To να πω πως απλά μου άρεσουν οι Mystery Lights, είναι Understatement που λεν και στο χωριό μου. Τους παρακολουθώ όσο πιο τακτικά μπορώ και πάντα η μουσική τους χαράζει χαμόγελο στα κύτταρα του ανύπαρκτου εγκέφαλού μου. Την πρώτη φορά τους έχασα λόγω αφραγκίας. Τώρα έχω κάνει τα κουμάντα μου. Τιμή χαρά και ενθουσιασμός λοιπόν όταν μου είπαν να τους στείλω μερικές ερωτησούλες. Να λοιπόν τι μας είπαν :
1. Πώς δημιουργήθηκαν οι Mystery Lights; Και ποιος επέλεξε το όνομα;
O La και εγώ ξεκινήσαμε το συγκρότημα όταν ήμασταν έφηβοι (2004!) με τον καλό μας φίλο και og μπασίστα, Joe Della Mora. Γράψαμε ένα σωρό διαφορετικά πιθανά ονόματα για να ονομάσουμε το γκρουπ, και ο LA είχε σχεδιάσει το «The Mystery Lights» τέλεια σε ένα κομμάτι χαρτί και εμείς αμέσως σκεφτήκαμε «Είναι τέλειο!αλλά αυτό πρέπει να το πάρουμε». Προς έκπληξή μας, ΔΕΝ ήταν! Έτσι το πήραμε ως σημάδι και το διεκδικήσαμε αμέσως.
2. Για την ιστορία, ποιες είναι οι σημαντικότερες επιρροές σας;
Συγκροτήματα όπως οι Monks, Soft Machine, Television, Captain Beefhart, Country Joe & The Fish, The Kinks, Lee Hazlewood, Ultimate Spinach, Paul Martin, Spur, Silver Apples, Bo Diddley, The Music Machine, The Nerves – όλοι έπαιξαν μεγάλο ρόλο στη δημιουργία του νέου μας άλμπουμ.
3. Ποιος είναι στη μπάντα αυτή τη στιγμή; Όργανα; (αναφέρετε τυχόν προηγούμενα μέλη αν θέλετε)
Mike Brandon κιθάρα/φωνητικά
LA Solano lead κιθάρα
Alex Amini μπάσο
Zach Butler τύμπανα
Lily Rogers στα πλήκτρα
4. Πόσο σύντομα μετακομίσατε στη Νέα Υόρκη και γιατί;
Μετακομίσαμε στη Νέα Υόρκη πριν από 13 με 14 χρόνια. Τα πράγματα είχαν επιβραδυνθεί πολύ στη Δυτική. Αποφάσισαμε να κάνουμε το άλμα στη Νέα Υόρκη και τελικά μείναμε. Ήταν τότε που σκεφτήκαμε, γιατί να μην αναστήσουμε τους Mystery Lights στην Ανατολική Ακτή και να το συνεχίσουμε.
5. Έχοντας ζήσει ως συγκρότημα και στις δύο ακτές, ποια από τις δύο θα λέγατε ότι είναι καλύτερη;
Η Ανατολική Ακτή είναι σίγουρα πιο χαοτική και με γρήγορους ρυθμούς, πάντα κάτι συμβαίνει, είναι πολύ διασκεδαστική. Η δυτική ακτή είναι πολύ πιο αργή και πιο χαλαρή, με πολύ περισσότερη φύση και σίγουρα πιο νοσταλγική για εμάς, καθώς μεγαλώσαμε εκεί και έχουμε το μεγαλύτερο μέρος της οικογένειάς μας εκεί. Και οι δύο έχουν μοναδικές ιδιότητες που αγαπάμε.
6. Τι σας οδήγησε στο να παίζετε αυτό το είδος μουσικής; Πιστεύατε ότι θα μπορούσατε να φτάσετε τόσο μακριά;
Μεγαλώνοντας ανακάλυπτα συγκροτήματα σε βίντεο για skate όπως ο Johnny Thunders & The Heartbreakers, Black Flag, Dead Moon, κάτι που αναπόφευκτα μας οδήγησε στην ανακάλυψη όλων των NY punk συγκροτήματα που ερωτευτήκαμε όπως οι Television, οι Velvet Underground, κ.λπ. Όταν αρχίζεις να μπαίνεις σε αυτή την τρύπα του λαγού, συναντάς τα ψήγματα και πίσω από το garage rock psych comps και όλα αυτά. Ο Bob Gamber (ιδιοκτήτης του Vinyl Revolution) και Joe DellaMora (μπασίστας ) μας εισήγαγαν επίσης σε πολλές από τις μουσικές που ενέπνευσαν σε μεγάλο βαθμό τους μας. Η μπάντα έπαιζε πάντα απλά για διασκέδαση χωρίς πραγματική πρόθεση ή σχέδιο. Απλά θέλαμε να να κάνουμε demo και να τα ακούμε στο φορτηγό του Joe, πραγματικά. Δεν είχαμε ιδέα ότι οι Mystery Lights θα γινόταν αυτό που είναι σήμερα. Πάντα πιστεύαμε βαθιά μέσα μας ότι ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ, αλλά ήταν ποτέ δεν ήμασταν σίγουροι αν θα το κάναμε, καταλαβαίνετε;
7. Είναι εύκολο να κάνεις μια ηχογράφηση να ακούγεται vintage;
Ο vintage ήχος προέρχεται συνήθως από τη χρήση παλαιών τεχνικών ηχογράφησης, vintage εξοπλισμού και την ηχογράφηση ζωντανά σε κασέτα με ελάχιστα μικρόφωνα. Ο Γουέιν Γκόρντον ξέρει πώς να αποτυπώσει αυτό το ήχο που αγαπάμε πολύ καλά, και είναι επίσης αυτό για το οποίο είναι γνωστή η Daptone Records. Αυτη παλαιομοδίτικη προσέγγιση στην ηχογράφηση που αποτυπώνει αυτόν τον παλιό vintage ήχο στον οποίο αναφέρεστε. Πολύ μίνιμαλ, μόνο ταινία, όσο το δυνατόν λιγότερη ψηφιακή χρήση, αν δεν γίνεται αλλιώς.
8. Πώς σας προσέγγισε η Wick Records;
Η Christiana Bartolini, η οποία δούλευε με την Daptone Records, έφερε κάποιους ανθρώπους από την εταιρεία για να έρθουν να δουν ένα από τα σόου μας. Στη συνέχεια μας πλησίασαν και μας ρώτησαν αν θέλαμε να επιστρέψουμε στο στούντιο της Daptone για να αράξουμε, να πιούμε μερικές μπύρες και να ακούσουμε δίσκους. Δεθήκαμε με την αγάπη μας για την soul και το moody psych garage rock. Στη συνέχεια
μας ρώτησαν αν θέλαμε να κυκλοφορήσουμε ένα 45′ στη νέα τους rock n roll θυγατρική που είχαν που ήθελαν να ξεκινήσουν, την Wick Records, μια garage rock psych θυγατρική της Daptone. Με δίχως άλλο δισταγμό συμφωνήσαμε, και να ‘μαστε, 3 άλμπουμ αργότερα.
9. Μετά το 1ο άλμπουμ και μέχρι το θέμα με τον ιό Corona, αν θυμάμαι καλά, ήσασταν συνεχώς στο δρόμο. Πώς σας επηρέασε αυτό ως συγκρότημα, ατομικά και τα σχέδιά σας γενικότερα;
Περιοδεύαμε ασταμάτητα από το 2016-2019, το οποίο ήταν πολύ διασκεδαστικό! Είχαμε την ευκαιρία να περιοδεύσουμε σε όλο τον κόσμο και να πληρώνομαστε για να το κάνουμε. Αλλά είχε και τις προκλήσεις του. Τα συνεχή αναπόφευκτα ξενύχτια μαζί με ακατάπαυστη κατανάλωση αλκοόλ, λίγος ύπνος και λίγος ελεύθερος χρόνος. Ήταν πολύ δύσκολη διαδρομή.
10. Πώς σας επηρέασε ο ιός Corona; Ήταν μια στιγμή για μια παύση ή ήταν μια δημιουργική απουσία από το “ζωντανό” πράγμα;
Από τη στιγμή που περιοδεύαμε σε όλο τον κόσμο ασταμάτητα από το 2016-2019, χρειαζόμασταν πραγματικά ένα διάλειμμα. Εμείς ήμασταν εξαντλημένοι και καμένοι. Έτσι, το 2020, όταν ο κοροναϊός έκλεισε τον κόσμο, εμείς επιτέλους ξεκουραστήκαμε όσο χρειαζόμασταν. Βρήκαμε λίγο χρόνο για να γράψουμε εδώ και εκεί, αλλά κυρίως χρησιμοποιήσαμε το χρόνο για να επανέλθουμε.
11. Ποιος έκανε το artwork για τα εξώφυλλα του 1ου και ποιος για το 2ο άλμπουμ;
Τα εξώφυλλα του 1ου άλμπουμ έγιναν από τον Kevin Harris, τον παλιό μας πληκτρά, και το 2ο άλμπουμ ήταν του LA Solano.
12. Πώς θα περιγράφατε το live act σας στις μέρες μας;
Το setlist είναι γεμάτο με μουσική αξίας 3 άλμπουμ πλέον! 25+ τραγούδια. Διασκεδαστικό, ενεργητικό, πολύς καπνός, πολλά jump kicks, μερικά birthday shoutouts, ένα τραγούδι που πηγαίνει ρευστά σε στο επόμενο, απρόβλεπτο (ακόμα και για εμάς χαχα.).
13. Μιλήστε μας για το τρίτο άλμπουμ που πρόκειται να κυκλοφορήσει. Είναι ο τίτλος μια προσωπική αναφορά; Θα είναι και αυτό στην Wick Records ή μήπως «πήρατε προαγωγή» στην Daptone;
Απλά μας άρεσε ο τρόπος που ακούγεται το Purgatory ως τίτλος. Φαινόταν επίσης να σηματοδοτεί την κατάσταση του του μυαλού μας εκείνη τη στιγμή. Εκείνη την περίοδο της κάθαρσης πριν την επόμενη άνοδο. Είναι το 3ο μας άλμπουμ στην Wick Records, η οποία είναι η garage rock / psych θυγατρική της Daptone. Η Daptone είναι περισσότερο soul based only.
Δεν είναι «υποβάθμιση» να είσαι στη Wick, απλά σημαίνει ότι η μουσική σου έχει ένα διαφορετικό στοιχείο, που ταιριάζει καλύτερα κάτω από την ομπρέλα της Wick Records, στην οποία ταιριάζουμε σίγουρα περισσότερο από ό,τι στην Daptone.
14. Προτιμάτε το δρόμο και τις συναυλίες ή το στούντιο;
Θα έλεγα ότι και τα δύο έχουν τη γοητεία τους. Πάντα έχει πλάκα να είσαι στο στούντιο και να γίνεσαι δημιουργικός, αλλά επίσης έχει πλάκα να ταξιδεύεις στον κόσμο, να γνωρίζεις νέους φίλους, να παίζεις τα τραγούδια ζωντανά και να επικοινωνείς με τον κόσμο, και να πληρώνεσαι γι’ αυτό! Αρκετά άγρια ειλικρινά.
Σας ευχαριστώ, ανυπομονώ να σας απολαύσω ζωντανά στις 28 του μήνα!
