Home Ανταποκρίσεις Συναυλίες Ανταπόκριση : Spineless @ six dogs

Ανταπόκριση : Spineless @ six dogs

354
0
spineless

Βρεθήκαμε στην πρώτη και παρθενική παρουσίαση δίσκου με τίτλο “Speaking Of Chaos And Relative Peace” του ολόφρεσκου Project Spineless, που κρύβει από πίσω του την Χρύσα Τσαλταμπάση.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή και ας σας πω πως την Παρασκευή 2 του Μάρτη, βρεθήκαμε στην μουσική σκηνή του Six Dogs για να γιορτάσουμε την άφιξη του Spineless στον κόσμο μας αλλά και για να καλωσορίσουμε την νέα αυτή δουλειά που έχει τίτλο “Speaking Of Chaos And Relative Peace” .

Οι πόρτες άνοιξαν κοντά στις 9 ενώ ο κόσμος άρχισε να ολοκληρώνεται σχεδόν μια ώρα μετά όπου και εμφανίστηκαν στο stage οι μουσικοί όπου συντρόφευαν την προσπάθεια αυτή της Χρύσας Τσαλταμπάση. Μπορούσες να προμηθευτείς το νέο δίσκο (υπήρχε και συλλεκτική συσκευασία)limited edition ή και κάποια μπλούζα (όπως κάνουν φυσικά οι περισσότεροι).

Την εισαγωγή έκανε ο Ghone (a.k.a John Kontan) με ένα experimental ήχο, έχοντας κονσόλες, μια κιθάρα και όλα αυτά τα μπλιμπλίκια που κάνουν τον ήχο ακόμα πιο μελαγχολικά πειραματικό και από άλλο κόσμο. Ξεκινώντας με κομμάτι κλασσικής μουσικής και με ενορχηστρώσεις που γινόντουσαν εκείνη την στιγμή, νόμιζες πως κάποιος από το υπερ πέραν απλά θα επικοινωνήσει μαζί μας. Ιδιαίτερος ήχος και ‘απόκοσμος’, που σίγουρα σου αφήνει μια μικρή ανατριχίλα για το τι έγινε και άκουσες. Θύμιζε κάτι λίγο από venetian snares, λίγο najda μπορεί και fennesz (if you know what i mean).

Στο πλευρό της βρέθηκαν επί σκηνής  οι: Διονύσης Μόρφης (κιθάρα), Κώστας Βερίγκας (κιθάρα, συνθεσάιζερ), Ηλίας Καραχάλιος (τύμπανα drums)και ο Gabriel (basso) ενώ φωνητικά και όχι μόνο παρευρέθησαν σαν guests οι : ο Μάνος από Unverse217, ο Μάνθος Στεργίου από Tardive Dyskinesia, η Φλώρα Ιωαννίδη από Make believe & Ludmila και ο Γιάννης Βογιατζής από τους Need.

Κόσμος αρκετός, φώτα σε κόκκινο έντονο και άλλοτε μπλε, ενώ στο πίσω μέρος της σκηνής ένας προτζέκτορας μας έδειχνε κάθε άλλο αλλόκοτα παρά ποτέ, εικόνες και βίντεος. Αλλά αυτό είναι το Spineless, ή τουλάχιστον αυτό μάθαμε πως είναι, όταν επάνω στην σκηνή ανέβηκε η εκκεντρική και μικροκαμωμένη Χρύσα, που ότι της λείπει σε ύψος το έχει όλο σε φωνή και σκηνική παρουσία. Κάθε φορά με εντυπωσιάζει το πόσο δυνατή μπορεί να είναι φωνητικά ακόμα και στα brutal που θα κάνει, όσο και στα πιο ρομαντικά της ή στα πιο rock-metal-doom (ο καλός ο μύλος όλα τα αλέθει).

Δεκατέσσερα κομμάτια του δίσκου παρουσιάστηκαν μπροστά μας όπως : Afterlife Whispers, I Wake Up, NonSenzia , Like Jesus (μπορείτε να αγοράσετε ή να ακούσετε τον δίσκο εδώ) και πολλά άλλα. Κανένα δεν μοιάζει με κανένα και μεταξύ τους δεν θα βρεις κάποια συνοχή, θα μείνεις ακίνητος χωρίς ανάσα να ακούς προσπαθώντας να καταλάβεις τι είναι αυτό που ακους και πως το έχει καταφέρει.
Με επιρροές σαφώς από Diamanda Gallas και όχι μόνο, η νεογέννητη Spineless μας μάγεψε είτε σκηνικά, είτε φωνητικά, είτε σαν σύνολο που μας είναι κάτι καινούργιο.