Sivert Hoyem live in Athens @ Floyd, 27-4-2024 | Live report

Το Σάββατο 27 Απριλίου βρεθήκαμε στο Floyd για να δούμε τον Sivert Hoyem. Για να γίνω λίγο πιο ακριβής, κάναμε μία κατάθεση ψυχής. Μικροί και μεγάλοι γίναμε μια όμορφη παρέα που μας ένωσε η αγάπη μας στην φωνή του Νορβηγού καλλιτέχνη.

Είχα καιρό να δω τον Sivert Hoyem σε κλειστό χώρο. Τελευταία φορά ήταν το Stage Volume I. Τι σας θύμησα, ε; Πάνε χρόνια. Έκτοτε, είχαμε δει Sivert σε ανοιχτό χώρο. Καλλιμάρμαρο, Ηρώδειο, Τεχνόπολη, Πλατεία Νερού. Το live του Σαββάτου είχε ένα “ρίσκο”, ας μου επιτραπεί η λέξη. Πάντα οι κλειστοί χώροι έχουν άλλο vibe από τους ανοιχτούς, γιατί δεν είναι τόσο “εφετζίδικοι”. Αυτό το αναφέρω, γιατί καλό είναι να διαχωρίζουμε τα lives και να είμαστε δίκαιοι άνθρωποι.

“On an Island”

Όσοι έχετε διαβάσει τα πονήματα που γράφω για τον Sivert Hoyem και τους Madrugada, δύσκολα θα έχετε δει αντικειμενική άποψη, γιατί είναι από τους αγαπημένους μου καλλιτέχνες. Με το άλμπουμ “On an Island” μπορώ να πω πως ενθουσιάστηκα με την πρώτη ακρόαση. Οπότε ήξερα πως το live θα είναι ένα καλό live για μένα.

Ε αρχή ο Sivert

Αρχικά, ο Sivert Hoyem μας χαιρέτησε στο 4ο τραγούδι. Γιατί δεν χρειάζεται να μας λέει “Hello Athens”. Είναι από τους ελάχιστους μουσικούς που δεν χρειάζεται συστάσεις. Έκανε νοήματα στο κοινό, χαιρέταγε με τον τρόπο του και χαμογέλαγε με την πρώτη ευκαιρία. Η σχέση λατρείας που έχει αναπτύξει με το ελληνικό κοινό είναι μοναδική και το γνωρίζει πάρα πολύ καλά όλα αυτά τα χρόνια. Τα sold outs είναι μία τρανταχτή απόδειξη.

Πρώτο τραγούδι, φυσικά και το “On an Island” για να συνεχίσει με το “Two Green Feathers”. Με χαρά παρατήρησα να τα τραγουδάει ο κόσμος και να τα έχει αγκαλιάσει. Καλό ζέσταμα για την αρχή αυτού του live.

Εκεί επιβεβαίωσα της φήμες για τον καλό ήχο του Floyd. Φυσικά, στην όλη ατμόσφαιρα έπαιξε ο καλός εξαερισμός και το light show που είχαμε με τα μωβ, κόκκινα και μπλε φώτα. Ακολούθησαν τα “Blown Away”, “Lioness”, “Black & Gold”, “Long Slow Distance” και το “Devotional”.

Κάπου εκεί μας είπε ο ψηλός Νορβηγός φίλος μας μια ιστορία για το “Thieving Heart”, το οποίο μιλάει για μία απιστία και μας είπε πως μία γυναίκα τον πρόδωσε και κάπως έτσι γράφτηκε το τραγούδι αυτό. Από την μία πονέσαμε μαζί του, από την άλλη όλα για κάποιο λόγο γίνονται μιας και αν δεν είχε συμβεί η απιστιά δεν θα είχε γραφτεί το άσμα αυτό. Θυμίζω σε αυτό το σημείο πως είναι ντουέτο με την Marie Munroe, μία τρομερή μουσικό από την Νορβηγία. Τους είχαμε δει On stage στο live στο Καλλιμάρμαρο.

“Honey Bee”

Κάπου εκεί ήρθε και το “Honey Bee” από τον ομότιτλο δίσκο του 2008 των Madrugada. Κάθε φορά που το ακούω, νιώθω έναν τσίμπημα στην καρδιά, γιατί θυμάμαι τα εφηβικά μου χρόνια και με πάει αρκετά πίσω. Ακουγοντάς το ξανά μετά από καιρό – γιατί δεν το ακούω από επιλογή συχνά – με έκανε να γυρίσω να πω μαζί με την Τζο “Μια χαρά τα έχουμε καταφέρει όλα αυτά τα χρόνια τελικά“. Οι δυσκολίες είναι για τους ανθρώπους και οι άνθρωποι είναι για να τις ξεπερνούν χωρίς να κοιτάνε πίσω.

“Οι Έλληνες ξέρετε τι σημαίνει η λέξη πρόσφυγας πολύ καλά”

Μετά μας ήρθε το “Into the Sea” το οποίο το αγαπώ πάρα πολύ γιατί μου θυμίζει το χωριό μου και τα βράδια στο μπαλκόνι με ροζέ κρασί, κοιτάζοντας την θάλασσα.

Ως επιβεβαίωση της αγάπης μας στο πρόσωπο του Sivert Hoyem ήρθε το “Prisoner of the Road”, ένα τραγούδι που έχει γραφτεί για έναν Νορβηγό πρόσφυγα. Μας είπε, λοιπόν, πως οι δημοσιογράφοι πρπροσπαθούν να του πάρουν κάποιο πολιτικό σχόλιο πάντα και πως προέρχεται από μία σοσιαλιστική οικογένεια, αλλά τώρα δεν ξέρει αν ισχύει αυτό και πως όλα αυτά τα χρόνια θεωρεί πως νιώθει πιο κοντά στην αριστερά, γιατί σημασία έχει ο άνθρωπος και πως πρέπει να βοηθάμε τον συνάθρωπο από όπου και αν προέρχεται. Έκλεισε αυτή του την κατάθεση λέγοντας πως “Οι Έλληνες ξέρετε τι σημαίνει η λέξη πρόσφυγας πολύ καλά”. Ναι είναι μεγάλη αλήθεια αυτό. Μακάρι και οι πολιτικοί μας να το καταλάβαιναν, όπως ο λαός.

“Κaνω μουσικh για oλους εκεiνους που αισθaνονται μoνοι” – Sivert Hoyem

Μετά ακούσαμε το “Give it a Whirl”, το οποίο ειλικρινά είναι από τα τραγούδια που ακούω πάρα πολύ συχνά. Δεν ξέρω γιατί, αλλά κάθε φορά αν δεν έχω κάτι συγκεκριμένο να ακούσω, αυτό βάζω στα ακουστικά μου. Μας ξεσήκωσε όλους, ενώ το τραγουδήσαμε μαζί του και συνέχισε με το “The Boss Bossa Nova” στο οποίο χορέψαμε κιόλας!

Ακούσαμε για πρώτη φορά το ακυκλοφόρητο “Some Miserable Morning” το οποίο το αγάπησα με την πρώτη ακρόαση. Ήταν αυτό το οποίο ήθελα να ακούσω και εξέφρασε αυτό που έχω στην καρδιά μου όλο αυτό το χρονικό διάστημα. Είναι μαγικό με αυτόν τον άνθρωπο το πως καταφέρνει κάθε φορά να με εκφράζει τόσο βαθιά. “Κάνω μουσική για όλους εκείνους που αισθάνονται μόνοι” ανέφερε, πριν χειροκροτηθεί από το fully packed Floyd. Νομίζω πως η απάντηση είναι αυτή η φράση που ο ίδιος είπε.

Κάνω μουσική για όλους εκείνους που αισθάνονται μόνοι

Συνέχισε με το αγαπημένο σε όλους “Sleepwalking Man” και μας αποτελειώσε με το encore του, στο οποίο είχε το “Majesty”, “Run Away” και το “Don’t pass me by”. Και τα τέσσερα αυτά τραγούδια είναι πολύ αγαπημένα από το ελληνικό κοινό. Για το “Majesty” αυτό που μας είπε είναι πως γράφτηκε ενώ ήταν βαθιά πληγωμένος από μία ερωτική απογοήτευση, γυρνώντας στο πατρικό του σπίτι. Home is where heart is, Sivert. Σε νιώθω.

Τέλος, θέλω να αναφέρω πως οι μουσικοί που έχει μαζί του κάθε φορά είναι ταλεντάρες. Παίζουν σχεδόν όλα τα όργανα, ενώ τραγουδούν. Μεγάλο μπράβο, λοιπόν, στους Børge Fjordheim, Cato Tomassen, Christer Knutsen και Øystein Frantzvåg για την υπέροχη βραδιά!

Setlist

On an Island
Two Green Feathers
Blown Away
Lioness
Black & Gold
Long Slow Distance
Devotional
My Thieving Heart
Honey Bee
Into the Sea
Prisoner of the Road
Now You See Me/Now You Don’t
Give It a Whirl
The Boss Bossa Nova
Some Miserable Morning
(New unreleased song)
Not Enough Light
The Rust
Sleepwalking Man

Encore:

Majesty
Run Away
Don’t Pass Me By

Credits

Σταματάκη | Despina Stamataki Photography για τις φωτογραφίες!