Ακούσαμε το “Tower of high sorcery” των Achelous

Οι Achelous με δουλειές όπως τα “Macedon” και “The icewind chronicles” κέρδισαν τον σεβασμό μου. Οι Αθηναίοι epic heavy metallers σε αυτά τα δυο άλμπουμ έκαναν εξαιρετική δουλειά σε όλα τα σημεία. Ο λυρισμός, το έπος και τα φολκλορικά στοιχεία έδεσαν υπέροχα και αποτέλεσαν βασικά και αναπόσπαστα στοιχεία για αυτές τις δουλειές. Ειδικά στο τελευταίο τους άλμπουμ “The icewind chronicles” που βασίστηκαν πάνω στις δουλειές του R.I. Salvatore “The icewind dale”, με πήγαν χρόνια πίσω. Μετά από το τελευταίο τους και επιτυχημένο τους άλμπουμ, κυκλοφόρησαν μέσω της δικής μας No Remorse Records το “Tower of high sorcery”.

Το “Tower of high sorcery” είναι ένα άλμπουμ που πραγματικά το έζησα και το αγάπησα κατευθείαν. Είναι ένα εξαιρετικό μείγμα επικού παραδοσιακού heavy metal με έντονα στοιχεία folk μουσικής. Η βάση είναι το US Metal με μελωδικότητα όσο χρειάζεται και το έχουν “μυήσει” μέσα στον κόσμο του Dragonlance. Αυτό έχει γίνει τόσο αριστουργηματικά που όσο ακούς το “The tower of high sorcery” ταυτίζεσαι με το έπος του.

Από το εξώφυλλο καταλαβαίνεις τι πρόκειται να σε “χτυπήσει”

Ούτως ή άλλως σε προϊδεάζει και το φανταστικό εξώφυλλο της Silvana Massa. Εμένα με “κέρδισε” κατευθείαν μόλις άκουσα την εισαγωγή “Whispering forest”, αναφωνώ “Εδώ είμαστε!”. Λάτρεψα το “Dragon wings”, μέγα έπος και παραδοσιακό Heavy Metal να γουστάρεις. Λατρεύω τις αλλαγές στους δίσκους αυτούς, μιας και μπορείς πολύ εύκολα να γίνεις βαρετός αν δεν προσέξεις. Μιλάω για το “Isthar (blood red sea)” με μελωδίες προερχόμενες από την ανατολή.

Πάμε σε πιο βατά στοιχεία με power metal από τις ΗΠΑ, το “The Oath” σε πιάνει αδιάβαστο. Πολύ καλή επιλογή για την ροή της δισκάρας να μπει μετά το “Isthar (blood red sea)”. Στα χνάρια του “Isthar…” το ομώνυμο άσμα με μια αύρα μεσογειακών μελωδιών. Το “The fortress of sorrow” είναι ένα από τα πολύ αγαπημένα μου κομμάτια, μιας και συμμετέχει μέσα ο Harry “The Tyrant” Conklin. Κομμάτι ισάξιο με τα προηγούμενα αλλά για κάποιο λόγο το άκουσα καμιά δεκαριά φορές παραπάνω. Τέλος, οι τρεις τελευταίες συνθέσεις “Into the shadows”, “Pagan fire” και “When the angels bleed” είναι έπη. Θα σας αναγκάσουν μετά την ακρόαση του δίσκου να βάλετε Atlantean Kodex, Doomsword, Bathory, Manilla Road, Primordial και γιατί όχι και κανένα Enslaved. Σεμνή τελετή τέλος.

Είναι ένα άλμπουμ που μπορείς να το ακούς όλη μέρα.

Το “The tower of high sorcery” είναι ένα σκαλί παραπάνω σε ωριμότητα και ποιότητα από το “The icewind chronicles”. Είναι ένα άλμπουμ που μπορείς να το ακούς όλη μέρα.Να μαγεύεσαι από τα φωνητικά της Anastasias Megaloconomou που σε μεταφέρουν σε πεδία που βασιλεύουν οι δράκοι. Να σε πωρώνουν τα φωνητικά του Christou Kappas και να σε βάζουν μέσα σε μυθικές μάχες. Να ακούς τα riffs και να σε κάνουν να νοσταλγείς τον Mark Shelton. Να χαίρεσαι συνάμα ότι οι προσπάθειες του και τα τεράστια έργα του έπιασαν τόπο για τα καλά. Να απολαμβάνεις που αυτοί που απαρτίζουν τους Achelous έχουν τον “οπαδισμό” μέσα τους και τιμούν την κληρονομιά που άφησαν οι προκάτοχοι τους. Το “The tower of high sorcery” είναι ένα άλμπουμ αριστούργημα. “Διαμάντι” στον χώρο που κινείται και δεν θα σας απογοητεύσει καθόλου.