυτό που ακούσαμε και είδαμε από την Chelsea Wolfe;
Απλή, ταπεινή, γλυκιά λες και κάνει ένα πέρασμα από αυτόν τον κόσμο. Ίσα να μας δει, να μεταφέρει το μήνυμα της και να φύγει. Ήρθε όμως και έκατσε κοντά μιάμιση ώρα, δίνοντας τον καλύτερο εαυτό της.
Ένα συνονθύλευμα επιτυχιών, που σε έπαιρνε μαζί τους από το Whispers in the Echo Chamber, το The Culling έως τα Place in the Sun και Dusk.
Με ελάχιστα φώτα, τόσα όσο να γίνεται η ατμόσφαιρα ακόμα πιο μυστικιστική και ένα στικ να καίει… λίγα τριαντάφυλλα ακουμπισμένα στα πλήκτρα του Ben Chisholm ίσα για να γεμίσει το σκηνικό και τα μικρά προβολάκια να στοχεύουν επάνω αλλά και γύρω της.
Μέσα σε όλες τις μικρές ανατριχίλες που πήρα, ήταν και εκείνη του Zombie των Cranberries, που ακούστηκε κυριολεκτικά για κάποια λεπτά. Μια μικρή παραλλαγή ίσα για να γίνει και πάλι δικό της.
Μαζί της ήταν η Jess Gowrie στα drums, ο Ben Chisholm σε synth, piano αλλά και μπάσο και ο Bryan Tulao στην κιθάρα. Ένα αρκετά καλό σχήμα που έβγαλε εκπληκτικά αυτό το καλό αποτέλεσμα.
Chelsea Wolfe set list:
Whispers in the Echo Chamber
Everything Turns Blue
House of Self‐Undoing
Tunnel Lights
(With lyrics from Zombie by The Cranberries)
16 Psyche
After the Fall
The Culling
The Mother Road
Flatlands
Feral Love
Salt
Eyes Like Nightshade
Place in the Sun
Dusk
The Liminal (Unbound)
Encore
Carrion Flowers
The crowd
Είναι στιγμές που αναρωτιέμαι γιατί πάει κάποιος σε μια συναυλία; Να δεις φίλους, να μιλήσει, να κάνει τα πακέτα τσιγάρα που δεν μπορεί σπίτι ίσως και κανα μπαφάκι. Αυτοί είναι οι λόγοι να μην είστε συναυλιάκηδες γιατί πέρα του ότι προσβάλετε τον καλλιτέχνη, δείχνετε πόσο απαίδευτοι ήμαστε σε αυτή τη χώρα του σταρχιδισμού. Δεν αναφέρομαι σε όλους και θα ζητήσω οι όσοι έχουν μύγα να περάσουν έξω.
Δύο πράγματα λέμε συχνά στο afternoiz:
1)Υποστηρίξτε τα support, ακόμα και οι ίδιες οι μπάντες που θα συνευρεθείτε
2)ΣΚΑΣΤΕ και ακούστε τον καλλιτέχνη που δώσατε τα λεφτά σας! Είναι πραγματικά λυπηρό να το έχουμε μπροστά μας και να μην δέχονται και μύγα στο σπαθί τους. Ακόμα πιο λυπηρό είναι που δεν μιλά κανείς από το κοινό.. οι “μη μπλέξουμε”.
Ήθελα να γίνει αναφορά, γιατί για μια ακόμα φορα το βίωσα έντονα μέσα στο αυτί μου. Ήταν τόσο τραγικό που τους άκουγα φορώντας ωτοασπίδες… χάνοντας τα όσα έλεγε η Chelsea στο μικρόφωνο.
Σταματήστε να είστε αυτού τους είδους ο κόσμος… χαλάτε τη μουσική.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην διοργάνωση της Smoke the fuzz gigs που κατάφερε όλο αυτό να το φτάσει sold out και να μας δώσει ακόμα μια εμπειρία.
Φώτος δια φακού Jo Gogou.
Jo Gogou Photography | Jo Γκόγκου
