Οι Candlemass θεωρούνται από τις μπάντες που έχουν χιλιάδες φανατικούς οπαδούς ανά την υφήλιο. Χωρίς πλάκα, τα τέσσερα πρώτα άλμπουμ έχουν ορκισμένους οπαδούς από την Τασμανία της Αυστραλίας μέχρι και την Αλάσκα και τα Νησιά του Πάσχα για παράδειγμα. Πως όμως και να μην έχουν?
Η σημασία των Candlemass
Έχουμε να κάνουμε την μπάντα που μαζί με τους Saint Vitus, Trouble και Pentagram θεωρούνται από τους Big Four του Doom Metal. Όμως έχουν περάσει από χίλια κύματα κι αν δεν ήταν ο άρχοντας Leif Endling να τους κρατήσει “ζωντανούς”, θα θυμόμασταν μόνο τα τέσσερα πρώτα αριστουργήματα της μπάντας από το Upplands Väsby της Στοκχόλμης. Ο Edling είναι η “ψυχάρα” της μπάντας.
Συνεχίζοντας συνοπτικά
Από την μπάντα αποχώρησαν τρία από τα βασικά μέλη μετά την κυκλοφορία του “Chapter IV”. Οι Mappe Björkman, Jan Lindh και Lars Johansson αποτελούσαν παρελθόν. O Leif συνέχισε χωρίς αυτά τα μέλη με το “Dactylis glomerata” και δεν βγήκε πολύ καλά η φάση. Σε καμιά περίπτωση δεν είναι κακό άλμπουμ, έχοντας και τον Mike Amott στις κιθάρες μάλιστα. Απλά έλειπε αυτό που συμπλήρωνε τον Edling για να κυκλοφορήσει κάτι αριστουργηματικό όπως τα προηγούμενα. Την ίδια τύχη είχε και το “From the 13th sun”, εμφανώς όμως βελτιωμένοι. Το 2004 η μπάντα επανασυνδέθηκε και κυκλοφόρησαν το 2005 με την σύνθεση των των “Nightfall” και “Ancient dreams” το ομώνυμο τους άλμπουμ. Μετά όλα πήραν τον δρόμο τους και φτάσαμε στο “Sweet evil sun”. Ας δούμε λοιπόν τις “φωνές” που συνόδευσαν την μπάντα όλα αυτά τα χρόνια. Κάποιες από τις πιο σημαντικές στο μεταλλικό στερέωμα.
Η εκπληκτική φωνή του Johan Längqvist
Θα τολμήσω να πω ότι τον Messiah Marcolin τον κερδίζει στα “σημεία”. Ο Längqvist για τους Candlemass ήταν η φωνή τους για το “Epicus Doomicus Metallicus”, ένα θηριώδους ποιότητας Doom Metal album. Από τα καλύτερα στο είδος με μια φωνή απίστευτα δυναμική και συνάμα ατμοσφαιρική.
Ο Messiah Marcolin χάνει στην δυναμική κατά την γνώμη μου, βέβαια οι “ψηλές” του “δεν υπάρχουν”. Μετά την κυκλοφορία του κολοσσιαίου ντεμπούτο τους, συγχωρέστε με για τους όρους απλά είναι από τα πιο αγαπημένα μου άλμπουμ στο χώρο, αποχωρεί ο Längqvist.
Η επιστροφή του Längqvist ορίζεται για τις 3 Σεπτεμβρίου 2018, μιλάμε για 32 χρόνια αποχής. Το πολύ αξιόλογο “The door to doom” κυκλοφορεί το 2019, σίγουρα δεν ακούγονται όπως το ντεμπούτο. Αυτά τα ξεχνάμε. Να πούμε για την ιστορία, ότι το άλμπουμ αυτό γράφτηκε για άλλη φωνή και όχι για τον Längqvist. Ο λόγος για τον Mats Leven. Ένας καλλιτέχνης με αψεγάδιαστη φωνή που είναι πολύ καλός φίλος με την μπάντα πολλά χρόνια τώρα.
Η δεύτερη εποχή για τον Längqvist
Το “The door to doom” είναι ένα πολύ καλό άλμπουμ, εντελώς Candlemass, που τιμάει την ιστορία τους και με το παραπάνω. Κομμάτια όπως “Death’s wheel”, “Black trinity” και “Bridge of the blind” δεν γράφονται κάθε μέρα. Ο Längqvist ερμηνεύει λες και δεν έφυγε ποτέ από την μπάντα. Πραγματικά ένα πολύ δυνατό άλμπουμ και η απόλυτη επιστροφή της μπάντας, μιας και το “Psalms for the dead” είχε κυκλοφορήσει στο μακρινό 2012.
Το τελευταίο τους άλμπουμ
Πάμε στο “Sweet evil sun” που κυκλοφόρησε το φθινόπωρο του 2022. Ένα άλμπουμ το οποίο δεν συγκρίνεται με τον προκάτοχο του, είναι λίγο κατώτερο. Είναι ένα άλμπουμ που ακούγεται χαλαρά και σίγουρα σε ξεσηκώνει με εξαιρετικά κομμάτια όπως τα “Scandinavian gods” και “When death sighs”. Όμως θα μπορούσα να ισχυριστώ πολύ εύκολα ότι κυκλοφόρησε κάπως γρήγορα. Κομμάτια που ξεχωρίζουμε, είναι ακόμα τα “Wizard of the vortex”, “Black butterfly” και “Devil voodoo”.
Το μεγαλείο του Messiah Marcolin σημάδεψε την χρυσή εποχή των Candlemass
Τι μπορούμε να πούμε για την συνέχεια μετά το εκπληκτικό “Epicus Doomicus Metallicus”? Συνεχίστηκε η “χρυσή” εποχή των Candlemass. Ο θρύλος λέει ότι την δουλειά την πήρε όταν τηλεφώνησε στον Leif Edling και τραγούδησε το “Solitude”, μόνο που ήταν η μητέρα του Edling στο ακουστικό. Πήρε την δουλειά εφόσον συμφώνησε ότι θα μετακομίσει στην Στοκχόλμη.
“Nightfall” ότι και να πούμε είναι λίγο
To “Nightfall” είναι ένα άλμπουμ “κόσμημα” για όλο το μεταλλικό στερέωμα. Είναι Νοέμβριος του 1987, η μπάντα κυκλοφορεί ίσως το καλύτερο της άλμπουμ. Θα τολμήσουμε να ισχυριστούμε ότι είναι καλύτερο ακόμα και από τον προκάτοχο του. Εδώ οι Candlemass βρίσκουν την “ταυτότητα” τους μέσα από τους αγαπημένους τους Black Sabbath. Τα πρώτα χρόνια των ηγετών από το Birmingham βρίσκονται μέσα σε αυτό το άλμπουμ σε μεγάλο και έντονο βαθμό. Δεν θα ξεχωρίσω συνθέσεις, όλο το άλμπουμ είναι ένα διαμάντι. Είναι ένα ψηφιδωτό που αν αφαιρέσεις μια ψηφίδα, χαλάει όλο. Δεν το ξεπέρασαν ποτέ και ούτε πρόκειται.
“Ancient dreams” και όλα πάνε περίφημα
Η παρέα από την Στοκχόλμη συνεχίζει με φρενήρεις ρυθμούς. Το “Ancient dreams” σε στοιχειώνει από το πρώτο άκουσμα του. Ο πίνακας του Αμερικάνου Thomas Cole που έφερε τον τίτλο “Youth” της συλλογής του “The voyage of life” δεσπόζει περήφανα στο εξώφυλλο. Το πρώτο κομμάτι που άκουσα από το άλμπουμ ήταν το “Bearer of pain” και έπαθα σοκ. Μέτα ακούγοντας όλο το άλμπουμ δεν ξεχώρισα πάλι καμία σύνθεση. Η ποιότητα και η συνεισφορά του Messiah Marcolin σφραγίζει τον θρίαμβο των Candlemass. Τρίτο άλμπουμ στη σειρά που απολαμβάνει διθυραμβικές κριτικές. Η μπάντα πιο δεμένη από ποτέ και το “Ancient dreams” είναι το πρώτο άλμπουμ που μπαίνει στο Billboard 200 των ΗΠΑ. Συγκεκριμένα στη θέση 174.
Ο Marcolin συμβολίζει σε μεγάλο βαθμό το ύφος της μπάντας
Ο Messiah Marcolin αποτελεί το “διαμάντι” της μπάντας με το πόσο ταιριάζει η φωνή του με την μουσική τους. Το “Tales of creation” έφερε τα πρώτα “σύννεφα” στις σχέσεις των μελών με τον Leif Edling. Είχαν διαφωνήσει σχετικά με το εξώφυλλο, ο Leif ήθελε να έχει ο δίσκος άλλο ένα πίνακα του Thomas Cole. Τα υπόλοιπα μέλη έβαλαν βέτο, του το ξέκοψαν και τελικά μπήκε μια γκραβούρα του Gustave Dore. Μπορεί το “Tales of creation” να μην φτάνει τα τρία προηγούμενα “κοσμήματα” αλλά έχει μέσα συνθέσεις που τις ακούς ξανά και ξανά. Κάποια κομμάτια όπως “Dark Reflections”, “Into the Unfathomed Tower”, “Somewhere in Nowhere” και “A Tale of Creation” είχαν ηχογραφηθεί το 1985. Εδώ έχουμε επανεκτέλεση του “Under the oak”, ποτέ δεν κατάλαβα το γιατί αλλά whatever. Ένας αρκετά περίεργος δίσκος που ίσως κυκλοφόρησε απλά για να κυκλοφορήσει. Ο Messiah Marcolin αποχωρεί από την μπάντα.
Η επιστροφή του “Μοναχού”
Η επιστροφή του ορίζεται το 2001 και κυκλοφορούν ένα live album επανένωσης το 2002. Το 2004 κυκλοφορούν το ομώνυμο τους άλμπουμ με το line up των “Nightfall” και “Ancient dreams”. Ένα άλμπουμ που κέρδισε το Σουηδικό Grammy το 2005. Πραγματικά μια εξαιρετική δουλειά αντάξια της ιστορίας τους με τα “Black dwarf”, “Assassin of the light”, “Witches” και “Spellbreaker” να πρωταγωνιστούν. Μάλιστα με Messiah τους είδαμε και στην Αθήνα με Entombed και Dark Tranquillity. Βιώσαμε απίστευτες στιγμές που σημάδεψαν την νιότη μας. Δεν κράτησε για πολύ βέβαια η επιστροφή του “Μοναχού” και το 2006 αποχώρησε από την μπάντα.
Thomas Vikström και “Chapter IV”
Τον Thomas Vikström τον γνωρίζουμε όλοι από την συμμετοχή του στους Therion. Ο Johnson όταν τον προσέλαβε ήξερε ότι μπορούσε να στηριχθεί επάνω του για όλες τις συνθέσεις των Therion. Ένας εξαιρετικός ερμηνευτής που επιλέχθηκε για την αντικατάσταση του Messiah Marcolin όταν και αποχώρησε μετά το “Tales of creation”. Μπορεί να ερμηνεύσει από musical μέχρι και Νεοκλασσικό Power Metal των Stormwind για παράδειγμα.
Το “Chapter IV” είναι ένα άλμπουμ που φέρει μεγάλο βάρος, μιας και είναι το πρώτο χωρίς τον “μοναχό”. Επίσης είναι το τελευταίο με το line up των τριών προηγούμενων άλμπουμ. Είναι μια πολύ καλή δουλειά που όμως δέχτηκε πολύ αυστηρές κριτικές και κάποιες ήταν και άδικες. Ήταν μια νέα εποχή για τους Candlemass με έναν ερμηνευτή που τεχνικά ήταν άριστος. Ναι εντάξει, δεν είχε το οπερετικό ύφος του Marcolin.
Ο Vikström τους φέρνει πιο κοντά στο Power Metal
Ο Thomas ούτως ή άλλως είναι ένας ερμηνευτής πιο πολύ στο παραδοσιακό Heavy Metal και το Ευρωπαϊκό Power Metal, όπως και το συμφωνικό τύπου Therion. Μπορεί ο Johnson να είναι κάπως παράξενος αλλά “αυτί” διαθέτει. Το “Chapter IV” έχει μέσα ένα πολύ αγαπημένο μου κομμάτι, το “Temple of the dead” όπως επίσης και τα υπέροχα “Where the runes still speak” και “The dying illusion”. Μετά από πολύ άσχημες πωλήσεις η μπάντα διαλύθηκε για να επαναδραστηριοποιηθεί τρία χρόνια μετά. Είναι κρίμα όμως γιατί το “Chapter IV” είναι ένας πολύ καλός δίσκος.
Björn Flodkvist και μια δύσκολη εποχή για τον Leif Edling
Ένα πρωί ξυπνάει ο Edling και ανακοινώνει την επανασύνδεση των Candlemass. Δεν υπάρχει κανένα προηγούμενο μέλος στο line up και καθήκοντα ερμηνευτή αναλαμβάνει ο Björn Flodkvist των Enter the Hunt. Η πρόσληψη ενός τραγουδιστή που έχει εμπειρία σχεδόν μόνο σε progressive rock απλά ήταν τεράστιο ρίσκο. Το “Dactylis glomerata” περιέχει συνθέσεις που ουσιαστικά προορίζονταν για το δεύτερο άλμπουμ των Abstrakt Algebra, το project του Leif Edling.
Εντάξει ένα καλό άλμπουμ κυρίως στο ύφος του project του Edling. Θα σταθώ στην κιθαριστική δουλειά, ο Mike Amott των Carnage και μετά Carcass και μετέπειτα Arch Enemy έχει εξυπηρετήσει τον ρόλο άπταιστα. Εντάξει συνθέσεις όπως “Dustflow”, “I still see the black”, “Karthago” και “Abtrakt sun” είναι από τις καλύτερες στιγμές. Μπορεί να είναι το πιο αδύναμο άλμπουμ των Candlemass αλλά ακούγεται ευχάριστα.
Στο “From the 13th sun” ο Flodkvist ενσωματώνεται ακόμα περισσότερο στην μπάντα. Η μπάντα ακούγεται πιο Black Sabbath από ποτέ. Οι Candlemass απλά μας εμφανίζονται με τις επιρροές τους και κάτι τρανταχτες αναφορές σε “Electric funeral” και “Symptom of the universe” δεν περνάνε απαρατήρητες. Ακούγεται το άλμπουμ πάντως.
Robert Lowe και η μπάντα δείχνει πιο “φρέσκια” από την εποχή του “Chapter IV”
Ο θρύλος του Αμερικάνικου Doom Metal Robert Lowe παρέμεινε στην μπάντα για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα. Οι Candlemass κυκλοφορούν μαζί του τα “King of the grey islands”, “Death magic doom” και “Psalms for the dead”. Δουλειές που όχι μόνο δεν πέρασαν απαρατήρητες αλλά στέκονται άνετα δίπλα στο ομώνυμο άλμπουμ, τον προκάτοχο του δηλαδή.
Εντάξει μην μπούμε στη διαδικασία ποιος είναι καλύτερος συγκριτικά με τον Messiah Marcolin. Οι δυο ερμηνευτές έχουν πολύ διαφορετικές τεχνικές. Άλλο η μεγάλη σχολή των Solitude Aeturnus και άλλο αυτή των Candlemass. Το “King of the grey islands” μας σύστησε τον Lowe στον κόσμο των Candlemass. Ένα άλμπουμ που μπορεί να είναι και καλύτερο από τον διάδοχο του, τουλάχιστον στην κιθαριστική δουλειά. Συνθέσεις όπως “Emperor of the void”, “Of smoke and stars”, “Destroyer” και “Embracing the styx” είναι “διαμάντια” επικού Doom Metal. Μπορούμε να ισχυριστούμε εύκολα ότι πλησιάζει την θλίψη που έβγαζε ο Johan στο πρώτο άλμπουμ ο Lowe.
Τα επόμενα δυο άλμπουμ των Candlemass κινήθηκαν στο ίδιο ύφος με το πρώτο που κυκλοφόρησαν με τον Robert Lowe. Το “Death magic doom” είναι μια εξαιρετική δουλειά με συνθέσεις που μπορείς να ακούς χωρίς να βαριέσαι και να μην ακούς την μπάντα να επαναλαμβάνεται. Άσματα όπως “Demon of the weep”, “If i ever die”, “Hammer of doom” και “My funeral dreams” θα μπορούσαν να είχαν γραφεί άνετα στα τέλη των eighties. Ο Robert Lowe ερμηνεύει μέσα από την ψυχή του και σου προσφέρει απλόχερα το σκοτάδι των Candlemass.
Τελευταίο άλμπουμ για τον Lowe
Το “Psalms for the dead” ήταν το τελευταίο άλμπουμ των Candlemass με τον Lowe κι αυτό γιατί απολύθηκε από την μπάντα λόγω της ποιότητας που είχε στις ζωντανές εμφανίσεις της μπάντας. Πραγματικά ο Robert Lowe είναι ένας σπουδαίος ερμηνευτής και έχει μεγάλη ιστορία. Δεν αμφισβητείται η ποιότητα του στα άλμπουμ που έχει ερμηνεύσει. Στο άλμπουμ τώρα, συνθέσεις όπως “Prophet”, “Waterwitch”, “The sound of dying demons”, “The lights of thebe” και “Black as time” σου μένουν στο μυαλό. Πολύ καλός δίσκος που ήταν ότι πρέπει για ότι έγινε στο μέλλον σχετικά με τον Lowe.
Αδικημένος ο Mats Leven
Ο Mats Leven είναι ένας από τους πιο ταλαντούχους ερμηνευτές της Ευρωπαϊκής σκηνής. Όταν ο Robert Lowe απολύθηκε μετά το “Psalms for the dead”, ο Edling και οι υπόλοιποι κατέφυγαν στη λύση ενός πολύ καλού τους φίλου εδώ και χρόνια.
Ο Leven τους βοήθησε με την ηχογράφηση τριών demo συνθέσεων πριν το ομώνυμο τους άλμπουμ και πριν καταφύγουν στη λύση του Messiah. Πριν από την κυκλοφορία του “King of the grey lands” και πριν προσλάβουν τον Robert Lowe, όλη την demo δουλειά την έκανε ο Leven. Για περίπου πέντε χρόνια ο Mats Leven τους βοήθησε στις ζωντανές εμφανίσεις, μέσα στην περίοδο 2012-2018. Έκανε πραγματικά μια εξαιρετική δουλειά και τα έβγαζε τα κομμάτια αψεγάδιαστα.
Με την μπάντα κυκλοφόρησε δυο πολύ καλά EP’s, τα “Death thy lover” και “House of doom”. Δείγματα εξαιρετικού Doom Metal. Μετά το 2018 αντικαταστάθηκε από τον πρώτο τραγουδιστή της μπάντας, Johan Längqvist.
Αυτά σχετικά με τους ερμηνευτές που έχουν περάσει από τους Σουηδούς ηγέτες του Doom Metal. Ήταν ένα άρθρο που ήθελα να κάνω πολύ καιρό μιας και είναι μια από τις πιο αγαπημένες μου μπάντες στον χώρο.
Οι Candlemass θα εμφανιστούν στη χώρα μας και συγκεκριμένα στην Αθήνα και το Fuzz Club. Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στην ατζέντα μας.
