Είμαι η γενιά εκείνη που γεύτηκε και μεγάλωσε με την ιδέα του Rockwave Festival, όταν ακόμα εκείνο ήταν μωρό. Όταν το 1995 έκανε την πρώτη του ανακοίνωση, πως λίγους μήνες μετά, το καλοκαίρι του 1996, κάτι νέο θα ερχόταν στα μουσικά δρώμενα της Ελλάδας. Ένα φεστιβάλ, που σκοπό είχε να συγκεντρώσει τα μεγαλύτερα ονόματα της μουσικής σκηνής, εγχώρια και μη.
Ένα στοίχημα που το ίδιο έβαλε με τον εαυτό του.
Είναι η εφηβεία των περισσοτέρων, η πρώτη συναυλιακή απόδραση, το σκίρτημα στην καρδιά και οι πεταλούδες στο στομάχι. Ήταν εκείνη η επανάσταση της ηλικίας μου, που μόλις έβγαινε από το καβούκι της.
Θέλω με το χέρι στην καρδιά να μου απαντήσετε ή μάλλον να θυμίσετε στον εαυτό σας, πως ήταν εκείνο το συναίσθημα. Πως δηλαδή νιώσατε όταν πήγατε στην πρώτη σας συναυλία; Όταν είδατε για πρώτη φορά τον καλλιτέχνη που είχε σημαδέψει τον τότε ή και τον τωρινό, μουσικό σας χαρακτήρα. Εκείνον που σας έδωσε την ώθηση του να ακούτε αυτό που είστε σήμερα. Με ταμπέλες ή χωρίς, δεν παύει το ηχόχρωμα σας, να μην άγγιξε το άπειρο!
Το Rockwave Festival ξεκίνησε το πρώτο του ταξίδι, την Παρασκευή 12 Ιουλίου 1996 και έκτοτε συνεχίζεται! Ένας προορισμός άγνωστος πολλές φορές για κάποιους ή ιδανικός για τους μουσικόφιλους. Σίγουρα δεν χρειάστηκε ποτέ να έχεις εισιτήριο επιστροφής.
Δεν είχαμε πολλές απαιτήσεις τότε, μας έφτανε που θα ακούγαμε εκείνους που γουστάραμε. Όσο μεγαλώναμε θέλαμε και άλλα, αποζητούσαμε να έχουμε το κάτι παραπάνω. Μας χάλαγε αν κάτι δεν μας έκανε, προσωπικά για τον κάθε ένα.
Από την Φρεαττύδα, , στον Άγιο Κοσμά και στο πάρκο Τρίτση. Με το ΟΑΚΑ να ξεσηκώνεται έως την Μαλακάσα, όπου έγινε η βάση όλων.
Θεωρείς μεγάλο το ταξίδι;
Γιατί αν δεν κοπιάσεις και λίγο για να δείξεις την αγάπη σου σε κάποιον, τότε ποιο το νόημα;
Αξίζουν τα χιλιόμετρα για έναν καλλιτέχνη;
Θα σου μιλήσω ειλικρινά, οι πρωτευουσιάνοι είμαστε καλοπερασάκηδες. Και γιατί να μην είμαστε δηλαδή όταν όλα τα έχουμε ή τα θέλουμε στο πιάτο; Ξέρεις τι όμως; Παραδέχομαι εκείνους που θα διανύσουν χιλιόμετρα. Εκείνους που θα πάρουν ένα καράβι, ένα κτελ και θα οπλιστούν με υπομονή για να φτάσουν στον προορισμο τους. Θαυμάζω αυτούς που δεν θα γκρινιάξουν επειδή δεν θα πάνε στον τόπο τους, αλλά θα θεριέψουν την κάβλα τους ακόμα παραπάνω για αυτό που γουστάρουν.
Θυμάμαι να γνωρίζω κόσμο από επαρχία και να μου λένε την ιστορία τους για το πως έφτασαν μέχρι τη συναυλία. Θυμάμαι να μου λένε, πως το ξημέρωμα ταξιδεύουν πάλι αλλά δεν τους νοιάζει, γιατί αξίζει τον κόπο. Και στο λέω αυτό με αγάπη καλέ μου πρωτευουσιάνε, πως θα ήθελα λίγο από την δική τους δίψα.
Για να απαντήσω λοιπόν στο ερώτημα… Ναι λοιπόν, αξίζει!
-Αξίζει να παλεύεις για ένα όνειρο, ακόμα και αν είναι η φωτιά του να σε κάψει-
Festival & μουσική | Rockwave Festival
Γνωρίζεις πως είναι επίσημο μέλος του Yourope και πως έχεις φέρει πάνω από 300 καλλιτέχνες (το λιγότερο);
Oasis, Moby,The Flaming Lips, Muse, Closer,Τρύπες, Supergrass, Apollo 440, Gomez, Gallon, Drunk, The Invisible Surfers, Garbage, MetalliCA, Saxon, PurEssence, Stereo Nova, Madrugada, Manowar, Anathema, Prodigy, Patty Smith, Bokomolech, Rotting Crist, Sonic youth, Natasha Atlas, Sister of mercy, Megadeth, Bad religion, Paradise lost, Iggy pop, PJ Harvey… και η λιστα δεν σταματά!
Το ήξερες πως όπως εσύ ταξιδεύεις σε άλλη χώρα για να δεις το αγαπημένο σου συγκροτημα, αντίστοιχα το κάνουν και από το εξωτερικό για την Ελλάδα;
Γιατί η μουσική και οι μουσικοί, έχουν το προτέρημα να ενώνουν. Να δίνουν φτερά με τους στίχους σου και φτιάχνουν προσωπικούς κόσμους για τον κάθε ένα. Και το μοναδικό φίλε μου, είναι όταν όλες αυτές οι μικρές φούσκες που κατοικούμε, γίνονται μια όμορφη μάζα!
Δεν θα σου μιλήσω με ταμπέλες. Δεν με νοιάζει αν είσαι μεταλλάκιας, γκαραζιέρης, ροκάς, έντεχνος, ποπίστας κτλ. με νοιάζει να ακούς μουσική. Να έχεις ανοιχτά τα αυτιά σου και ότι βγαίνει και να μην κολλάς. Γιατί αν τα ταξίδια (ενίοτε και τα ξύδια) σου ανοίγουν το μυαλό, τότε σκέψου τι κάνει η μουσική!
Και αυτό το Rockwave το πέτυχε εξαρχής. Έπαιξε το μεγαλύτερο στοίχημα. Να μπορεί να ενώσει πολλά μουσικά είδη. Γιατί εξάλλου, ποια η έννοια του φεστιβάλ;
Severance?
Ξεκίνησε με το να μοιράζει ημέρες (safe), στη συνέχεια να ενώνει διακριτικά, μέχρι που δέχτηκε την επίθεση πολλών λεκτικά, πως εντάξει, βάλτε και μπουζούκια’. Να σου θυμίσω απλά πως ο Brendan Perry (Dead can dance) χρησιμοποιεί μπουζούκια.
Θυμάμαι να χάνω συναυλία γιατί ο καλλιτέχνης ήθελε ή έπρεπε να ακυρώσει. Να γκρινιάζω γιατί έβρεξε και πως θα είμαι μέσα στις λάσπες. Στεναχωριόμουν γιατί με άφησε το αυτοκίνητο πριν περάσω τα διόδια για Μαλακάσα, κρατώντας το εισιτήριο στο χέρι. Να γεμίζω το portfolio μου, γιατί σχεδόν κάθε χρόνο είχα την τιμή να καλύπτω συναυλίες, να γράφω για αυτές.
Δεν θέλω να ξεχάσω όλες αυτές τις μνήμες που δημιούργησε ένα φεστιβάλ. Γιατί αν δεν ήταν εκείνο, δεν θα τις είχα.
Γιατί κάθε φορά, θα περιμένω να ανακοινώσει ονόματα και θα προετοιμάζομαι για αυτό. Γιατί η εφηβεία μας δε φεύγει από μέσα μας! 27 χρόνια που μοιραστήκαμε παρέα…
Rockwave Festival
Και που είσαι! Μην ξεχάσεις πως 1 Ιουλίου, 7 Ιουλίου αλλά είναι και large, 8 Ιουλίου, η Μαλακάσα σας περιμένει! (Μην σε νοιάζει για την ατζέντα μας, όλα θα χωρέσουν).
Στην Μαλακάσα αδερφές μου… (sorry ήθελα να το πω).
[…] το αφιέρωμα […]
Comments are closed.