Για το νέο album των Jackets “Intuition” σας είχαμε πει ότι έρχεται. Εμείς επειδή έιμαστε λαγωνικά και έχουμε και καθαρό και τίμιο μέτωπο καταφέραμε να το ακούσουμε πριν την κυκλοφορία του. Κυρίως γιατί τα παλικάρια από την Chaputa! μας το έστειλαν για να μας ανοίξει η όρεξη. Και η δικιά σας.
Ξεκινώντας από το εξώφυλλο, έχουμε ένα πολύ ωραίο πίνακα. Έτσι λίγο Πικάσο φάση , αλλά καταλαβαίνεις και την μπάντα, και το τι θα ακούσεις. Και επιτέλους να ξεφύγουμε λίγο από την κλασική φωτό της μπάντας με ένα όποιο background. Ζωγραφιά για αλλαγή. Γιατί τα πιο όμορφα πράγματα γίνονται ακόμα με το χέρι. Και όποιος κατάλαβε.
Μουσικά που είναι και το προκείμενο, οι Jackets στο Intuition σκοράρουν πολύ ψηλά στο δικό μου πίνακα. Και στα 10 κομμάτια που απαρτίζουν το δίσκο, καταφέρνουν να ξεφύγουν και συνθετικά από τις garage παγίδες . Τι εννοώ. Κάποιες ακολουθίες ακόρντων, κάποια riffs, άντε και ένα σημειάκι και έτοιμο το κομμάτι. Όχι. Οι Jackets, παρότι είναι 3 όργανα και φωνές , έχουν ξεφύγει από αυτό. Και εδώ είναι και η εξυπνάδα στη σύνθεση.
Φλερτάρουν πανέξυπνα και με το psych, και με το punk ακόμα και με την κλασική 60’s ψυχεδέλεια αλλά τόσο ώστε να δώσουν άλλη δομή στα κομμάτια και να τα κάνουν ενδιαφέροντα και διαφορετικά. Μην απατάστε, το fuzz είναι κυρίρχο και εδώ και τα κομμάτια θα σας κάνουν να κουνήσετε αυχένα. Έχουμε όμως επίσης πολύ ωραία φωνητικά τόσο από την τραγουδίστρια όσο και από τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας. έχουμε και τη χρήση ακόμα και κάποιων εφέ. Υπάρχουν κομμάτια που το riff το έχει το μπάσσο και πρωταγωνιστεί. Το ρυθμικό κομμάτι της μπάντας έτσι κι αλλιώς φυσάει, αλλά εδώ αναδεικνύεται με ωραία παιξίματα. Και όλα αυτά χωρίς να ξεφεύγουν ούτε ηχητικά ούτε σε attitude.
Για να γίνω πιο συγκεκριμένος,
είναι η περίπτωση που οι αλκοολικοί του είδους θα εγκρίνουν με τη μία. Αλλά αυτό που κάνει το Intuition να ξεχωρίζει, είναι πως είναι ένα album που εύκολα θα ακούσει οποιοσδήποτε ακούει κιθάρες . Και είναι τόσο ελκυστικό και έξυπνα γραμμένο που νομίζω πως θα εγκριθεί από όλους. Από την έναρξη του Crossing Streets μέχρι το κλείσιμο του Master Plan, η μπάντα σε πάει μια ωραία βόλτα από τις επιρροές της. Και ξαναλέω. Δεν ξεφεύγει ούτε μία στιγμή από το ωμό, γεμάτο ενέργεια rock n roll που μας έχει συνηθίσει. Απλά το διανθίζουν και το ομορφαίνουν. Ή αν θέλετε φέρνουν τις χροιές του χθες στο σήμερα. Χωρίς φόβο αλλά με πάθος δοκιμάζουν καινούργια πράγματα και πετυχαίνουν διάνα.
Απαραίτητο άκουσμα για να πάει καλά ο Οκτώβρης. Ανυπομονώ να πιάσω το βινυλιάκι στα βρωμόχερά μου.
