Υποδεχόμαστε τον φθινόπωρο δυναμικά, με πολλές και δυνατές μουσικές κυκλοφορίες να είναι στα χέρια μας και μια από αυτές είναι και των PARADISE LOST.
Η μπάντα που έχει «ταξιδέψει» σε διαφορετικές μουσικές διαδρομές, πάντα κάνοντας δουλειές που δεν σε άφηναν αδιάφορο, αντιθέτως, σε τραβούσανε να τις ακούσεις ξανά και ξανά και σε «ανάγκαζαν» να ενσωματωθείς με τους αργούς και σκοτεινούς ρυθμούς που ηχούσαν μέσα από τα ηχεία.
Μετά από 15 LP, μετά από 27 χρόνια παρουσίας στο μουσικό στερέωμα, κυκλοφόρησαν την 01/09 την 16η δισκογραφική τους δουλειά, με τον τίτλο «MEDUSA».
Αυτό που με εντυπωσίασε εξ’ αρχής, από το 1ο λεπτό, ήταν ο ήχος αυτού του LP.
Η «βαρύτητα» των riff μέσα από τον «τραχύ» ήχο που εξαπολύουν οι κιθάρες, ο «γεμάτος» ήχος από τα τύμπανα, το ογκώδες μπάσο και τα βρώμικα φωνητικά, μας δίνουν το στίγμα ότι το «MEDUSA» είναι ένα LP «καταστροφής», που ξέρει αποτελεσματικά να παρουσιάζει τις βασικές ιδιότητες του και τα μουσικά του χαρίσματα.
Με συνέπεια πάντα, το album είναι γεμάτο από τα στοιχεία της «θλίψης», μίας σκοτεινής πλευράς, έχοντας προσθέσει ένα «στρώμα» sludge, συνδυάζοντας μοναδικά τα ατμοσφαιρικά πλήκτρα, για να δημιουργήσουν μια μουσική ροή από Doom & gothic τόνους.
Το «MEDUSA» είναι ένα πλούσιο μουσικό μείγμα, που προκαλεί γοητεία και μυστήριο. Είναι ένα έργο τέχνης που έχει καταφέρει να συλλάβει το δώρο αυτό, που αποκαλούμε «μουσική», έχοντας την ικανότητα να σε προσελκύει με μια σοφία και μια μαγεία.
Ένα αιθέριο μουσικό έργο που αιχμαλωτίζει το πνεύμα με τις μελωδίες του, κάτι που κάνει την τελευταία δουλειά των Paradise Lost μια από τις καλύτερες που έχουν κυκλοφορήσει.
Μια ωδή στην ματαιότητα, τον εφιάλτη και τον μηδενισμό, να περιβάλλονται από έναν μανδύα σκοτεινό, από μια ομίχλη, δίνουν στο «MEDUSA» το δικαίωμα να αποτελέσει ένα ακόμα «πλουσιότερο» βήμα στην μουσική εξέλιξη της μπάντας.
“Feeling so alive in this hopeless dream…. “
