Ακούσαμε λοιπόν το Entering Heaven Alive του Jack White. Πρόκειται για το 5ο στούντιο album του. Πιστός στην DIY πρακτική, ήχογράφησε, μιξάρισε και έκανε και το mastering στα third man studios που του ανήκουν.
Είναι ο δεύτερος δίσκος που κυκλοφορεί φέτος μετά το Fear of The Dawn που κυκλοφόρησε τον Απρίλη. Το Entering Heaven Alive κυκλοφόρησε επίσημα στις 22 Ιουλίου. Σε μπλε και μαύρο βινύλιο και σε κασέτα. Εμείς βάλαμε την κασέτα πρωτίστως για την hipsterια του πράγματος. Και γιατί έτσι μας αρέσει. Σιγά μη δώσουμε και λογαριασμό. (μόνο αν θέλετε να μας καταθέσετε κανένα φράγκο, τότε οκ, δίνουμε).
Πάρτε όμως και το εξωφυλλάκι του δίσκου έτσι για την τιμή των όπλων:
Ας πάμε όμως στο διά ταύτα που είναι η μουσική.
Και ξεκινάω με τα περιεχόμενα:
Α Tip From You To Me
All Along The Way
Help Me Along
Love Is Selfish
I ‘ve Got You Surrounded (With My Love)
Queen Of The Bees
A Tree On Fire From Within
If I Die Tomorrow
Please God , Don’t Tell Anyone
A Madman From Manhattan
Taking Me Back (gently)
Έχουμε και λέμε(κυρίως ακούμε): Ορεκτικό
11 κομμάτια στον αριθμό. Κομματάρες που με έκαναν κομμάτια . Και ξεκινάει ο Jack White με τα Α Tip From You To Me, All Along The Way και Help me Along. Η Ειδοποιός διαφορά με το Fear Of The Dawn είναι πως εδώ δεν έχουμε fuzz στις κιθάρες. Μελωδίες με πνευστά , έγχορδα και πιανάκι. Beatles εμένα μου θύμισε και πολύ μου άρεσε. Ωριμότητα. Ο υπερσουπερταλαντούχος Jack White συνεχίζει να μας εκπλήσσει με ομορφιές. Ίσως (drum roll) είναι καιρός να συνεργαστεί με Paul Mc Cartney για κανά album?
Κυρίως Πιάτο
Συνεχίζουμε με το Love Is Selfish, τραγούδι ενδοσκόπησης, ρομαντικό, ο δημιουργός εδώ γυμνός με την ακουστική του κιθάρα τα λέει όλα σε ένα κομμάτι που τίποτα δεν του λείπει.
Στο Ι ‘ve Got You Surrounded έχουμε μια ευχάριστη εκπληξάρα, έχουμε μέσα funk & jazz στοιχεία. Εδώ έχουμε και αρκετό ηλεκτρισμό για αλλαγή ρυθμού και χροιάς. Επαναφορά στην Σύνθεση (ναι με το σίγμα κεφαλαίο) με τα Queen Of Bees & A Tree On Fire From Within & If I Die Tomorrow . Εδώ ακόμα πιο λυρικός. Απλός με πρωταγωνιστές τα έγχορδα και το πιάνο (ξανά) δίνει πόνο. Στο If I Die Tomorrow ένα εκ-πλη-κτι-κό σημείο με σολάκι κιθάρας και όργανο που άνετα σε σηκώνει να χορέψεις.
Επιδόρπιο
Please God Don’t Tell Anyone και ξανά η ακουστική σε πρώτο ρόλο. Σε πιο jazz μοτίβα το A Madman from Manhattan και τελειώνουμε με το Taking Me Back (που είναι το εναρκτήριο άσμα στο Fear Of The Dawn) αλλά εδώ διασκευούλα σε country rag time , με βιολί και κιθάρα…
To είπα ήδη αλλά θα το ξαναπώ, η πιο όμορφη στιγμή του, ένας δίσκος που μπορείτε να τον βάζετε να παίζει και να χορεύετε με τον καλό /την καλή σας ασταμάτητα σε ένα ανοιξιάτικο απογευματάκι. Σίγουρα θα ζωγραφίσει με τις όμορφες μελωδίες του ένα χαμόγελο στα πρόσωπά σας. Και το έχουμε όλοι ανάγκη αυτό. Thanks Jack, and keep up the good work!
Αν θέλετε να το ακούσετε όλο έχει “ανέβει” και σε you tube και σε bandcamp για να βγάλετε μόνοι σας τα συμπεράσματά σας. Αν δεν συμφωνούμε όμως τουλάχιστον στα περισσότερα, ξανακούστε το.
