Λίγες μέρες μας χωρίζουν από το live του Sivert Hoyem στο Floyd και ανυπομονώ να τον δω ξανά επί σκηνής στις 27 Απριλίου, στο πλαίσιο του “On an Island” tour.
Η αλήθεια είναι πως του έχω μιαν αδυναμία. Καλά, ίσως και δύο. Δεν το έχω κρύψει ποτέ. Τον έχω δει σε κάθε live του, έχω πάρει άδεια για να παραβρεθώ σε press conference του, έχω ταξιδέψει σε άλλη χώρα για να τον καμαρώσω επί σκηνής.
*Κάτι λίγα για το νέο δίσκο τα είχαμε πει, εδώ.
Προτού πέσουμε στα βαθιά, θέλω να ακούσουμε και να δούμε λιγάκι το “Moon Landing” από το αξέχαστο live στην Ακρόπολη. Βάλτε ένα κρασάκι, πατήστε Play, ανεβάστε ένταση και πάμε!! 🙂
I’m going to make this – My own moon landing
Μετά από αυτό λοιπόν, πάμε να κάνουμε ένα ρολερ κόστερ διάθεσης!
Ως καλλιτέχνης
ο Sivert Hoyem είναι βαθιά ανθρώπινος και μοναδικά ευαίσθητος, ενώ μέσα από την μουσική του βγάζει μία αίσθηση δικαιοσύνης, γιατί μιλάει για όλα όσα δύσκολα θα μιλήσει άνθρωπος. Κυκλοφόρησε το “On the Island” πρόσφατα, εμπνευσμένο από ένα εντυπωσιακό περιβάλλον, αυτό που κάποτε ήταν το δεύτερο μεγαλύτερο ψαροχώρι της περιοχής του, το Vesterålen, τόπος καταγωγής των Madrugada).
About the lyrics
Ο Sivert Hoyem έχει μιλήσει για σχέσεις, έχει μιλήσει για κατάθλιψη, έχει μιλήσει για πάθη.
Από τα πολύ πρόσφατά του τραγούδια, που με άγγιξαν είναι το “Rust” από τον νέο του δίσκο “On an Island”. Ίσως γιατί με όλα όσα ακούμε τον τελευταίο καιρό, παρουσιάζει αρκετές παθογένειες των σύγχρονων σχέσεων.
Twenty hours he is gone
And all the time she’s waiting for him
When he comes home he’s in a terrible state
He’s just sitting there by the window with his hate
Αυτή η απόκοσμη φωνή του, μπορεί να κάνει και τον πιο δύσκολο ακροατή να συζητήσει με τον εαυτό του. Και αυτό, δεν είναι κάτι που το πετυχαίνει εύκολα καλλιτέχνης. Το πιάνο στο “Aim For The Heart” στο σημείο των στίχων “When you come again, I’ll be sleepless and red-eyed and ready and waiting“, σε λυγίζει. Είναι μία ωδή αποδοχής και συμπερίληψης. Γιατί η αγάπη αυτό χρειάζεται για να ανθίσει.
Και εκεί που λες πως δεν είναι εύκολος ο χωρισμός, έρχεται το “Two Green Feathers” που δεν είναι απλά ένα τραγούδι: είναι ένα ποίημα. Μιλάει για αυτό το συναίσθημα που ενώ έχεις ανέβει το δικό σου προσωπικό βουνό, σου έρχονται αναμνήσεις και πρέπει να δείξεις το πόσο δυνατός είσαι ως χαρακτήρας για να μην λυγίσεις. Να μην κακοποιήσεις τον ίδιο σου τον εαυτό.
On an Island
Το “On an Island” έρχεται μετά το EP “Roses Of Neurosis” με το αξεπέραστο “Queen of my Heart:“, που είχε κυκλοφορήσει 14 Φεβρουαρίου του 2021. Ίσως το καλύτερο τραγούδι που θα μπορούσε να βγει εκείνη τη μέρα!
Το EP ήταν και είναι μία μικρή μνεία στην αγάπη και θυμάμαι τότε να λέω στον εαυτό μου…”Μα πως τα γράφει έτσι αυτός ο άνθρωπος;”. Η απάντηση είναι μέσα στην ερώτηση. Ο Sivert Hoyem είναι ένας βαθιά συναισθηματικός άνθρωπος. Όταν γράφει, βάζει ένα κομμάτι της ψυχής του.
Και η αλήθεια είναι πως δεν θα θυσιαστεί ποτέ για την εμπορικότητα. Αυτό φαίνεται από τα άτομα που επιλέγει για τα ντουέτα του. Έχει επιλέξει ένα από τα πιο γνωστά του solo τραγούδια να είναι με την υπερταλαντούχα Marie Munroe, μία καλλιτέχνιδα από το Όσλο και όχι κάποια άλλη πασίγνωστη, για να μεγεθύνει την επιτυχία του.
Αυτή είναι η επιτυχία του. Η ποιότητα της μουσικής που έρχεται στα αυτιά μας και που δεν θα αλλάζαμε με τίποτα άλλο.
Ποτέ δεν είναι αρκετός ο Sivert. Ποτέ δεν θα είναι. Πάντα θα τον θέλουμε στην Ελλάδα, όχι για μία φορά, αλλά για περισσότερες εάν ήταν εφικτό. Ραντεβού στο Floyd στις 27 Απριλίου!
[…] έχετε διαβάσει τα πονήματα που γράφω για τον Sivert Hoyem και τους Madrugada, δύσκολα θα έχετε δει αντικειμενική […]
Comments are closed.